ตอนที่ 1
แต่ถึงห่างไกลบ้านเกิดแต่เหมือนชนกยังเป็นคนเดิม นิสัยเอาแต่ใจและชอบเอาชนะทำให้เธอไม่ค่อยมีเพื่อน...หรือถ้ามีก็พวกหาผลประโยชน์อย่างคริส เพื่อนรัก หักเหลี่ยมโหดที่กล้าขโมยผลงานเรียนจบของเธอไปส่ง
เหมือนชนกตามเอาเรื่องทันทีที่รู้เรื่องแต่คริสทำไม่รู้ไม่ชี้จนเธอทนไม่ไหว
“ฉันนึกว่าเธอไม่มีสมองถึงขโมยงานคนอื่นมาเป็นงานตัวเองอย่างนี้”
“พูดให้ดีๆนะนก ฉันไม่ได้ขโมยงานใคร!”
“มันคงบังเอิญสินะที่เธอยืมโน้ตบุ๊กฉันใช้แล้วงานฉันหายหมดแต่เธอดันมีงานส่งแถมเหมือนงานฉันเป๊ะๆ”
“ก็เธออยากมาวิจารณ์งานฉันว่าแย่ก่อนทำไม ฉันเอางานเธอไปส่งแทนแบบนี้ดีไหมล่ะ...ชีวิตก็อย่างนี้แหละ ไม่ได้เป็นไปตามกฎกติกาเสมอไปหรอกต้องเจออุบัติเหตุบ้างอะไรบ้าง”
คริสเยาะก่อนโบกมือขึ้นรถสปอร์ตคันใหม่ไปฉลองเรียนจบแต่ไม่ทันเข้าเกียร์ก็ถูกรถของเหมือนชนกพุ่งชน
“อุ๊บส์...เสียใจด้วยนะ ชีวิตก็อย่างนี้แหละไม่ได้เป็นตามกฎกติกาเสมอไป มันต้องเจออุบัติเหตุบ้างอะไรบ้าง”
“เหมือนชนก! ฉันจะเอาเรื่องเธอ ฉันจะฟ้องให้เธอถูกส่งกลับเมืองไทยเลย”
“ฉันกลับแน่เพราะว่าฉันเรียนจบแล้วไม่เหมือนบางคนที่...จบเห่!”
เหมือนชนกทิ้งท้ายพร้อมหยิบมือถือที่บันทึกคำสารภาพของคริสมาเปิดโชว์
“รู้ไว้นะ...อะไรที่เป็นของฉันฉันไม่ยอมให้ใครเอาไปง่ายๆ”
คริสเจ็บใจ แค้นแทบกระอักแต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยเหมือนชนกขับรถโฉบหน้าเธอด้วยความสะใจ!
ooooooo
แม้จะเป็นคุณหนูเอาแต่ใจ ขี้วีนและเหวี่ยงจนไม่มีใครอยากคบแต่เหมือนชนกก็รักพ่อแม่มากกว่าใคร ทั้งธวัชและวิสาขาประคบประหงมลูกสาวคนเดียวตั้งแต่เด็ก ไม่เคยขัดใจไม่ว่าเรื่องไหนแต่ใครจะรู้ว่ายี่สิบกว่าปีต่อมาชีวิตแต่งงานอันสมบูรณ์จะถึงกาลอวสาน
ธวัชกับวิสาขาตัดสินใจหย่าหลังใช้ชีวิตแต่งงานด้วยกันถึงยี่สิบห้าปี เหตุผลหลักเพราะธวัชต้องการแต่งงานใหม่กับพิมลแขอดีตนางงามอายุคราวลูก วิสาขาช้ำใจแต่ไม่แคร์ยอมหย่าเพราะไม่อยากเสียศักดิ์ศรียื้อแย่งสามีกับใคร
พ่อแม่ของเหมือนชนกตกลงเซ็นใบหย่าในวันครบรอบแต่งงานปีที่ยี่สิบห้าแต่ไม่บอกลูกสาวคนเดียวเพราะกลัวเกิดเรื่องวุ่น ทั้งสองต้องกล้ำกลืนเล่นละครตบตาลูกสาวว่ารักกันดีและจะไปฉลองวันครบรอบที่ร้านประจำซึ่งทั้งสองตอบตกลงแต่งงานโดยคาดไม่ถึงว่าเหมือนชนกจะโผล่มาเซอร์ไพรส์!