ประกาศิตกามเทพ

ทศนาถยอมร่วมมือกับประกิตเพื่อยั่วผาณิตาให้หึงเหมันต์ด้วยการแกล้งชวนประธานคนใหม่ของเหมทองกรุ๊ปคุยไลน์กับสาวๆในสังกัด ผาณิตาที่บ้างานผ่านมาได้ยินก็เต้นผางแย่งมือถือทศนาถจะไปปาทิ้ง

“พี่กำลังนัดผู้หญิงให้เหมันต์หรือ ทำไมพี่ทำอย่างนี้ พี่จะใช้ชีวิตเละเทะไปกับผู้หญิงไม่เลือกหน้าก็เรื่องของพี่ แต่เหมันต์เป็นสามีตาล ใจคอพี่ทำด้วยอะไรถึงดึงเขาไปให้เสียผู้เสียคนแบบนี้ พี่มันทุเรศที่สุด...ทุเรศ!”

“ตาล...ใจเย็นก่อนสิ ผู้ชายมันต้องมีบ้างมันถึงจะเรียกว่าผู้ชาย เดี๋ยวเหมันต์ก็กลับมาตายรังเอง...แค่หนุกๆขำๆ”

“แต่ตาลไม่ขำด้วย!”

แผนของทศนาถพังไม่เป็นท่า ผาณิตายึดมือถือลูกพี่ลูกน้องหนุ่มไปกดดูเห็นรูปสาวๆก็เซ็งจัดจนไม่มีแก่ใจจะทำงาน เหมันต์ยังไม่รู้เรื่องมัวแวะไปรับลาวัลย์ที่เพิ่งกลับจากเมืองนอกไปกินข้าวตามประสาพี่ๆน้องๆ

ผาณิตาหัวเสียมากตามหาสามีเจอเขาแอบนั่งคุยกะหนุงกะหนิงกับหญิงสาวแปลกหน้าก็หึงหน้าดำหน้าแดง ผละหนีกลับบ้านโดยไม่ทันถามไถ่เหมันต์ว่ากินข้าวกับใคร

ผกาตกใจเมื่อเห็นว่าผาณิตาเก็บกระเป๋าจะหนีออกจากบ้าน นึกรู้โดยไม่ต้องเดาว่าลูกสาวบ้างานคงทะเลาะกับสามีจอมซื่อบื้ออย่างเหมันต์มาแน่ๆ

“โอ๊ย...เอาแต่งอนแบบนี้ไม่กลัวเขาจะไปหาเศษหาเลยหรือไง”

“ถ้าเขาอยากจะไปก็ไปเลย ตาลไม่แคร์ สามีภรรยาถ้าไม่ซื่อสัตย์ต่อกันก็ไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก”

“ไม่ได้นะ...ของของเราจะยกให้คนอื่นง่ายๆได้ไง แม่ไม่ให้ไป เขาอาจจะเหงาเพราะลูกไม่มีเวลาให้เขาเลยเผลอไผลไปบ้าง เอาอย่างนี้นะ...ลูกก็หันมาเอาอกเอาใจเขา ชวนกันไปท่องเที่ยวฮันนีมูน ทุกอย่างก็จะดีขึ้น”

“ไม่ดีกว่าค่ะ...ตอนนี้ตาลทนเห็นหน้าเขาไม่ได้จริงๆ ตาลไปนะคะแม่ แล้วจะโทร.หาทีหลัง”

ผาณิตาผลุนผลันออกจากบ้านพร้อมกระเป๋าเดินทาง ผการ้อนใจโทร.สั่งทิมให้ตามเหมันต์ด่วน เหมันต์รุดตามภรรยา ใช้เวลาไม่นานก็รู้ว่าเธอแอบไปพักบ้านบนภูเขาของครอบครัวตามลำพัง

“นายมาทำไม! ฉันบอกคุณแม่ไปแล้วนี่ว่าอยากมาพักผ่อนไม่ต้องให้ใครมากวน”

“น้ำเสียงคุณเหมือนกำลังโกรธผมอยู่นะ”

“แสดงว่านายต้องรู้ตัวว่าทำอะไรลับหลังให้ฉันโกรธ”

“ผมทำอะไร อ๋อ...ที่ผมเตือนคุณเรื่องงานน่ะหรือ”

“สิ่งที่ฉันกลัวมันไม่ผิดจริงๆ ในที่สุดนายก็เหมือนผู้ชายคนอื่นๆ”

“คุณกลัวอะไร”

“ก็กลัวที่จะต้องเห็นภาพนายกอดกับผู้หญิงคนอื่น กลัวที่จะถูกนายหักหลัง แล้วนายก็ทำจริงๆ”