ตอนที่ 1
บ่ายวันเดียวกัน เทวีพาสิโรจน์มาที่บ้านแม่เลี้ยงละม่อมเพื่อขออนุญาตเชิญอรนุชไปงานวันเกิดลูกชายซึ่งจัดที่ร้านอาหารวัยรุ่นเจ้าประจำ ทินภัทรไม่ขัดข้องถ้าเลี้ยงตอนกลางวันและต้องให้ปรางทิพย์ไปด้วย เทวีหน้าเจื่อนไปเล็กน้อย ก่อนสะกิดลูกชายซึ่งรู้งานรีบบอกว่าได้อยู่แล้ว เราทั้งหมดเป็นเพื่อนกัน
“เมื่อไหร่ครับ”
“พรุ่งนี้ค่ะ เผอิญดิฉันไม่อยู่จะเข้ากรุงเทพฯค่ะ”
แม่เลี้ยงละม่อมเห็นว่าลูกชายจะขับรถไปกรุงเทพฯพรุ่งนี้เช่นกัน จึงฝากให้ลูกพาเทวีไปด้วย เขาไม่ขัดข้อง ก่อนนึกขึ้นได้ในเมื่อเขากับเทวีไม่อยู่ด้วยกันทั้งคู่แล้วอรนุชกับปรางทิพย์จะไปงานเลี้ยงอย่างไร เทวีบอกเขาว่าไม่ต้องเป็นห่วง สิโรจน์ขับรถได้และจะเป็นคนมารับสองสาวเอง...
เพื่อนที่ภัสสรยกมาอ้างกับลินินไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นท่านกรผู้ร่ำรวยมหาศาล ยัยตัวแสบวางแผนหลอกลินินเอาไปให้ท่านเคลมหวังได้เงินค่าตัว รีบไปหาซื้อชุดสำหรับใส่ไปเที่ยวกลางคืน
วันพรุ่งนี้มาให้ลินิน เพราะรู้ว่าขืนชักช้า วันมะรืนเทวีจะมารับตัว นั่นเท่ากับตัวเองอดหาประโยชน์จากเธอ
ooooooo
หลังส่งเทวีที่บ้านในกรุงเทพฯ ทินภัทรตรงลิ่วไปยังที่พักหรูของตัวเอง ครั้นถึงห้องพักเขาโทร.หาเพื่อน
“โอเค เจอกันคืนนี้ที่ออเรนจ์คาเฟ่ ตอนนี้ขอพักนิดหนึ่งขับรถมาไกลเหนื่อยมาก” ทินภัทรวางสาย เอนตัวพิงพนักโซฟา ถอดแว่นดำออกแล้วหลับตาลงด้วยความอ่อนเพลีย...
แม้จะรับปากภัสสรว่าคืนนี้จะไปด้วย แต่ลินินก็ยังไม่วางใจนัก ครั้นได้รับคำยืนยันจากเทวีว่าภัสสรไว้ใจได้ และยังแนะอีกว่าเธอควรไปตามคำชวนเพื่อตอบแทนที่ภัสสรช่วยเธอพ้นมาจากบ้านเด็กกำพร้า ทำให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้นที่ต้องออกไปเที่ยวกับคนที่เพิ่งเจอกันเมื่อคืน...
งานเลี้ยงวันเกิดของสิโรจน์จบลงตอนบ่ายแก่ๆ ปรางทิพย์เห็นเพื่อนคนอื่นกลับกันหมด เหลือแค่เจ้าของงาน อรนุชและเธอ ก็เลยชวนกลับ สิโรจน์ต้องการอยู่ตามลำพังกับอรนุช คิดหาทางกำจัดปรางทิพย์ไปให้พ้นหน้า แต่ถ้าเอาเธอไปส่งก่อนจะเสียเวลาที่มีเพียงน้อยนิดของตัวเองกับสาวคนรัก ระหว่างนั้นแมคเดินเข้ามาในร้าน เห็นทั้งสามคนก็เข้ามาทักทายว่ากำลังจะไปไหนกัน
“กำลังจะไปปางช้างครับ แต่ปรางอยากกลับบ้านก่อน ก็เลย...”
“ถ้าอย่างนั้นเชิญครับปราง ผมไปส่งให้ที่บ้านเอง”
สิโรจน์สบโอกาสรีบขอบคุณแมค ปรางทิพย์ไม่ชอบสายตาของแมคที่มองมา รีบบอกว่าไม่อยากรบกวน
“ไม่รบกวนครับ น้ามยุรีนัดกับผมที่บ้านพอดีเราจะไปคุยธุระด้วยกัน คุณแม่ของปรางกับผมสนิทกันมาก ผมไปรับส่งน้ามยุรีที่บ้านบ่อยๆปรางก็เห็นนี่ครับ หรือต้องให้ผมโทร.ไปบอกน้ามยุรีก่อน”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ปรางจะโทร.บอกแม่เองค่ะ ...ไปนะนุช” ปรางทิพย์หันไปบ๊ายบายอรนุช แมคแตะข้อศอกปรางทิพย์ที่สีหน้าไม่สู้ดีนักออกจากร้าน ขณะที่สิโรจน์ดีใจมากที่กำจัดเธอพ้นทาง...
ในเวลาต่อมา สิโรจน์พาอรนุชมายังสวนสวยแห่งหนึ่งที่ผู้คนไม่มากนัก เธออดถามไม่ได้ไหนว่าจะไปปางช้างแล้วทำไมถึงพามาที่นี่ เขาสารภาพที่ต้องโกหกว่าจะไปที่นั่นเพราะอยากอยู่ลำพังกับเธอโดยไม่มีปรางทิพย์ตามติดตลอดเวลา พอแมคโผล่มาและอาสาพาปรางทิพย์ไปส่งเขาดีใจแทบแย่
“แต่มันจะดูน่าเกลียดนะ มากันสองคนตามลำพัง”