เพชรร้อยรัก
ตอนที่ 1
เจ๊เปมี่ปราดไปหาวิชชุดาโดยเร็ว นักข่าวกรูตามเพื่อขอสัมภาษณ์
“น้องวิชชุดาไปทำอะไรกลางดึกขนาดนั้นกับคุณธาวินคะ ถึงได้ไปดูสถานที่เกิดเหตุด้วยกันได้”
“บังเอิญอยู่ด้วยกันที่ไหนสักแห่งใช่ไหม”
สองคำถามนั้นจากนักข่าวทำให้วิชชุดาวางหน้าไม่ถูกและตอบไม่ได้ เจ๊เปมี่ต้องออกโรงเอง
“ตั้งคำถามชี้นำในทางลบ น้องตกใจตอบไม่ถูกเลยค่ะ ขอเวลาแป๊บนึงให้น้องนั่งพักแต่งหน้าเตรียมตัวเข้ากล้องแล้วจะมาตอบคำถามนะคะ” ว่าแล้วเจ๊เปมี่รีบดึงวิชชุดาออกมาพ้นนักข่าว
ส่วนที่สำนักพิมพ์คงไทย เวลาเดียวกันนุดีเข้ามาคุยกับธาวินเรื่องข่าวครึกโครมนี้เช่นกัน
“วินรู้ไหมว่าวิชชุดาเสียหายมาก เรื่องที่ไปปรากฏตัวตอนวินไปรับศพคุณลุง”
“ผมไม่ทันได้คิดอะไร มันฉุกละหุก และผมก็ตกใจมาก เขาขอตามไปด้วย ผมจึงไม่ได้ทักท้วง แต่ผมก็ซาบซึ้งในน้ำใจของเขามาก เขาขอนั่งรถขนศพไปกับผม”
“ถามจริงนะ เราสนิทกันมากขนาดนี้...เธอรักวิชชุดาใช่ไหม อย่าปิดบังกันดีกว่า”
“ทำไมต้องถาม”
“ก็เห็นทำเงียบๆนิ่งๆ ก็เลยอยากให้ยืนยันน่ะสิ”
“เพื่ออะไร”
“เพื่อ...เอ่อ...บอกตรงๆก็ได้ ฉันชอบเธอเหมือนกัน”
“นุดี...” ธาวินอุทานแล้วอึ้ง
“แต่เธอสองคนคือคนที่ฉันรัก ถ้าเธอรักวิชชุดา ฉันก็ขอถอยออกมา แต่อยากให้จำไว้ว่าฉันคิดยังไงกับเธอ”
“ขอบคุณมากนุดี”
“ไม่ต้องขอบคุณ ตอนนี้มาช่วยกันแก้ปัญหาให้วิชชุดาก่อน ฉันจะลงข่าวแก้ให้มันและเชียร์มัน วินว่ายังไง”
“ตามสบาย แล้วแต่นุดีจะเห็นสมควรว่าจะลงยังไง ผมไม่ค่อยมีความรู้เรื่องการเป็นดารา เป็นดารานี่มันมีแฟนไม่ได้หรือไง”
“มีได้แต่ต้องซ่อนเร้น แอบให้เงียบให้มิดชิด เพราะฉะนั้นวินกับวิชชุดาจะต้องไม่เปิดเผยและระวังในการออกสื่อ เข้าใจรึยังล่ะ ใครมาถามต้องปฏิเสธเสียงแข็ง ยืนกระต่ายขาเดียวว่าเป็นแค่เพื่อนเรียนมาด้วยกัน”
“มีแฟนเป็นดารามันยากเย็นขนาดนี้เลยหรือ”
“ช่วยไม่ได้ เป็นดาราต้องซุกแฟนซุกกิ๊ก”
ธาวินฟังแล้วถอนใจเฮือกอย่างเบื่อหน่าย...ส่วนที่กองถ่าย วิชชุดาแต่งตัวแต่งหน้าสวยพร้อมเข้าฉาก กำลังวางท่าให้นักข่าวถ่ายรูป และแน่นอนว่านักข่าวยังอยากรู้ความสัมพันธ์ของเธอกับธาวิน
วิชชุดาแต่งเรื่องหลอกนักข่าวว่าตัวเองไม่ได้เป็นอะไรกับธาวิน แต่เขาเป็นแฟนของเพื่อน วันนั้นเราสามคนไปฟังเพลงกัน
“อ้าว...ภาพข่าวที่เห็นมีแค่สองคน แล้วเพื่อนไปไหนไม่ทราบคะ”
“เขาหลับอยู่ในรถค่ะ คือเขาดริงก์ไปหลายแก้ว เต้นมากไปนิดนึง เราก็เลยปล่อยให้หลับต่อไป”
“ขอทราบชื่อเพื่อนคนนั้นได้ไหมคะ”
วิชชุดาอึกอักเข้าตาจนเลยพูดชื่อนุดีออกไป
“นุดี หนังสือคงไทยใช่ไหมคะ”
“ใช่ค่ะ เราเป็นแก๊งเดียวกันตอนเรียน หนูตอบไปจนหมดแล้วนะคะ”
วิชชุดาชำเลืองมองเจ๊เปมี่ที่นั่งถัดไป เจ๊ถูกใจคำตอบนั้นถึงกับยกนิ้วโป้งให้ วิชชุดาเลยยิ้มสบายใจ ต่อไปมีอะไรจะปัดสวะให้นุดีคนเดียว
ooooooo
