ตอนที่ 1
ที่โรงเรียนคริสต์สตรีล้วนชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ลินิน เด็กสาวสวยที่สุดของที่นี่โชว์ลีลาเต้นสุดเหวี่ยงอยู่บนเวทีคัดเลือกเชียร์ลีดเดอร์ของทีมสีฟ้าสำหรับกีฬาสีที่กำลังจะจัดการแข่งขันในอีกสองเดือนข้างหน้า
ความสวยและความสามารถของเธอ ทำให้เพื่อนร่วมชั้นที่เข้าแข่งขันด้วยอย่างธัญญาและดารณีถึงกับเส้นริษยาแตกซ่าน ยิ่งได้ยินประธานเชียร์ทีมสีฟ้าและกรรมการตัดสินต่างพูดชื่นชมลินินกันออกนอกหน้า ทั้งคู่พากันขุดปมด้อยเรื่องที่ลินินเป็นลูกของแม่ใจง่ายท้องไม่มีพ่อ พอคลอดเธอออกมาก็เอาไปทิ้งไว้ที่มูลนิธิเด็กกำพร้าของคุณแม่หมอวิไลและที่เธอได้มาเรียนโรงเรียนไฮโซแห่งนี้ก็เพราะได้โควตาจากมูลนิธิขึ้นมาเม้าท์แตก
ครั้นลินินโชว์เสร็จเรียกเสียงตบมือจากประธานเชียร์และคณะกรรมการกึกก้อง ปนกับเสียงโห่ฮาจากฟากของธัญญา ดารณีกับพวก ลินินเซ็งสุดๆแต่เก็บอาการไว้ลงจากเวทีเดินผ่านพวกกองแช่งอย่างไม่สะทกสะท้าน ธัญญาซึ่งเป็นคนต่อไปที่ต้องขึ้นโชว์เดินสวนกับลินินไม่วายแขวะ
“ก็แค่นังกาในฝูงหงส์”
“ก็แค่นังหงส์ที่กลายร่างจากฝูงกาไปเป็นหงส์” ลินินตอกกลับอย่างไม่ยอมแพ้ สองสาวปะทะคารมกันธัญญาเถียงสู้ไม่ได้ผลักอกลินินจะเอาเรื่อง ประธานเชียร์เห็นท่าไม่ดีประกาศทางไมโครโฟนปรามไม่ให้มีเรื่องกัน ทั้งคู่ถึงได้แยกย้ายกันไปตามทางของตัวเอง...
เมื่อถึงเวลาโรงเรียนเลิก ลินินกำลังจะเดินกลับบ้าน นักเรียนชายกลุ่มหนึ่งที่มาดักรออยู่พร้อมดอกไม้ช่อสวยเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง แต่เธอเชิดใส่ทำเป็นไม่สนใจทั้งที่แอบกระหยิ่มใจไม่น้อยที่มีหนุ่มๆมาหลงเสน่ห์
อีกมุมหนึ่งไม่ห่างกันนัก เทวาพี่ชายของธัญญาขับรถมาจอดรับน้องสาวกับดารณีมองเลยไปเห็นลินินพอดี ตะลึงในความงามถึงกับเพ้อออกมาว่าสวยจัง ธัญญาไม่พอใจที่พี่ชายไปชื่นชมศัตรู กระซิบบอกดารณีให้อัดคลิปลินินนัดผู้ชายเป็นฝูงไว้ แล้วบอกพี่ชายว่าอย่าไปสนใจนังผู้หญิงจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของคุณแม่หมอวิไลซึ่งอยู่คนละระดับกับพวกเรา เทวานิ่วหน้าแปลกใจ
“อ้าว แล้วเขามาอยู่โรงเรียนเจ๋งๆอย่างนี้ได้อย่างไรกัน”
“คุณแม่อธิการใจดีมีเมตตาไงคะ ยอมรับให้พวกฝูงกาพวกนี้มาร่วมเรียนกับพวกเรา ธัญญาล่ะเบื่อหน่ายพวกมัน ทำมาลอยหน้าลอยตาเป็นคุณหนูผู้ดี เวลาเข้าเรียนห้องเดียวกัน อยากจะใส่หน้ากากป้องกันลมหายใจชั้นต่ำของพวกมัน”
“ทำเชิดหน้าชูคอว่าเป็นนางหงส์ว่าเป็นไฮโซอยู่โรงเรียนโก้หรูเด่นดัง” ดารณีเสริม ไม่ว่าสองสาวจะเสี้ยมอย่างไรเทวาก็ไม่สนใจเพราะหลงเสน่ห์ลินินไปแล้ว รีบลงจากรถไปหา
ooooooo
กลุ่มนักเรียนชายที่เดินล้อมหน้าล้อมหลังลินินซึ่งเดินกอดกระเป๋านักเรียนใบหน้านิ่งไม่พูดกับใครแบบหายใจรดจนเธอไม่สามารถเดินต่อได้จึงหยุดเดินเป็นจังหวะเดียวกับเทวาจ้ำพรวดๆมาถึง
“น้องครับ ผมเป็นพี่ชายของธัญญา คิดว่าตอนนี้น้องคงกำลังไม่สนุกและอึดอัด”
คำพูดของเทวาทำให้ลินินนึกสนุกอยากแกล้งธัญญา บรรจงยกมือไหว้เทวาทั้งที่หอบกระเป๋านักเรียนอยู่ ทำให้กระเป๋าตกพื้น หนุ่มทั้งหลายจะก้มเก็บ เทวาไวกว่าแทรกเข้ามาคว้ากระเป๋าได้ก่อน เป็นจังหวะที่เธอก้มเก็บกระเป๋าเช่นกัน มือของเธอจึงจับไปบนมือของเขา พวกนักเรียนชายเคืองจัดแต่ไม่กล้าทำอะไร
ธัญญากับดารณีที่จ้องจับผิดอยู่รีบคว้ามือถือขึ้นมาถ่ายภาพนี้เก็บไว้เตรียมจะไปฟ้องคุณแม่อธิการกับคุณแม่หมอวิไล แล้วสาวเท้าไปหา