หนึ่งด้าวฟ้าเดียว

หลวงศรีมะโนราชโกยสมบัติลงเรือมามากมาย พอจะขึ้นจากเรือก็เจอกล้ายืนมองอยู่ หลวงศรีมะโนราชเห็นไม่ใช่พวกอังวะก็โล่งอก พูดอย่างวางอำนาจ

“อ้ายไพร่ พวกเอ็งมาก็ดีแล้ว มาช่วยข้าที” กล้าทำเป็นถามว่าพระเดชพระคุณจะให้รับใช้กระไรหรือ

“ข้าต้องการไปเมืองธนบุรี พวกเอ็งไปส่งข้าที ข้ามีรางวัลให้”

กล้าถามว่าจะไปขึ้นเรือที่ธนบุรีหรือ มองสำรวจยิ้มๆ ถามว่าพระคุณคงเป็นขันทีจากวังใน คงคิดจะไปขึ้นเรือกลับบ้านกลับเมืองกระมัง

หลวงศรีมะโนราชหัวเราะชมว่าเฉลียวฉลาดดี ดูท่าจะไม่ใช่ไพร่ทั่วไปเสียแล้ว ก็ถูกกล้าตบจนคว่ำแล้วตามเตะจนเลือดกบปาก กล้าพาลูกน้องลงไปค้นในเรือเห็นทรัพย์สินมีค่ามากมายก็ยิ้มเยาะว่า

“ข้านึกแล้วไม่มีผิด อ้ายพวกชาววัง พอกรุงแตกก็ต้องหอบสมบัติหนี ดักปล้นพวกมันระหว่างทางนี่ละโว้ย ดีกว่าไปปล้นฆ่าชาวบ้านเสียอีก”

หลวงศรีมะโนราชกลัวจนตัวสั่นบอกว่าอยากได้อะไรก็เอาไปเลยแต่อย่าทำร้ายตน แต่พูดไม่ทันขาดคำกล้าก็ฟันฉับเข้าที่ต้นขาหลวงศรีมะโนราชจนเลือดกระฉูด

“อันที่จริง กระผมจะปล่อยพระคุณไปก็ได้ เพราะเพลานี้คงไม่มีกรมเวียงมาจับตัวกระผมดอก แต่กระผมไม่ปล่อย” กล้าชักดาบออกมา ไม่ทันที่หลวงศรีมะโนราชจะร้องขออะไรกล้าก็แทงเข้าที่ท้องหลวงศรีมะโนราชสุดแรง หลวงศรีมะโนราชตาเหลือกขาดใจตายไปทั้งที่ยังไม่ได้ร้องขออะไรเลย แล้วสั่งลูกน้อง

“ขนทรัพย์สมบัติกลับไป หากวันนี้ท่านเจ้าคุณพลเทพของกูได้ขึ้นเป็นใหญ่ กูจะเอาของพวกนี้ไปถวายท่านเจ้าคุณของกู”

 ooooooo

ที่ลานกว้างค่ายเนเมียวสีหบดี เชลยถูกต้อนมารวมกันอยู่ ในนี้มีกรมขุนวิมล เจ้าจอมอำพัน และคุณท้าวโสภาด้วย เนเมียวสีหบดีชี้ไปที่กรมขุนวิมลถามว่า

“นังคนนี้แต่งตัวมีสง่าราศี เป็นผู้ใดกัน” ทหารบอกว่าดูจากเสื้อผ้าอาจจะเป็นใหญ่ในฝ่ายใน “เอ็งจงรีบสอบปากคำ หากเป็นผู้ดีมีตระกูล อย่าได้ทำร้ายเป็นอันขาด”

กรมขุนวิมลใจชื้นว่าอาจรอดตาย เนเมียวสีหบดีพูดต่ออย่างย่ามใจว่า

“เพราะข้าจะนำคนพวกนี้ถวายให้พระพุทธเจ้า อยู่หัว เพื่อเป็นหลักฐานแสดงถึงพระบารมีว่าผู้มียศศักดิ์แห่งอโยธยาต้องมาสยบใต้พระบาทของเจ้าเหนือหัวแห่งอังวะ”

พวกทหารอังวะหัวเราะกันอย่างสะใจ ในขณะที่กรมขุนวิมลมองหน้ากันกับเจ้าจอมอำพันและคุณท้าวโสภาหน้าเสียที่กำลังจะถูกจับไปแสดงไม่ต่างจากสิ่งของหรือสัตว์หายากเลย

ขณะนั้นเองทหารก็พาพระองค์ชายเชษฐ์กับชาวบ้านและขุนนางเข้ามา พระองค์ชายเชษฐ์หวาดกลัวตัวสั่นตลอดเวลา ทหารผลักพระองค์ชายเชษฐ์เข้าไป รายงานว่า

“มันผู้นี้บอกว่าเป็นเชื้อพระวงศ์ของอโยธยา ข้าพระพุทธเจ้าเจอตัวขณะกำลังซ่อนอยู่ในกอสวะริมน้ำขอรับ”