ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 16
เหมันต์ตื่นเช้ามาจัดบ้านพักให้สมบูรณ์เหมือนเดิม เริ่มจากภาพหมู่ครอบครัวที่ต้องนำมาติดใหม่ ตามด้วยภารกิจเย็บรองเท้าแตะที่เหมวัตพ่อแท้ๆเคยตั้งใจจะทำให้อุษาภรรยาสุดที่รัก...แม่แท้ๆของเขา
เพราะเดินหาอุปกรณ์ติดตั้งรูปหมู่ครอบครัวทำให้เหมันต์เจอกล่องเก็บอุปกรณ์เย็บรองเท้าของพ่อพร้อมจดหมายรักฉบับแรกที่พ่อเขียนถึงแม่ “เราเจอกันครั้งแรกตอนผมไปฝึกงานในโรงงาน คุณหกล้มรองเท้าขาดผมเลยช่วยเย็บให้ อุษา...ผมอยากเย็บรองเท้าให้คุณใส่ตลอดไปแต่มันคงเป็นไปไม่ได้”
เหมันต์เกิดไอเดียจะทำให้ความฝันของพ่อเป็นจริงจึงลงมือเย็บรองเท้าแตะที่ค้างไว้จนเสร็จแล้วนำมาสวมให้ภรรยาที่เพิ่งตื่น ผาณิตาชอบใจความนิ่มของรองเท้าแตะและอดยิ้มเขินไม่ได้เมื่อเขาถามถึงวันแรกที่เจอกัน
“ถ้าวันนั้นฉันไม่หกล้มเราก็คงไม่ได้เจอกัน”
“ผมว่ามันคือพรหมลิขิต ต้องมีใครสักคนประกาศิตให้เราได้มาเจอกันแบบนี้”
“นายเชื่อด้วยหรือ”
“พ่อกับแม่ผมไม่สามารถอยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่าผมเลยรู้สึกว่าท่านส่งคุณมาให้ผม”
“คุณอาเหมวัตส่งนายมาให้ฉันต่างหาก”
สองสามีภรรยายิ้มให้กัน เหมันต์กุมมือผาณิตาด้วยความรัก “ขอบคุณนะครับที่เข้ามาในชีวิตผม”
“ฉันก็ต้องขอบคุณนายเหมือนกันที่ทำให้ฉันเปลี่ยนโลกของฉันให้กว้างขึ้น หัวใจของฉันรู้จักการให้ก็เพราะนาย”
“คุณไม่ได้เปลี่ยนหรอก เราทุกคนมีจิตใจที่ขาวสะอาดมาตั้งแต่เกิด ความเป็นคนดีคิดดีอยู่ในตัวเรามาตั้งแต่ต้นแล้ว เวลานี้คุณก็แค่กลับมาเป็นตัวตนในแบบเดิมของคุณ”
ผาณิตาพูดด้วยความภูมิใจ “จริงอย่างที่นายพูด ความโลภโกรธหลงทำให้คนในครอบครัวฉันเปลี่ยน แต่มันกลับทำอะไรนายไม่ได้เลยสักนิด บุญญาฉัตรพงษ์ทุกคนภูมิใจในตัวนาย”
เหมันต์วาดรูปหัวใจบนฝ่ามือเธอและตัวเองแล้วนำมาประกบกัน “เราต้องมีหัวใจที่เข้มแข็ง”
สองสามีภรรยาจูบกันดูดดื่ม เชื่อหมดใจว่าหลังจากนี้ครอบครัวบุญญาฉัตรพงษ์ทุกคนจะมีแต่เรื่องดีๆ เพราะต่างก็ผ่านบทเรียนมากมายจนหัวใจแข็งแกร่งพอจะรับมือปัญหาใดๆก็ตามที่จะผ่านเข้ามาในอนาคต
ooooooo
–อวสาน–
