มธุรสโลกันตร์

เพชรน้ำผึ้งตกใจ ภูผารีบดึงผ้าขึ้นคาดหน้าแล้วพาเพชรน้ำผึ้งออกไปจากบริเวณนี้ทันที โดยมีร้อยโทพสุกับลูกน้องในสภาพพรางหน้าด้วยสีดำติดตามอย่างกระชั้นชิด เป้าหมายของพวกเขาคือพาลูกสาวของคุณชายพิสุทธิ์ธาดากลับไปอย่างปลอดภัย

ในที่สุดสองฝ่ายก็เผชิญหน้ากัน ภูผามองพสุที่ทาหน้าดำอย่างฉงนเพราะใบหน้าเขามีส่วนคล้ายกับตน

“พวกแกเป็นใคร” ภูผาถามออกไป

“รู้แล้วจะมีประโยชน์อะไรล่ะ ในเมื่อเดี๋ยวก็ต้องโดนลากเข้าตะรางอยู่แล้ว”

“อวดเก่งขนาดนี้ แสดงว่าไม่เคยได้ยินชื่อเสือผามาก่อน”

“ก็เพิ่งได้ยินตอนที่ถูกขอให้มาช่วยจัดการแกนี่แหละ ลือกันว่าฝีมือเอาเรื่อง แต่พอเจอตัวจริงก็แค่โจรกระจอก เพราะลูกผู้ชายตัวจริงเขาไม่ทำเรื่องชั่วๆฉุดลูกสาวจากอกพ่อมาทำระยำแบบนี้หรอก”

“ปากเก่งแบบนี้ ขอให้ฝีมือเก่งกว่าปากเถอะ”

ภูผากำหมัดแน่นตั้งท่าเชิงมวยแล้วกวักมือให้ทั้งพสุกับลูกน้องเข้ามาพร้อมกัน...สองฝ่ายต่อสู้กันด้วยเชิงมวยอย่างดุดัน พสุท่าทางเหนือกว่าซัดภูผาหงายหลัง

“ว่าไงเสือผา ทีนี้รู้แล้วรึยังว่าฝีมือกับปากฉันอย่างไหนทำให้แกจุกได้มากกว่ากัน”

“อย่าเพิ่งได้ใจไปเลย ก็แค่หยั่งเชิง”

“งั้นก็อย่าเสียเวลา มีอะไรเด็ดก็งัดมา อยากใช้อาคมที่เขาร่ำลือกันก็ได้นะ ฉันไม่เกี่ยง”

“ยังไม่จำเป็น” ภูผาลุกขึ้นตั้งท่าเชิงมวยท้าทาย แต่คราวนี้ดูนิ่งและน่าเกรงขามกว่าครั้งแรก พสุเริ่มรู้สึกว่าเสือผาเอาจริงแน่จึงเตือนลูกน้องให้ระวังตัว กระนั้นลูกน้องพสุก็โดนจังๆจนหมดสติ แล้วภูผายังจะเล่นงานพสุด้วยอาคม แต่พสุใช้ตะกรุดหนังเสือไฟต่อสู้ ทำให้ภูผาเป็นรองและเกือบโดนกระชากผ้าคาดหน้าออกถ้าเผ่าเทพเข้ามาช้าอีกนิดเดียว

“พอได้แล้วพสุ”

พสุหยุดชะงัก ภูผาฉวยจังหวะนี้หลบฉากอย่างรวดเร็ว แล้วอุ้มเพชรน้ำผึ้งที่หมดสติหนีไป ขณะที่เผ่าเทพก็ไม่ต้องการให้พสุติดตาม แต่เล่าแผนการทุกอย่างให้ฟังอย่างละเอียดแล้วติงเพื่อนรักว่า

“ดีที่ฉันมาทัน ถ้ามาช้ากว่านี้อีกนิดเดียว แกได้ทำแผนของฉันพังหมดแน่”

“ช่วยไม่ได้ แกไม่เล่าเรื่องนี้ให้ฉันฟังเอง”

“ปั๊ดโธ่เอ๊ย ทำอย่างกับฉันตามเจอตัวแกง่ายนักนี่ ตั้งแต่มีเมียก็หาตัวยากจนลืมเพื่อนไปหมดแล้วมั้ง”

“มันก็ยุ่งทั้งงานราษฎร์งานหลวงนั่นแหละ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะคุณชายร้องขอความช่วยเหลือไปที่หน่วยของฉัน ก็คงไม่ได้เจอแก ไม่รู้เลยว่าแกกำลังเจองานช้างเข้าแบบนี้”

“ตอนแรกมันก็ไม่ยากเย็นอะไรหรอก จนพวกมันมาลักพาตัวคุณน้ำผึ้งไปนี่แหละ มันก็เลยวุ่นไปหมด”

“ฉันเข้าใจ พร้อมช่วยแกเต็มที่และจะช่วยคุยกับคุณชายให้ด้วย แต่ฝีมือไอ้เสือผาคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะตะกรุดหนังเสือไฟล่ะก็ ฉันนี่แหละที่อาจจะตายเพราะมือมัน”

“แต่เท่าที่ฉันสู้กับมันมาตลอด ฉันว่ามันไม่ฆ่าแกหรอก”

“แต่นั่นโจรนะโว้ย มั่นใจแล้วใช่ไหมถึงกล้าเสี่ยงเอาอาชีพของแกมาเสี่ยงกับมัน”