ตอนที่ 7
เมื่อแม่จะกลับก็บอกพายว่า ย่าจะพาป้าอรกลับไปนอนที่บ้าน พายดีใจถามว่าป้าอรจะกลับไปอยู่บ้านแล้วเหรอ พาทิศสงสัยว่าพี่อรนึกยังไง อรจิราเชิดใส่บอกว่า นี่บ้านตน จะมาหรือไปก็เป็นสิทธิ์ของตน แม่กำชับพาทิศให้ดูแลพายให้ดีมีอะไรให้รีบโทร.บอกแล้วออกไปกับอรจิรา
นวียากลับเข้ามาพอดี พาทิศถามว่าหายไปไหนตั้งนาน นวียาบอกว่าเห็นเขาอยู่กับครอบครัวตนเป็นคนนอกเลยไม่อยากอยู่ พาทิศบอกว่าแต่ตนอยากให้เธออยู่ จำไว้ว่าสำหรับตนแล้วเธอไม่ใช่คนนอก
พายอ้อนพ่อว่าคืนนี้ให้ครูวีนอนเป็นเพื่อนตนได้ไหม และพอออกจากโรงพยาบาลให้พ่อพาไปดูครูวีแข่งม้าด้วย พาทิศรับปาก แล้วบอกให้นวียานอนตรงโซฟาส่วนตนจะนอนตรงเก้าอี้ข้างเตียงเอง
นวียาเดินไปหยิบเก้าอี้อีกตัวมาวางอีกฝั่งของเตียงบอกว่าอย่างนี้ต่างหากถึงจะเรียกว่าอยู่เป็นเพื่อน
ภาพคืนนี้จึงเป็นนวียากับพาทิศนั่งหลับอยู่คนละฝั่งเตียงแต่เอามือเกี่ยวกันบนตัวพาย...
ooooooo
นนทวีเรียกโซดามาบอกว่า นวียาเพิ่งโทร.มาบอกว่าพายไม่สบายขอลาป่วย โซดาเห็นนนทวีหาอะไรหน้ายุ่งถามว่าหาอะไร นนทวีบอกว่าของสำคัญ โซดาถามอีกว่าอะไรหรือ
“กล่องใส่ของน่ะ มันหายไปจากโต๊ะได้ยังไงไม่รู้”
“เอ่อ...งั้นโซดาขอตัวก่อนนะ” โซดารีบชิ่งไปทันที หลบออกมาแล้วรีบโทร.หากิตติยา
ฝ่ายนนทวีหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เลยมองออกไปนอกหน้าต่างเห็นแม่พาทิศหันหลังหยุดยืนคุยกับใครอยู่
แม่พาทิศเอาใบลาของพายจะมาให้ครูประจำชั้น แม่มากับอรจิรา แต่อรจิราบ่นร้อนให้แม่ไปคนเดียวตนจะรออยู่แถวนี้
แม่เดินไปเจอนนทวีเขาบอกให้ฝากตนไปก็ได้ ถามว่าคุณย่ามากับใครรึเปล่า แม่บอกว่ามากับลูกสาว นนทวีจึงฝากขนมไปให้พาย พอดีครูคนหนึ่งมาตาม
นนทวีบอกว่ามีเรื่องด่วน เขาจึงไหว้ลา
นนทวีทำใบลาตก ก้มเก็บ แต่พอเงยเป็นจังหวะที่อรจิราเดินผ่านจะไปหาแม่ นนทวีเห็นความงามของอรจิราถึงกับตะลึงเหมือนต้องมนต์แต่อรจิราเดินเชิดผ่านไปแล้ว ครูที่ตามมาแซวๆว่า
“นานๆจะเห็นครูใหญ่มองผู้หญิงสักที เหมือนเป็นนางแบบเก่านะคะ”
นนทวีหันมองอีกที อรจิราหายไปแล้ว...
ooooooo