เพชรร้อยรัก

วันนี้สบสมัยต้องไปพบสมศักดิ์ตามนัดแทนนฤนาถที่อยู่ดีๆรู้สึกเวียนหัวและอ่อนเพลีย จักรภพแอบดีใจที่ได้ควงสบสมัย สองคนพูดจาและแสดงท่าทีสนิทสนมลับหลังนฤนาถ โดยไม่รู้ว่าอยู่ในสายตาของสาวใช้ที่คอยจับผิดเขาสองคนอย่างไม่ไว้ใจ

แรกเห็นสบสมัยสาวใหญ่ในชุดสวยหรูโชว์รูปร่างสมส่วนเย้ายวน สมศักดิ์ถึงกับตะลึงมองเธออย่างพึงพอใจ

“วีอาร์แกรนด์ไดมอนด์รู้สึกเป็นเกียรติอย่างสูงที่ท่านเมตตามาเยี่ยมเรา ยินดีต้อนรับท่านสมศักดิ์ค่ะ”

“ผม...จักรภพ ผู้จัดการที่นี่ครับ”

“ยินดีมากที่ได้มาที่นี่ แล้วคุณนฤนาถล่ะครับ”

“เธอไม่สบายครับท่าน อีกสักครู่จะให้พนักงานนำเครื่องประดับทั้งหลายมาให้ท่านได้ชมครับผม”

“ที่ผมอยากชมคือเพชรยอดปรารถนา”

“ต้องขอประทานโทษครับ มีภรรยาผมทราบรหัสเปิดเซฟและที่เก็บเพียงคนเดียวเท่านั้น”

“ต้องกราบขออภัยท่านอย่างมาก โอกาสหน้าในเร็วๆนี้ดีไหมคะ รอคุณนฤนาถหายดีก่อน เชิญท่านอีกครั้งนะคะ”

“ผมอยากแนะนำให้จัดโชว์เครื่องเพชรของที่นี่สักครั้งเพื่อโปรโมตวีอาร์แกรนด์ไดมอนด์ให้ต่างชาติรับรู้ว่าที่นี่มีเพชรที่ทุกคนปรารถนา”

“สุดยอดมากค่ะท่าน คำแนะนำของท่านดีมาก จะนำไปเรียนให้คุณนฤนาถทราบทันทีค่ะ”

“คุณจักรภพจะไม่แนะนำให้ผมรู้จักชื่อสุภาพสตรีแสนสวยเฉลียวฉลาดท่านนี้หน่อยหรือ”

“เธอคือคุณสบสมัยเพื่อนรักของภรรยาผมครับ”

“สามีดิฉันเพิ่งเสียค่ะ คุณนฤนาถรักเพื่อนมาก เกรงจะเหงาเลยชวนมาช่วยทำงานด้วย”

“เสียใจด้วยนะครับเรื่องสามี อะไรที่ผมจะช่วยดูแลให้ได้ ผมยินดีและเต็มใจรับใช้ครับ”

“ขอบพระคุณท่านมากค่ะ” สบสมัยพนมมือไหว้นอบน้อม สมศักดิ์ถือโอกาสกุมมือเธอค่อนข้างนานจนจักรภพจ้องตาขวางด้วยความหึงหวง

หลังจากสมศักดิ์กลับไปแล้ว จักรภพต่อว่าสบสมัยก่อนที่สองคนจะไปจบกันในโรงแรม สบสมัยเจ้าเล่ห์แอบใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายรูปขณะนอนด้วยกันไว้แต่ไม่ให้เห็นหน้าตัวเอง

กว่าสองคนจะออกจากโรงแรมก็มืดค่ำ นฤนาถเฝ้ารอสามีกับเพื่อนรักแต่ยังไร้วี่แววของทั้งคู่ แต่พอสาวใช้เลียบเคียงจะเตือนกลับโดนเธอตวาดไล่ไม่ให้พูดจาเหลวไหลไร้สาระ

สบสมัยนั่งรถมากับจักรภพแต่พอถึงปากซอยก็บอกให้เขาจอดเพราะเราไม่สมควรเข้าบ้านพร้อมกัน จะทำให้นฤนาถสงสัย เสียใจ และไม่ไว้ใจเขา