ระบำมาร

ถวิกาปรักปรำรัชดาว่าเป็นคนถ่ายคลิปอย่างรุนแรง ชายหนุ่มไม่รู้เรื่อง ทนไม่ไหวใส่อารมณ์กลับว่าคนรักกันก็ต้องเชื่อใจกัน เธอสวนทันควัน

“คนรักกันแล้วแทงข้างหลังกันแบบนี้เหรอ!”

“ผมไม่ได้แทงข้างหลังคุณ!”

ศุภวาทเดินมางงว่าทะเลาะอะไรกันเสียงดัง ถวิกาตัดบทว่ารัชดากำลังจะกลับ แต่หนุ่มใหญ่ยังไม่ให้กลับ ต้องการรู้ว่าทั้งสองทะเลาะอะไรกันในบ้านตน รัชดาโกรธแดกดัน

“จะให้บอสดูคลิปไหม บอสจะได้เห็นพฤติกรรมแย่ๆของคุณ”

ถวิกาไม่พอใจตอกกลับ “ฉันทำเพื่อเอาคืนคนเลว!”

“ว่าคนนู้นคนนี้เลว! เคยมองตัวเองบ้างไหมทุกวันนี้คุณก็ไม่ต่างอะไรจากเขาหรอก!”

“นี่คุณด่าฉันเลวเหรอ!”

“ถ้าไม่หยุด ซักวันคุณจะเป็นยิ่งกว่า คำ...ที่คุณพูดเมื่อกี้” ด่าอ้อมๆแล้วรัชดาลากลับ

ถวิกาฉุนเฉียวที่เขาด่าแล้วชิ่งหนี ตะโกนลั่นให้กลับมา จะตามไปเอาเรื่อง ศุภวาทต้องคว้ามือไว้ ปรามให้หยุด หญิงสาวเกรงใจ ตัดใจเดินปึงปังกลับเข้าบ้าน...ถวิกาโมโหเข้าห้องนอนหยิบสร้อยดาวทะเลในกล่องมากระชาก สร้อยขาด จี้ดาวทะเลกระเด็น เธอรู้สึกตัวใจหายรีบคุกเข่าลงค้นหา พอเจอก็เอาจี้มาคล้องไว้กับสร้อยที่ขาดพร้อมกับน้ำตาร่วงเผาะ รำพึง

“คุณรัชดาคะ รักของเรา จะขาดสะบั้นเหมือนสร้อยเส้นนี้ไหม”

ศุภวาทยืนอยู่หน้าห้อง เห็นและได้ยินอย่างชัดเจน แน่ใจแล้วว่าเธอรักรัชดา...เขาต้องยอมรับความอกหักครั้งนี้ แม้เสียใจที่เขาไม่ดีพอให้เธอรัก...

รัชดากลับบ้านด้วยหน้าตาบึ้งตึง สาทินีมีอาการปวดท้องน้อย เห็นสีหน้าน้องชายก็รู้ว่าคงทะเลาะกับถวิกามา รัชดาโทษว่าเพราะพี่ที่เอาโทรศัพท์ตนไปแอบถ่ายคลิป ทำให้ถวิกาเข้าใจผิด

“พี่โทร.ไปบิลต์เองแหละให้เขาเช็กมือถือแดน” สาทินียังมีแรงเหยาะหยันน้องชาย

“ทำไมพี่ทำแบบนี้”

“พี่เกลียด! ไม่อยากได้ถวิกาเป็นน้องสะใภ้”

“ทั้งที่พี่รู้ว่าผมรักเขา...พี่นีครับ ผมยอมแล้ว ยอมแพ้พี่...ความรักของน้องคนนี้ไม่มีค่าพอให้พี่ดีด้วย” รัชดาผิดหวังในตัวพี่สาวมาก เดินซึมขึ้นห้อง สาทินีโวยไล่หลัง

“แดน พี่ทำเพื่อแดนนะ ถวิกาไม่ดีพอสำหรับแดน” อาการปวดท้องเพิ่มขึ้นจนนั่งกุมท้อง

โจแวะมาเยี่ยมถวิกา เอาจดหมายที่ส่งไปถึงมาให้ เห็นสีหน้าเธอก็แปลกใจ หญิงสาวเปรยว่า ตนคงเลือกคนผิด โจรู้ทันทีว่ามีปัญหากับรัชดา จึงเตือนว่าเธอเลือกคนถูกแล้ว รัชดาเป็นคนดีและรักเธอจริง ถวิกาแอบค้อนที่เพื่อนดูจะเข้าข้างรัชดามาก แล้วชวนให้โจไปทักทายศุภวาท