ดวงใจขบถ

“แต่เฮากับเจ้าขุนเคยเจอทหารไทยคนนั้นมาแล้ว ท่าทางมันหยิ่งยโสโอหัง”

“เฮาว่ามันจะเข้าตำราท่าดีทีเหลวมากกว่าท่านแม่ ดีไม่ดีถ้าถูกทหารซาอูบุกจวนตัว มันอาจจะทิ้งเจ้าจ้อยเพื่อหนีเอาตัวรอดก็ได้”

“พอเถอะ เราไม่ควรสบประมาทฝีมือทหารไทยเกินไป ถ้าเขาไม่ดีมีฝีมือจริง หน่วยข่าวกรองคงไม่ส่งเขากับยุพราชแอบเข้ารัฐคีรีหลวงไปช่วยพวกเฮา”

“ก็ตามแต่ใจ ถ้ามหาเทวีคิดอย่างนั้นแล้วสบายใจ พี่ก็แค่อยากจะเตือนสติไม่ให้เราฝากความหวังไว้กับทหารไทยคนนั้นคนเดียวมากเกินไป มันจะเป็นอันตรายต่อชีวิตของหลาน เราควรหาวิธีอื่นช่วยเจ้าจ้อย”

เจ้าแสงหน่อฟ้าขอร้องเจ้าอุ่นคำไม่ต้องกังวลไป ตอนนี้ตนส่งยุพราชไปช่วยอีกแรงหนึ่งแล้ว เจ้าขุนแสงเรืองพูดลอยๆขึ้นทันทีว่า สุดท้ายก็ไม่แคล้วใช้คนของเรา มหาเทวีเหลือบมองท่าทีของสองแม่ลูกอย่างไม่ค่อยพอใจนัก ตัดบทว่าตนเพิ่งเดินทางมาถึงเหนื่อยๆขอไปพักก่อน

เจ้าอุ่นคำฝืนยิ้มและก้มศีรษะเล็กน้อยขณะมหาเทวีเดินผ่านไป แต่สายตาแอบร้ายราวกับอสรพิษ ขณะที่เจ้าขุนแสงเรืองรีบบอกเจ้าแสงหน่อฟ้าว่า

ตนกับแม่จะอยู่ที่นี่ถาวร จนกระทั่งถึงวันที่ได้อภิเษกสมรสกับเจ้าจ้อย เจ้าแสงหน่อฟ้าไม่พูดอะไร นอกจากยิ้มน้อยๆ เหมือนไม่ติดขัด

ooooooo

ในป่าเมืองแพรก กลุ่มของอันโตนกับคณะของนายพลอังกูมารวมตัวกันเพื่อจะตามหาเจ้าแสงจันทาหรือเจ้าจ้อยให้ได้ หลังจากต้องพลาดปล่อยให้พวกเจ้าหลวงข้ามชายแดนไทยไปได้

เย็นนั้น ส่างคำพาเจ้าจ้อยกับพสุไปจนสุดทางที่รถจะไปได้ จากนั้นสามคนเดินเท้ากันต่อ กระทั่งไปเจอผาน้ำตกที่น่าจะพอพักค้างคืนได้ ส่างคำจึงขอตัวกลับมาที่รถเพื่อจะไปหาเสบียงจากหมู่บ้านใกล้ๆมาให้เจ้าจ้อยเตรียมไว้สำหรับการเดินป่า แล้วพรุ่งนี้เช้าเขาจะกลับมา

“ระวังตัวนะส่างคำ ตอนนี้ทหารซาอูคงจะระดมกำลังตามหาเฮาแทบพลิกแผ่นดิน”

“เจ้าค่า เจ้าจ้อยเองก็ระวังตัวด้วยนะเจ้าค่า”

“ไม่ต้องเป็นห่วงส่างคำ ผมจะพิทักษ์องค์หญิงของส่างคำด้วยชีวิตของผมเอง”

“ฝากดูแลองค์หญิงด้วย” แล้วส่างคำก็หันหลังเดินจากไป โดยไม่รู้ว่าจะไม่มีโอกาสกลับมาอีกตามสัญญา...

เมื่ออยู่กันตามลำพังที่ผาน้ำตก พสุชื่นชมเจ้าจ้อยเรื่องที่เลือกเรียนพยาบาลแทนที่จะเรียนรัฐศาสตร์การเมืองการปกครอง เพราะเจ้าจ้อยบอกว่าอยากเอาวิชาความรู้มาพัฒนาด้านสาธารณสุขของเมืองจายให้ดีขึ้นและอยากเห็นชาวเมืองจายมีสุขภาพที่ดี ร่างกายแข็งแรง ปลอดภัยจากโรคภัยไข้เจ็บ โรคติดต่อร้ายแรง สำหรับเธอแล้วคุณภาพชีวิตที่ดีต้องเริ่มต้นจากร่างกายที่แข็งแรงและสมองที่พร้อมจะเรียนรู้เสียก่อน