เกมเสน่หา

นุชนารถนั่นเองที่มาทำงานกับลัคนัยในตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายต่างประเทศ ความเป็นกันเองของเธอทำให้เหล่าพนักงานประทับใจไม่ยาก แต่คงไม่ใช่เหมือนชนกที่แอบตามมาถึงร้านอาหารและออกฤทธิ์กันท่าทุกคนจากลัคนัย

“ขอนั่งด้วยคนได้ไหมคะคุณสามี”

ลัคนัยอึ้งก่อนเขยิบที่นั่งให้ภรรยา เหมือนชนกจงใจนั่งคั่นระหว่างลัคนัยกับนุชนารถ

“น่าน้อยใจนะคะ...มาเลี้ยงรับคุณนารถเข้าทีมทั้งทีแต่ไม่มีใครชวนนกสักคำ ปล่อยให้นกเจอในไอจีคุณพราว”

เหล่าพนักงานหน้าจ๋อย ลัคนัยต้องช่วยแก้ต่าง

“ผมเห็นคุณต้องดูแลคุณน้าเลยไม่อยากรบกวน”

“คุณพ่อ! บอกกี่ครั้งแล้วคะว่าให้เรียกว่าคุณพ่อ”

เหมือนชนกหึงลัคนัยมาก แกล้งทำจี๋จ๋าจนเหล่า พนักงานไม่กล้าสบตา นุชนารถไม่ถือสาเพราะรู้เรื่องระหว่างลัคนัยกับเหมือนชนกดี ยินดีกับทั้งสองด้วยซ้ำที่ชีวิตแต่งงานไม่อึดอัดอย่างที่นึกกลัวตอนแรก

กระนั้นเหมือนชนกก็ไม่วายจับผิดลัคนัยกับนุชนารถ เรียกร้องและออดอ้อนจนลัคนัยผิดสังเกตแต่ไม่อยากโวยวายให้เสียบรรยากาศ...อยากรู้มากกว่าว่าภรรยาคนสวยจะมาไม้ไหน

ooooooo

นุชนารถแยกตัวกลับบ้านหลังการเลี้ยงต้อนรับ เหมือนชนกบอกให้ลัคนัยกลับบ้านแต่เขาปฏิเสธเพราะยังมีธุระต้องจัดการ คุณหนูขี้วีนหัวเสียมากแต่พยายามตั้งสติสะกดรอยสามีแต่ก็คลาดกับเขา

เหมือนชนกตัดสินใจขับรถตามนุชนารถถึงบ้าน โล่งใจไม่น้อยที่ธุระของลัคนัยไม่ใช่อีกฝ่ายแต่ที่เธอคาดไม่ถึงคือนิ่มนวล...คนที่เธอกับสามีตามหา...จะหลบมาเป็นพนักงานทำความสะอาดบ้านนุชนารถ

นิ่มนวลหนีจากพวกลัคนัยและได้งานเป็นพนักงานบริษัททำความสะอาด อาการป่วยเพราะโรคมะเร็งเป็นปัญหาช่วงแรกแต่เธอก็ดูแลตัวเองจนได้มาทำความสะอาดที่บ้านนุชนารถ

ลัคนัยไม่ได้ไปบ้านนุชนารถแต่ไปหาหมอเป็นเพื่อนพิมลแข แถมพาเธอไปซื้อของสำหรับว่าที่คุณแม่ พิมลแขมีความสุขมากที่อดีตคนรักมาดูแล แม้รู้ว่าหัวใจเขาไม่ใช่ของเธอแต่ก็ดีกว่าเขาไม่เหลียวแลเลย

เหมือนชนกเจ็บใจที่คลาดกับลัคนัยเมื่อเย็นเลยคิดจะฝังโปรแกรมติดตามตัวบนมือถือ คุณหนูขี้วีนยอมละทิฐิกลับไปนอนที่เรือนหอเพื่อหาโอกาสใช้มือถือของเขา แต่ลัคนัยรู้จักนิสัยภรรยาดีกว่าใคร ท่าทางแปลกๆ ของเธอทำให้เขาสงสัยจึงแกล้งบอกว่าจะไปเอาของในรถ

ลัคนัยยิ้มกว้างเมื่อแอบดูจากนอกห้อง เห็นภรรยาคนสวยง่วนกับมือถือของเขา เหมือนชนกลงโปรแกรมติดตามตัวสำเร็จโดยไม่รู้ตัวเลยว่าลัคนัยจะรู้ทันและหาทางแก้เผ็ด

ตัวช่วยของลัคนัยคือนุชนารถ รองประธานหนุ่มโทร.หาผู้จัดการฝ่ายต่างประเทศคนใหม่ให้ช่วยเตรียมงานบางอย่างแต่เหมือนชนกไม่รู้พาลหึงและหัวเสียจนเผลอทำผมพันกับเครื่องเป่าผม!

เสียงร้องโวยวายของภรรยาทำให้ลัคนัยต้องวางสายนุชนารถไปช่วยแกะผม เหมือนชนกโอดกลัวเขาจะใช้กรรไกรตัดผม ลัคนัยต้องปลอบ “อย่ากังวลเลยครับ...อะไรที่คุณไม่ต้องการผมไม่ทำเด็ดขาด แต่ถ้าเป็นอะไรที่คุณต้องการต่อให้ต้องใช้เวลาทำทั้งวันทั้งคืนผมก็จะทำให้”

ลัคนัยพูดจากใจจริง เหมือนชนกอึ้งอึดใจก่อนเอ่ยเสียงเบา

“เมื่อวานนี้ขอโทษนะที่ไม่ได้มากินข้าวกับนาย พอดีฉัน...”

“ต้องดูแลคุณน้า ผมทราบดีครับ”

“แต่นายดูโกรธๆฉัน”