เกมเสน่หา
ตอนที่ 11
ลัคนัยดีใจมากที่เหมือนชนกพยายามง้อและมีความสุขกับเซอร์ไพรส์ครบรอบแต่งงานจากเขา และนั่นทำให้เขาใจกล้าพอจะเผยความในใจที่เก็บงำมานาน
“คุณนกครับ...สำหรับคุณครอบครัวหมายถึงอะไร”
“ถามทำไม”
“ผมอยากรู้ บอกผมหน่อย”
“ก็ต้องหมายถึงคนที่มีสายเลือดร่วมกัน รักแล้วก็ผูกพันกัน...มั้ง”
“คุณบอกว่าผมเป็นครอบครัวของคุณ แต่เราไม่ได้ผูกพันกันทางสายเลือด...แปลว่าคุณรักผมใช่ไหม”
เหมือนชนกชะงัก หน้าแดงเมื่อถูกสามีจีบตรงๆ แหวลั่นกลบเกลื่อนความเขิน
“คนเจ้าเล่ห์!”
“บอกหน่อย...คุณรักผมใช่ไหม ไม่งั้นผมจะทึกทักเอาเองแล้วนะ”
ลัคนัยขยับหน้าไปใกล้หวังจูบภรรยาคนสวย
แต่เธอเบี่ยงหน้าหนีไปตัดเค้กดื้อๆ กระนั้นความประหม่าก็ทำให้ครีมเค้กเลอะไปหมด ลัคนัยยิ้มกว้างสบโอกาสนี้แกล้งป้ายครีมบนหน้าเธอเพิ่มและก้มลงจูบอย่างดูดดื่ม
เหมือนชนกตกใจ ใจเต้นรัวแบบที่ไม่เคยมาก่อน กว่าลัคนัยจะถอนจูบคุณหนูขี้วีนก็แทบหมดแรง
“ผมไม่รู้ว่าคุณรักผมไหม แต่ที่แน่ๆอย่างน้อยคุณก็ไม่ปฏิเสธ...ผมรักคุณนะคุณเหมือนชนก”
คำบอกรักของสามีทำให้เหมือนชนกหัวใจพองโต เกือบลืมตัวจูบกลับแล้วถ้าลัคนัยจะไม่ตัดหน้าอุ้มเธอ
เข้าห้องเพื่อทำพิธีเข้าหอให้สมบูรณ์เสียก่อน
เหมือนชนกหน้าแดงก่ำเมื่อรู้จุดมุ่งหมายของสามี “นายจะพาฉันไปไหน”
“ไปเช็ดเค้กไงครับ คุณเลอะหลายจุดเลย”
“ไม่ไป...เดี๋ยวเหอะๆ...บอกให้ปล่อย!”
ลัคนัยหัวเราะก่อนหยุดเสียงโวยวายของภรรยาคนสวยด้วยจูบร้อนแรง เหมือนชนกตัวอ่อนเป็นขี้ผึ้ง
ลนไฟอีกครั้งและไม่ขัดขืนแม้แต่น้อยเมื่อสามีพาไป
เช็ดครีมเค้กทั้งตัวในห้อง...
ooooooo
ค่ำคืนแสนหวานผ่านไปด้วยดี บรรยากาศระหว่างลัคนัยกับเหมือนชนกดีขึ้นมากแทบไม่เหลือร่องรอยคู่ปรับแต่กลายเป็นสามีภรรยาที่รักกันดีมากกว่า
ลัคนัยเอาอกเอาใจภรรยา ทั้งดูแลอาหารการกินและพาเธอไปฮันนีมูนที่ทะเลอีกรอบเพื่อกระชับความสัมพันธ์ให้แนบแน่น ซึ่งเหมือนชนกก็ให้ความร่วมมืออย่างดี แม้จะเคอะเขินช่วงแรกๆแต่เมื่อเปิดใจให้กันและกันก็พบว่าทั้งสองเข้ากันได้ดีมากกว่าที่คิด
ชีวิตคู่ของลัคนัยกับเหมือนชนกกำลังไปได้ดีเพราะมีความรักเป็นเครื่องนำทาง ต่างจากชีวิตคู่ของธวัชกับพิมลแขที่ทำท่าจะห่างเหินกันเรื่อยๆ แม้ทั้งสองฝ่ายจะพยายามหลอกตัวเองว่าไม่เป็นไรแต่สภาพแต่ละคนในแต่ละวันก็ไม่สามารถปกปิดความจริงได้
พิมลแขหน้าชื่นอกตรมเพราะคิดถึงพ่อของลูก ส่วนธวัชก็ตรอมใจ แม้เหมือนชนกจะพยายามเติมเต็มด้วยการดูแลอย่างดีแต่ความรักของลูกสาวก็ไม่อาจ
ชดเชยความห่วงหาที่เขามีต่อภรรยา
วงศ์เวศน์แวะมาเยี่ยมธวัชพร้อมวิสาขา เห็นสภาพคนป่วยแล้วได้แต่ถอนใจยาวเพราะดูออกว่าธวัชขาดกำลังใจสำคัญ เหมือนชนกไม่ยี่หระแถมหลอก
ตัวเองไปวันๆว่าพ่อไม่ต้องการใครนอกจากเธอ วิสาขาอ่อนใจกับความรั้นของลูกสาว วงศ์เวศน์จะช่วยกล่อมเหมือนชนกแต่ไฮโซสาวใหญ่ยั้งไว้
“น้ารู้นะว่าเวศน์ต้องการจะบอกอะไรยัยนก แล้วก็คิดว่ายัยนกเองก็รู้ด้วย แต่ทำไงได้ลองปักใจเชื่อว่าได้พ่อคืนมาแล้วอะไรก็มาทำลายความเชื่อนั้นยาก”
“แต่ผมเห็นต่างนะครับ ผมเชื่อว่าน้องทำได้”
