ประกาศิตกามเทพ

การจากไปของปราการทำให้สมาชิกครอบครัวบุญญาฉัตรพงษ์เป๋พักใหญ่ ลาวัลย์ลูกสาวคนเดียวช็อกมากกว่าใคร เมื่อตั้งสติได้ก็ตัดสินใจไปเรียนต่อเมืองนอกโดยไม่ลืมแวะลาที่เก็บกระดูกของหริทธ์ก่อนไป

เหมทองสำนึกผิดอย่างจริงจังหลังจากนั้น เขามอบกิจการทุกอย่างให้ลูกหลานดูแลโดยมีเหมันต์เป็นหัวเรือใหญ่ เป็นประธานเหมทองกรุ๊ปแทนเขาโดยมีผาณิตา ประกิตและทศนาถคอยช่วยเหลือ ส่วนทัศนัยชดใช้ความผิดในคุกต่ออีกหลายปีโดยมีมิตรอดีตพ่อค้าของเถื่อนและเจ้าของบ่อนคอยดูแลอีกทีตามคำขอร้องของเหมันต์

เหมันต์แต่งงานกับผาณิตาหลังทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ชีวิตคู่ก็ราบรื่นหากผาณิตาจะไม่บ้างานจนแทบไม่มีเวลาให้สามีอย่างเหมันต์ กระนั้นฝ่ายสามีก็ไม่ถือสาเพราะเข้าใจนิสัยเอาจริงเอาจังของภรรยาดี จะมีบ้างก็แค่คอยสะกิดหรือเตือนไม่ให้เคร่งเครียดมากอย่างวันนี้ที่เธอเพิ่งวีนแตกใส่ทีมขาย...

ผาณิตาปล่อยหน้าที่ดูแลภาพรวมให้เหมันต์ในฐานะประธาน ส่วนตัวเองควบคุมรายละเอียดปลีกย่อยให้ตรวจสอบอย่างละเอียดโดยมีทิมเป็นเลขาฯและผู้ช่วยเหมือนเคย เหมันต์เพิ่งตรวจงานคนงานพิการซึ่งเขารับมาฝึกเย็บรองเท้าเสร็จจึงแวะไปหาภรรยาทันเห็นเธอเหวี่ยงใส่พนักงานขายที่ทำงานพลาด

ทิมพยายามช่วยแก้ต่างให้พนักงานเพราะเข้าใจดีว่าทีมขายไม่ได้เจตนาจะพลาดเลยถูกเจ้านายสาวแหวใส่ เหมันต์เห็นท่าไม่ดีเลยช่วยพูดและบอกเลิกประชุมดื้อๆ

เหล่าพนักงานมองหน้ากันยิ้มๆ รู้กันดีว่าประธานคนใหม่อย่างเหมันต์ใจดีและกำลังช่วยพวกเขาให้พ้นจากรังสีอำมหิตของผาณิตา ทิมลอบถอนใจโล่งอกก่อนทิ้งเหมันต์ให้รับมือภรรยาตามลำพัง

ผาณิตาสะบัดหน้าใส่งอนๆ เหมันต์ยิ้มขำแกล้งเย้าภรรยา

“ทำหน้านิ่วแบบนี้บ่อยๆเดี๋ยวหน้าจะเป็นริ้วรอยเหมือนแผนที่ประเทศไทยนะคุณ”

“เมื่อกี้นายหักหน้าฉันต่อหน้าพนักงาน อย่ามาแกล้งเปลี่ยนเรื่อง”

“ผมขอโทษ ผมแค่ไม่อยากให้คุณรีบตัดสินใจตอนกำลังโกรธ แต่ถ้าถึงพรุ่งนี้แล้วคุณยังคิดว่าจำเป็นต้องไล่พวกเขาออกจริงๆ ผมก็จะไม่คัดค้านคุณเลยจ้ะที่รัก เมียว่าไงสามีก็ว่าตามนั้น”

“ท่านประธานสั่งมาอย่างนี้ ฉันก็ทำได้แค่ปฏิบัติตาม”

พูดจบก็เดินออกจากห้อง เหมันต์มองตามด้วยความหนักใจกับนิสัยจริงจังและบ้างานของภรรยา

ooooooo

ทศนาถช่วยงานในโรงงาน ต้อนรับแขกและคู่ค้าต่างชาติตามถนัดโดยมีอุดมเป็นผู้ช่วยในฐานะผู้จัดการโรงงานตามเดิม ประกิตก็ช่วยงานเท่าที่ได้และแบ่งเวลาบางส่วนไปดูแลเหมทองที่อาการดีขึ้นมาก