ลิขิตรัก

“แต่...คิงเฮนรี่ทรงช่วยพระองค์ไม่ได้ในเวลานี้”

“ทำไม...ท่านปู่เป็นอะไร...บอกเรามาเดี๋ยวนี้ ท่านปู่เป็นอะไร”

สีหน้าแตกตื่นของอลิซทำให้ดวินลำบากใจ กลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ก่อนบอกความจริง

“อีกข้อหาหนึ่งที่กระหม่อมยังไม่ได้บอก... พระองค์ทรงเป็นผู้ต้องสงสัยวางยาคิงเฮนรี่พระเจ้าค่ะ และตอนนี้ พระองค์ประชวรอย่างหนักประทับห้องไอซียู...ทรงไม่รู้สึกพระองค์พระเจ้าค่ะ”

อลิซช็อกมากและแทบทรุดเมื่อดวินบอกว่าเภตราก็ถูกกุมขังข้อหามีส่วนรู้เห็นกับเธอก่อการร้าย

“เภตรา...คนที่เราไว้ใจถูกจับกุมโดยที่ไม่ผิดและท่านปู่โดนวางยาประชวรหนักโดยที่เราไม่รู้เรื่องเลย...เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมไม่บอกเรา...ทำไมไม่บอกเรา!”

น้ำตาของอลิซทำให้ดวินเจ็บหนึบทั้งหัวใจแต่ยังมีสติรั้งตัวเธอไว้

“ปล่อยเรา...เราจะกลับไปจัดการคนร้ายด้วยตัวเอง เราจะไม่มีวันให้มันทำร้ายใครอีกแล้ว เราจะไปดูแลท่านปู่ เราไม่ได้ทำผิด เราไม่กลัว เราจะสู้ด้วยตัวเราเอง เราไม่ผิด...เราไม่ผิด...เราไม่ได้ทำผิด!”

อลิซสะอื้นไห้อย่างหมดท่า ดวินโถมตัวกอดพลางปลอบเสียงอ่อนแต่หนักแน่น

“ขอให้ไว้ใจกระหม่อม...ขอครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย... กระหม่อมเตรียมสถานที่ปลอดภัยให้พระองค์แล้ว เราจะหนีไปด้วยกัน กระหม่อมเอาเกียรติยศหน้าที่และชีวิตเป็นเดิมพัน กระหม่อมจะดูแลปกป้องพระองค์อย่างสุดหัวใจ ขอเพียงไว้ใจและให้ความร่วมมือ เมื่อสถานการณ์คลี่คลายพระองค์จะได้เสด็จกลับสู่มาตุภูมิอย่างปลอดภัย”

ดวินกล่อมจนอลิซตกลงและผล็อยหลับด้วยความเหนื่อยล้า นาวิกโยธินหนุ่มพารถขับเคลื่อนหลายชั่วโมงจนถึงจุดหมายไกลปืนเที่ยงและแสงสีจากเมืองหลวง อลิซลืมตากวาดตามองรอบตัวงงๆ

“เราอยู่ที่ไหน”

“บนยอดเขาสูง...เขตไร้ข่าวสาร...จะไม่มีใครรู้จักพระองค์ ระหว่างอยู่ที่นี่เราจะไม่ใช้คำราชาศัพท์เพื่อปกปิดฐานะของพระองค์ เราต้องหลบที่นี่ก่อนเพราะตอนนี้พระองค์มีความผิด ส่วนกระหม่อมฝ่าฝืนกฎลอบพาพระองค์หนีผิดวินัยทหารขั้นร้ายแรง แต่เราทั้งคู่จะอยู่ที่นี่อย่างปลอดภัย กระหม่อมมาทำงานที่นี่หลายปีคุ้นเคยสถานที่และคนแถวนี้ดี”

อลิซไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนแต่มั่นใจว่าต้องเป็นจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือของประเทศไทย ดวินมองมาด้วยแววตาอ่อนแสงก่อนยิ้มร่าเมื่อมีเด็กสาวชาวบ้านคนหนึ่งวิ่งมาทักทาย

มัดหมี่ เด็กสาวชาวบ้านที่คุ้นเคยกับดวินตั้งแต่เด็กนั่นเอง มัดหมี่ไม่ได้อ่อนต่อโลกจนไม่รู้ว่าเขาทำงานอะไรและการกลับมาครั้งนี้ของเขาพร้อมหญิงสาวสวยท่าทางหยิ่งๆซึ่งเขาแนะนำว่าเป็นวีไอพีก็ทำให้เธอเดาได้เลาๆว่าเป็นบุคคล สำคัญ

อลิซเห็นท่าทางสนิทสนมระหว่างดวินกับมัดหมี่แล้วหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเด็กสาวผละไปจึงเอาเรื่องทันที 

“ไหนนายบอกว่าเขาไม่รู้ว่าเราเป็นใครไง แล้วนายไปแนะนำว่าเราเป็นวีไอพีทำไม ทำไมไม่บอกว่าเป็นภรรยาเหมือนตอนอยู่ในค่ายทหาร”

“ก็ผมกับมัดหมี่สนิทกันมาก”

“ไม่บอกก็รู้”