เกมเสน่หา
ตอนที่ 1
สถานการณ์ชวนอึดอัดมากสำหรับธวัชกับวิสาขา ทั้งสองพยายามเล่นละครกลบเกลื่อนเป็นคู่รักแห่งปีเหมือนเคยแต่สุดท้ายก็ทำไม่สำเร็จความลับถูกเปิดเผยเมื่อเหมือนชนกดันคว้าใบหย่ามาดูแทนเมนูอาหาร
เหมือนชนกช็อกมาก ภาพครอบครัวอบอุ่นล่มสลายทำให้ทนนั่งต่อไม่ไหววิ่งไปร้องไห้ในห้องน้ำของร้านอาหาร ธวัชกับวิสาขาวิ่งตามไปดูอ้อนวอนให้ออกมา คุยกันแต่เหมือนชนกก็เอาแต่ร้องไห้ไม่รับฟังเหตุผลใดๆ
วิสาขามีธุระหลังจากนี้คือปาร์ตี้ฉลองความโสดกับกลุ่มเพื่อนสนิท ธวัชไม่อยากให้เธอผิดนัดจึงรับปากจะคุยกับเหมือนชนกให้ วิสาขาลังเลแต่เชื่อว่าอดีตสามีซึ่งสนิทกับลูกสาวกว่าตนจะทำสำเร็จ
เหมือนชนกยังไม่ยอมออกจากห้องน้ำ ธวัชต้องกล่อมลูกทั้งที่ไม่เห็นหน้ากัน
“นก...พ่อขอโทษนะลูกที่พ่อผิดสัญญา พ่อกับแม่...เราพยายามแล้วนะลูก”
“นกไม่เข้าใจ ทำไมพ่อแม่พูดเหมือนกับว่ายี่สิบห้าปีที่ผ่านมามันไม่มีความสุขเลย เราสามคนเคยมีช่วงเวลาดีๆด้วยกันไม่ใช่เหรอคะ...ลืมไปแล้วเหรอ”
“พ่อไม่ได้ลืม เราสามคนเคยมีช่วงเวลาแบบนั้นจริงๆแต่...เวลาไม่ได้หยุดแค่นั้น เข็มนาฬิกาความสุขของพ่อกับแม่มันเดินเลยผ่านตรงนั้นไปแล้ว”
“นกว่าไม่ใช่หรอก พ่ออดทนแค่ไหนทำไมนกจะไม่รู้ ต้องเป็นเพราะแม่...เพราะแม่ใช่ไหมคะ เพราะแม่เรียกร้องจะหย่าให้ได้พ่อถึงต้องยอม...นกจะไปคุยกับแม่!”
พูดจบเหมือนชนกก็กระชากประตูห้องน้ำออกไปเคลียร์กับแม่ ธวัชห้ามไม่ทันและปากหนักไม่บอกลูกสาวเรื่องสาเหตุแท้จริงของการหย่าว่าเป็นเพราะตัวเองอยากแต่งงานใหม่ กลัวเธอเสียศรัทธาในตัวเขาที่ดีแตก
ooooooo
เหมือนชนกสะกดรอยตามวิสาขาแม่แท้ๆที่เธอเห็นกับตาว่าขึ้นรถไปกับลัคนัยคู่ปรับวัยเด็ก!
วิสาขาไม่รู้เรื่องรับช่อดอกไม้จากลัคนัยซึ่งซื้อมาแสดงความยินดีกับความโสดครั้งใหม่แล้วขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องพักเพื่อลงไปร่วมปาร์ตี้ฉลองความโสดกับกลุ่มเพื่อนสนิท เหมือนชนกคิดเองเออเองว่าแม่มีความสัมพันธ์พิเศษกับลัคนัยจึงรีบไปเอาเรื่องถึงห้องพักของเขา
“ไอ้คนเนรคุณ...ทำอย่างนี้กับแม่ฉันได้ยังไง”
“ไปกันใหญ่แล้ว นี่คุณ...”
“พ่อแม่ฉันดีกับนายแค่ไหน เนี่ยเหรอที่นายตอบแทนพวกท่าน”
“ดูซะให้ดีๆว่าคุณแม่คุณไม่ได้อยู่ที่นี่”
“ฉันไม่เชื่อ!”
