มาตุภูมิแห่งหัวใจ

“มีแฟนแล้วเหรอ”

ยิ่งเมื่อเห็นเบนกับมาดามเมย์ทูเอ กอด หอม ขี่หลังหยอกล้อหัวเราะกันอย่างร่าเริงก็ยิ่งหมั่นไส้มาก เบ้ปากหน้าคว่ำแหวะใส่ “พวกต่างชาติหน้าไม่อาย ชิ!”

พอดีอวัศยาได้รับโทรศัพท์จากอณิมาที่โทร.มาเตือนเรื่องนัด บอกว่าแม่รออยู่นะ

“ทั้งไลน์ทั้งโทร.เตือนขนาดนี้ใครจะลืมล่ะคะ หนูกำลังจะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ ไม่อยากอยู่แถวนี้เบื่อพวกต่างชาติไม่มีมารยาท”

อวัศยาบ่น มองไปเห็นเบนกับมาดามเมย์ทูเอยังเล่นน้ำดี๊ด๊ากันสุดฤทธิ์เลยทำเป็นถือโทรศัพท์ไว้ด่าต่อ

“สระส่วนตัวก็ไม่ใช่ ไม่รู้ไปอดอยากปากแห้งมาจากไหน พวกนักท่องเที่ยวไร้คุณภาพ น่าเบื่อ ประเทศตัวเองไม่มีสระว่ายน้ำรึไง” เบนหันมองมาพอดี เขาทำหน้าฉงน อวัศยาฉีกยิ้มหวานจนเลี่ยนแต่ปากยังด่า “มองทำไมคะ หน้าเหมือนแม่เหรอ ไอ้ตี๋ไม่มีมารยาท ยิ้มสวยอย่างนี้ ขอให้ลื่นล้มหัวแตกฟันหักหมดปากเลยนะคะ”

เบนยิ้มให้ อวัศยาเบ้ปากแล้วเดินหนีไป อวัศยาไปเปลี่ยนชุดที่ห้อง พอเดินออกมาถึงมุมด้านหนึ่งถูกเบนออกมาขวางจนเกือบชนกัน

“คุณ...” อวัศยาอุทานมองหน้าอย่างไม่หายชัง

“ผมไม่ระวังเอง ขอโทษนะครับ” เบนพูดภาษาไทยชัดถ้อยชัดคำจนอวัศยาหน้าแตก ถามตัวเองว่า คนไทยหรือ อย่างงี้ก็ฟังเราด่ารู้เรื่องหมดสิ จู่ๆเบนก็เดินวกกลับมาพูดหน้าตาเฉยอีกว่า “อ้อ...ผมมองเพราะว่าคุณสวยดี คุณไม่ได้หน้าเหมือนแม่ผมหรอกครับ...ระวังลื่นหัวแตกฟันหักหมดปากนะครับ”

เบนยิ้มเท่ ขยิบตาให้แล้วเดินไป อวัศยาหน้าแตก กระทืบเท้า เซ็งตัวเองที่พลาดอย่างจัง

ooooooo

กลับไปถึงร้านอัญมณี อวัศยาพุ่งเข้าไปในร้านอย่างมีอารมณ์ค้าง บอกอณิมาว่าถ้าแม่จะให้ช่วยดูแลร้าน วันนี้ตนขอตัวดีกว่าเพราะเพิ่งเจอคนห่วยๆมา ตอนนี้ตนพร้อมที่จะอาละวาดมาก

อณิมาบอกว่าไม่เกี่ยวกับลูกค้าเลย ชวนเข้าไปคุยกันข้างในดีกว่า พอเข้าไปในห้องทำงาน อณิมาเล่าว่าวันนี้บังเอิญไปเจอน้าเตชินีที่อยู่เชียงใหม่ที่ร้านอาหารเลยคุยกันยาวมาก เล่ายิ้มๆว่า

“น้านีฝากความคิดถึงถึงลูกด้วยนะ บอกว่าอยากให้นัดไปกินข้าวกัน” อวัศยาบอกว่าได้ เพราะอาทิตย์หน้าเราต้องไปออกบูธที่เชียงใหม่อยู่แล้ว อณิมาบอกว่าแม่นัดไว้ให้เรียบร้อยแล้ว แม่รู้ว่าลูกต้องไม่ขัดข้อง แม่เลยนัดให้ก่อนจะได้ไม่เสียเวลา แล้วทำเป็นนึกขึ้นได้ถามว่า

“เอ้อ...ลูกจำลูกชายน้านีได้ใช่ไหมที่ชื่อเตชินท์กับเตชัสน่ะ เตชินท์แต่งงานไปแล้ว แต่เตชัสหรือเบนยังเป็นโสดอยู่” อวัศยาดักคอว่าแม่จะจับตนคลุมถุงชนหรือ อณิมาทำเป็นตกใจร้อง

“ว้าย...พูดอะไรโบราณอย่างนั้น แม่แค่อยากให้ลูกทำความรู้จักกันไว้เพื่อต่อยอดธุรกิจ เห็นว่านายเบนทำธุรกิจกับประเทศเพื่อนบ้านน่ะ เผื่อจะช่วยเหลือกันได้”