ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 15
“แกจะมาได้ยังไงก็ช่างแต่จะไม่มีวันได้กลับไป ถือว่าสวรรค์เข้าข้างฉัน สิ่งที่ฉันไม่ได้แกก็อย่าหวังว่าจะได้!”
“ผมไม่เคยอยากได้อะไรอย่างที่เสี่ยคิด หยุดแค่นี้เถอะครับ มันยังไม่สายเกินไป อย่างน้อยก็เห็นแก่คุณวัลย์”
“ฉันไม่เชื่อหรอกว่าแกจะกล้ามาคนเดียว แกคงแจ้งตำรวจแล้วแต่อย่าหวังว่ามาแล้วแกจะได้กลับออกไป”
ปราการหัวเสียมากที่ทุกอย่างผิดแผนถูกหมวดอาทตลบหลัง กระชากปืนพกจะยิงเหมันต์ ลาวัลย์กระโจนขวาง
“ถ้าพ่อยิงพี่เหมันต์ วัลย์จะฆ่าตัวตายก่อน”
ลาวัลย์อ้อนวอนขอให้พ่อหยุดแต่ปราการไม่ยอมเหนี่ยวไกจะยิงเหมันต์ เธอเลยต้องคว้าเศษแก้วใกล้มือจ่อคอ
ปราการตะโกนเสียงหลง “อย่าทำโง่ๆนะวัลย์ แกรักมันมากถึงขนาดตายแทนมันเลยหรือ”
“หนูอยากจะตายก็เพราะไม่อยากเห็นพ่อฆ่าใครอีก เลิกพูดว่ารักหนูทำเพื่อหนูซะที”
ลาวัลย์สบตาวัดใจกับพ่อ เหมันต์จึงถือโอกาสนี้เกลี้ยกล่อมปราการ
“สิ่งที่เสี่ยทำมันไม่ได้เรียกว่าความรักแต่มันคือการทำลาย ทำลายทั้งวัลย์และตัวเสี่ยเอง”
“คนที่ทำลายฉันคือประธานเหมต่างหาก มันไปรับฉันมาเลี้ยงเชิดชูให้เป็นคุณหนู ได้นั่งรถโก้ๆ ได้กินแต่ของดีๆ ให้เรียกว่าพ่อ แล้ววันหนึ่งพอไอ้เหมวัตเกิด ฉันก็กลายเป็นหมา...หมาที่คอยเห่าหอนเฝ้าบ้านให้มันแค่นั้น”
ปราการพรั่งพรูทุกอย่างก่อนทิ้งท้ายด้วยความคับแค้นใจ
“ถ้าแกเคยโดนถีบจากที่สูงแกจะรู้สึกเหมือนฉัน”
ทัศนัยที่ทนฟังอยู่นานจากมุมลับตาทนไม่ไหวโผล่มาปรบมือประชดให้ปราการที่พูดแทงใจดำ ปราการอึ้งก่อนหันปลายกระบอกปืนไปทางน้องชายบุญธรรมแต่ก็ช้ากว่าอีกฝ่ายที่ยิงขาเขาจนทรุดกับพื้น!
ooooooo
ลาวัลย์กรีดร้องด้วยความตกใจและหวาดกลัวสุดขีด ทัศนัยสั่งให้เป้าลูกน้องคนสนิทพาหลานสาวนอกไส้ออกไปก่อนจะหันมาเฉลยแผนทุกอย่างให้ปราการฟัง
ทัศนัยแหกคุกด้วยความช่วยเหลือของเป้าและรู้ที่กบดานของปราการเพราะข่มขู่หมวดอาทที่ดันมีชนักติดหลังเป็นตำรวจชั้นเลวที่เก็บเงินคุมบ่อนจากมิตร เขาใช้จุดอ่อนนี้ต่อรองกับหมวดอาทจนปราการติดกับ
“หมวดอาทช่วยล่อแกมาเจอฉันที่นี่ แล้วฉันก็ตามไอ้เหมันต์มาให้เห็นกับตาว่าฉันฆ่าแกล้างแค้นให้พ่อมันแล้ว”
แท้จริงแล้วทัศนัยมีแผนยอมสละทุกอย่างเพื่ออนาคตทศนาถลูกชายคนเดียว เหมันต์ส่ายหน้าไม่เห็นด้วย
“ไม่นะครับเสี่ย ผมไม่ต้องการล้างแค้นอะไรทั้งนั้น”
“ฉันจะจบทุกอย่างให้แกเอง แต่แกต้องรับปากว่าจะให้ทศได้เป็นผู้บริหารสูงสุดของเหมทอง”
ปราการตาลุก โพล่งแทรก “เหมันต์ต่างหากศัตรูเรา เราต้องมาร่วมมือกันกำจัดมันแล้วแบ่งสมบัติกันถึงจะถูก”
