ลิขิตรัก
ตอนที่ 5
อลิซโต้อย่างหัวเสีย “แต่เรามั่นใจว่าพี่วิลไม่ใช่คนร้าย นอกจากท่านปู่ก็มีพี่วิลอีกคนที่เราไว้ใจมากที่สุดในชีวิต เพราะฉะนั้นเขาไม่มีวันทำอันตรายเราแน่นอน”
คำว่าไว้ใจที่สุดทำให้ดวินเจ็บจี๊ด สวนเสียงเข้ม “กระหม่อมไม่ว่าถ้าพระองค์จะไว้ใจใครแต่ไม่ใช่ในสถานการณ์นี้ พระองค์ทรงสัญญาว่าออกมานอกบ้านครั้งนี้จะไม่สร้างเรื่อง ช่วยทำตามสัญญาด้วยพระเจ้าค่ะ”
บรรยากาศที่ทำท่าจะดีระหว่างดวินกับอลิซกลับมาเคร่งเครียด เหล่าสมาชิกดีทีมต่างขยาดไม่กล้าเข้าใกล้หัวหน้าทีมหนุ่มจนกระทั่งแพนแอบติดต่อมาว่าอลันต้องการหาที่ประชุมแบบลับๆเพื่อเจรจาธุรกิจ
ดวินปัดเรื่องขุ่นใจทิ้งรีบรายงานเรื่องอลันให้อลิซรับรู้
“อลันเนี่ยนะจะเจรจาธุรกิจ...เป็นไปได้ยังไง ขนาดเก็บความลับทางธุรกิจยังทำไม่ได้ แล้วอลันจะทำธุรกิจอะไร”
“ถ้ากระหม่อมทราบคงบอกพระองค์ไปแล้วแหละพระเจ้าค่ะ”
“แล้วทำไมไม่ไปสืบ มัวแต่ทำอะไรอยู่”
“ทำแกงเขียวหวานให้พระองค์ไงพระเจ้าค่ะ”
อลิซหน้าตึงเพราะถูกย้อนคำสั่งที่ตนโยนใส่หน้าเขาก่อนหน้านี้แต่ไม่ยอมแพ้ตอกกลับ
“ถ้านายไม่ว่าง...งั้นเราจะหาคำตอบเอง แล้วอย่าห้ามให้เราทำโน่นทำนี่อีกก็แล้วกัน”
“ถึงห้ามพระองค์ก็ไม่ค่อยจะฟังอยู่แล้วพระเจ้าค่ะ!”
แหล่งข่าวชั้นดีของอลิซคือเภตราองครักษ์สาวคนสนิทที่เธอส่งกลับฮรีสอซไปช่วยคิงเฮนรี่หาตัวคนร้าย เภตรารับปากด้วยความเต็มใจก่อนรายงานเรื่องเคธลังเลจะรับตำแหน่งรัชทายาท...
เคธตั้งใจทิ้งเวลาให้ทุกคนตายใจก่อนตอบตกลงรับตำแหน่ง คิงเฮนรี่โล่งใจมากและมอบหมายงานทันที
“ในฐานะที่หลานสนใจเกี่ยวกับเรื่องสมุนไพรที่นำมาใช้เป็นประโยชน์ทางสาธารณสุขของฮรีสอซปู่จึงอยากให้หลานเลือกประเทศที่หลานอยากไปทำงานวิจัย”
“ขอบพระทัยท่านปู่ที่ให้โอกาส หลานเห็นว่าประเทศ ที่เหมาะสมในการทำวิจัยของหลานคือประเทศไทยค่ะ”
ooooooo
คิงเฮนรี่ไม่มีทางเลือกยอมส่งเคธไปเมืองไทยเพื่อปฏิบัติหน้าที่องค์รัชทายาทของฮรีสอซแทนอลิซ เมื่อโมนารู้เรื่องก็หมั่นไส้ลูกเลี้ยงสาวมากและอดไม่ได้จะกระแนะกระแหน
“ดูยิ่งใหญ่ดีนะ...เป็นตัวแทนของประเทศ ใหญ่ข้ามหัวพ่อไปแล้ว”
“น้าโมนาไม่ควรพูดแบบนี้นะคะ ท่านพ่อคะ... เคธเคยบอกแล้วนะคะว่าเคธไม่ได้อยากรับงานนี้”
เคธตีหน้าเศร้าฟ้องพ่อแต่อังเดรทำเฉยไม่โต้ตอบเหมือนเคย ทิ้งให้โมนาเต้นผางคนเดียว
“ไม่อยากก็ดีแล้วเพราะท่านปู่ก็ไม่ได้อยากให้เราทำงานนี้จริง ทุกอย่างมันเป็นเกมและเธอก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งบนกระดานเท่านั้น จำไว้นะว่าต่อให้เธอทำงานเหนื่อยให้ตายแค่ไหนเธอก็ไม่มีวันได้เป็นรัชทายาทตัวจริง เพราะฉะนั้นอย่าได้คิดหวังอะไรไกลเกินเอื้อม”
