รักพลิกล็อก

ฝ่ายอรจิราที่ “อะไรที่ฉันอยากได้ต้องได้”  เมื่อตั้งใจจะแย่งกิตติพัศจากศรุดาก็ใช้ทุกวิถีทาง วันนี้ก็ไปหาที่อาชาคลับบอกว่าตนโทร.ไปคุยกับโรงแรมที่จัดงานแล้วเขาอยากให้เราไปคุยด้วยวันนี้

เห็นกิตติพัศไม่สนใจก็รบเร้าจนเขาถามว่าไม่ไปวันนี้ได้ไหม เธอถามว่าแล้วจะไปวันไหน รบเร้าจนกิตติพัศ ตอบไม่ตรงคำถามว่า

“อร...กิตว่า...กิตไม่พร้อม กิตคงไม่พร้อมดูแลใคร” แล้วก็พูดตัดเชือกอย่างนุ่มนวลว่า “พอเถอะ อย่ายื้อต่อไปอีกเลย มันไม่รอดหรอก”

“อรจะรอ...รอจนกว่ากิตจะพร้อม!” อรจิราจ้องหน้ากิตติพัศอย่างมุ่งมั่น

พอกลับถึงที่พักก็ชวนแม่ไปโรงพยาบาลกันเถอะ แม่ยังคาใจถามว่าสรุปแล้วนายกิตติพัศเป็นพ่อยัยพายจริงๆใช่ไหม อรจิราไม่ตอบเดินนำลิ่วออกไปเลย พอไปถึงโรงพยาบาลก็หยุดเติมปากเติมหน้า จนแม่ถามว่า “แกคิดจะทำอะไรของแกยัยอร”

“อรแค่คิดออกแล้วว่า อรจะทวงของอรคืนได้ยังไง” อรจิรายิ้มให้แม่ จิกตาร้าย

ooooooo

ที่ห้องพาย กิตติพัศหยอกล้อกับพายอยู่อย่างร่าเริงสนุกสนานโดยมีศรุดาดูและหัวเราะสดใสอยู่ด้วย นวียาปอกผลไม้อยู่ใกล้ๆ เห็นเขาร่าเริงกันก็เศร้าจนเผลอมีดบาดมือ

นวียาพยายามกดแผลห้ามเลือดเอง แต่พาทิศถลาเข้ามาเอาผ้ามาซับเลือดให้ นวียาบอกว่าไม่เป็นไร ตนไม่ใช่เด็กเหมือนน้องพายนะ

“ถึงโตแล้ว แต่ผมก็ห่วง...” พูดแล้วยิ้มจริงใจ นวียาสบตาเขาเขิน รีบก้มหน้าหลบสายตาคู่นั้น

พออรจิรามาเห็นบรรยากาศนั้นก็พูดประชดเหน็บแนมศรุดาอย่างเจ็บแสบ ส่วนแม่ก็ตำหนิพาทิศว่าพนักงาบริษัทนี้ช่างสบายจริงๆ คิดจะไปไหนมาไหนก็ได้ไม่ต้องห่วงงาน พาทิศพยายามห้ามทั้งพี่สาวและแม่ให้หยุดพูด แต่เหมือนยิ่งยุ อรจิราด่าลอยๆว่า กลับมาซบอกน้องชายตนไม่พอยังจะคว้ากิต...

กิตติพัศสุดทน บอกให้อรจิราพอได้แล้วนี่อยู่ต่อหน้าพายนะ อรจิราชะงักแต่หันไปเห็นพายกอดนวียา อยู่ก็ทำท่าจะของขึ้นอีก แม่แตะแขนเชิงปรามจึงเงียบ

พาทิศขอโทษศรุดา เธอบอกว่าไม่เป็นไรตนกำลังจะกลับพอดี กิตติพัศถามนวียาว่าจะกลับกับตนไหม นวียาส่ายหน้า เขาจึงบอกพายว่าอากลับก่อนเดี๋ยวจะมาเยี่ยมใหม่ กิตติพัศกับศรุดาไหว้ลาแม่ แม่รับไหว้อย่างขอไปที