ตอนที่ 7
“ไม่เป็นไรครับ ลูกผมผมพาไปเองได้” พาทิศเสียงแข็ง กิตติพัศจึงนั่งลง แม้ไม่มีการปะทะอะไรกันแต่ความเครียดแผ่คลุมขึ้นแล้วเงียบๆ
อรจิรายังคงทำสงครามประสาทกับศรุดาต่อเนื่อง เธอกระซิบว่า
“น่าสงสารตาทิศจริงๆนะที่ต้องมารับผิดชอบทุกอย่าง คิดแล้วก็เห็นใจเธอจริงๆ ฉันไม่น่าให้ทิศทำแบบนี้เลย” ศรุดาบอกว่าทิศเขาเป็นคนแบบนั้น เขาทำแบบนั้นก็ถูกต้องแล้ว “จริงที่สุดค่ะ ทำให้ลูกเกิดมาแล้วก็ควรรับผิดชอบ ทั้งพ่อและแม่”
อรจิราย้ำเรื่องพ่อกับแม่พายจนศรุดาแปลกใจ จะถามอรจิรา แต่ถูกกิตติพัศแซวขัดขึ้นก่อนว่าซุบซิบอะไรกัน อรจิราเหน็บทันทีว่า
“ไม่ใช่ความลับอะไรหรอกค่ะ เรื่องรู้ๆกันอยู่” กิตติพัศไม่ได้คิดอะไร หันไปสนใจการแข่งม้าต่อ
อรจิราจึงหันมาถามศรุดาด้วยคำถามที่ใกล้เป้าหมายเข้าไปทุกทีว่า “เธอไม่เคยสงสัยบ้างเหรอ ว่าทำไมผู้ชายดีๆ รักมั่นคงอย่างตาทิศ อยู่ๆก็มีลูก แถมแม่เด็กเป็นใครก็ไม่รู้”
ยิ่งฟังศรุดาก็ยิ่งสงสัยว่าอรจิราต้องการอะไร ฝ่ายอรจิราก็พูดเสียงดังขึ้นอย่างจงใจให้กิตติพัศได้ยิน
“ตาทิศรักเธอขนาดนั้น เธอเชื่อจริงๆเหรอว่าน้องชายฉันจะกล้าทำคนอื่นท้อง”
ได้ผล! กิตติพัศหันมาถามอรจิราหน้าตึงว่านี่มันอะไรกัน เข้าทางอรจิราทันที เธอจ้องหน้าเขาถามว่า
“ไม่เคยสงสัยกันเลยเหรอคะว่าใคร...คือแม่ของพาย”
“แม่ของพายคือใครกันคะ” ศรุดาถามประเด็นคาใจของตนทันที
อรจิราเผยนาทีพิฆาต เปิดเผยว่าตนคือแม่ของพาย ศรุดาอึ้งงันตาค้าง ส่วนกิตติพัศถึงกับช็อกคิดได้ทันทีว่าเมื่ออรจิราเป็นแม่ของพาย พาทิศต้องไม่ใช่พ่อแน่ๆ
อรจิราพูดคลี่คลายบรรยากาศช็อก งัน ของกิตติพัศกับศรุดาว่า
“ตาทิศรับเป็นพ่อแทนผู้ชายคนที่ทิ้งอรไป” ศรุดามองกิตติพัศขวับ เขาถึงกับกลืนน้ำลายฝืดคอ ในขณะที่อรจิรายังเล่าต่อไปว่า “ตอนนี้พายอายุ 4 ขวบ กิต
คงจำได้ใช่ไหมคะว่าผู้ชายที่อรคบด้วยเมื่อ 4 ปีที่แล้ว...คือใคร”
กิตติพัศกับศรุดานิ่งงันไปเหมือนถูกสาป แล้ว
อรจิราก็พูดอย่างผู้ชนะเหมือนฆ่ากิตติพัศและศรุดาว่า
“ค่ะ กิตคือพ่อของพาย”
พายที่นั่งอยู่ข้างกิตติพัศแม้จะดูม้าแต่ก็เงี่ยหูฟังผู้ใหญ่ทั้งสามคุยกันใจระทึก เมื่อได้ยินอรจิราบอกว่า “กิตคือพ่อของพาย” แม้พายจะรักอากิตแต่เรื่องก็รุนแรงเกินกว่าเด็กวัย 4 ขวบจะรับได้ พายวิ่งลงไปที่สนามแข่งม้า ตัดหน้านวียาที่กำลังจะข้ามสิ่งกีดขวาง เป็นเหตุให้นวียาตกม้าสลบไปทันที