ลิขิตรัก

ท่าทางงอนๆของเธอทำให้ดวินงงแต่ยังอธิบายตามตรง “ถ้าบอกว่าเป็นภรรยาผมเขาไม่เชื่อแน่ ผมก็เลยต้องบอกความจริงแค่ครึ่งเดียว...หมี่รู้ว่าคุณเป็นวีไอพีแต่ไม่รู้ว่าเป็นเจ้าหญิง”

อลิซคร้านจะเถียงเดินเข้าบ้านพักเซ็งๆ รำพึงกับตัวเองเบาๆ “จากเจ้าหญิงอลิซเป็นนารี...มาเป็นกบฏ...มาเป็นชาวเขา ฉันจะต้องเป็นคนอื่นอีกนานแค่ไหน...หรือฉันจะกลับไปเป็นตัวเองไม่ได้ตลอดชีวิต”

ooooooo

แผนซ่อนตัวของอลิซเป็นภารกิจลับเฉพาะกิจ มีแค่สมาชิกดีทีมและศักดิ์ชายที่รู้เพื่อความปลอดภัยของอลิซ แม้เคธจะกดดันเท่าไหร่ ทุกคนในปฏิบัติการนี้ก็ไม่ปริปาก

เคธโกรธมากแต่ไม่คิดวางมือ วิลจึงฉวยโอกาสนี้ขยับความสัมพันธ์กับเคธเพราะเชื่อว่าจะใช้ประโยชน์จากเธอได้ในอนาคต เจซีเป็นอีกคนที่รู้เรื่องภารกิจซ่อนตัวของอลิซ แต่จำต้องตีมึนทำไม่รู้เรื่องกลับฮรีสอซสืบเรื่องเภตรากับคิงเฮนรี่ที่ถูกกันออกจากเรื่องในราชสำนักทั้งหมด

เภตรารู้เรื่องภารกิจซ่อนตัวของอลิซจากเจซี เป็นห่วงเจ้านายสาวมากแต่ขยับไปไหนไม่ได้เพราะถูกคุมตัวจากเหตุที่ตัวเองไม่ได้ก่อ ได้แต่ส่งเจซีไปอารักขาคิงเฮนรี่และเฝ้าดูพระอาการอย่างใกล้ชิดเผื่อมีผู้ไม่หวังดี

อลิซต้องเก็บตัวเงียบไม่ติดต่อใครที่ฮรีสอซ แต่กระนั้นความกังวลเรื่องปู่กับองครักษ์คนสนิทก็ทำให้กินไม่ได้นอนไม่หลับและเครียดจนทุกคนในหมู่บ้านสัมผัสได้ ดวินพยายามหาเรื่องให้ทำ ทั้งส่องนก สอนวิชาปามีดแต่ราชนิกุลสาวก็ปฏิเสธเพราะไม่มีแก่ใจทำอะไร

“เราขอบใจมากที่นายทำทุกอย่างเพื่อให้เรารู้สึกดีขึ้น แต่พอเถอะ...มันไม่มีประโยชน์ ตอนนี้มีเรื่องมากมายในหัวสมองเรา...เราไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น”

“แล้วจะปล่อยให้สมองเก็บเรื่องพวกนั้นไว้ทำไม ผมว่าคุณต้องเรียนรู้ที่จะปล่อยมันไปบ้าง”

“เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา สิ่งที่เกิดทั้งหมดมันเกิดจากเรา...จะให้เราไม่สนใจปล่อยไป...เราทำไม่ได้”

ท่าทางซังกะตายของอลิซทำให้ดวินกลุ้มใจ มัดหมี่เห็นท่าทางเขาแล้วอดแปลกใจไม่ได้

“หมี่รู้ว่ามันเป็นความลับ แต่ถามหน่อยสิ...นารีเป็นใคร สำคัญขนาดไหน”

“สำคัญมาก...พี่ตอบได้แค่นั้น”

“โห...ตอบแบบนี้ไม่ตอบเลยดีกว่า แค่ดูก็รู้อยู่แล้วว่านารีต้องสำคัญมากและไม่ใช่แค่กับงาน แต่กับพี่วินด้วย”

“หมายความว่าไง”

“ก็ถ้าไม่สำคัญแบบส่วนตัวมากๆคงไม่ห่วงขนาดนี้...ปกติถ้าดูแลตามหน้าที่พี่วินก็ไม่เก็บมาเครียดแต่แยกแยะได้ว่าทำงาน แต่นี่ดูเหมือนเป็นคนสำคัญแบบส่วนตัวมากๆ”

“นี่ไม่ต้องมาทำเป็นเดา เอาเวลาเดามาช่วยพี่คิดดีกว่าว่าจะทำยังไงให้นารีรู้สึกดีขึ้นได้บ้าง”

“หมี่คิดว่าวิธีนี้น่าจะดี...”