ลิขิตรัก
ตอนที่ 5
“ถ้าอลิซถูกลอบทำร้ายจริงๆแล้วหลบอยู่ที่นี่ก็ต้องมีทหารดูแล มันก็น่าจะเป็นไปได้ เอาอย่างนี้...เดี๋ยวพี่ช่วยตามเรื่องอลิซให้ ในเมื่ออลันไม่ได้สนใจเรื่องอลิซก็ไม่ต้องเอาตัวไปวุ่นวายมากกว่านี้เดี๋ยวงานใหญ่ของเราจะเสียหาย”
“ผมก็คิดแบบนั้น...แค่คิดเรื่องนำเข้าทองอย่างเดียวผมก็ไม่อยากคิดเรื่องอื่นแล้ว”
“งั้นอลันก็รายงานเรื่องนี้ให้ท่านลุงกับท่านน้ารับรู้แล้วรีบปิดบัญชีเรื่องทอง ได้เงินเมื่อไหร่ค่อยตามหาอลิซ”
ooooooo
อลันไว้ใจวิลมาก เชื่อสนิทว่าอีกฝ่ายเสนอตัวช่วยเรื่องอลิซด้วยความเต็มใจ แต่กระนั้นความผูกพันในฐานะญาติก็ทำให้เขาอยากบอกความคืบหน้าเรื่อง อลิซให้เคธพี่สาวคนละแม่รับรู้ด้วย
“อลิซเนี่ยนะอยู่ในการดูแลของทหารของท่านนายพล”
“จริงๆมันก็ไม่มีหลักฐานแบบร้อยเปอร์เซ็นต์แต่เป็นข้อสันนิษฐานส่วนตัวของผม”
“เรื่องสำคัญขนาดนี้อย่ามาเดามั่วนะอลัน บอกมาว่าอลิซอยู่ประเทศไทยจริงหรือเปล่า”
“ถ้าพี่เคธอยากรู้ก็มาสืบเอง บอกตามตรงนะ...พี่อลิซจะเป็นหรือจะตาย อยู่ที่นี่หรืออยู่ที่ไหนผมไม่สนใจสักนิด ถ้าแม่ไม่สั่งให้ตามหาผมก็ไม่อยากทำ คนไม่ชอบกันจะไปอยากรู้ทำไมว่าเป็นยังไงบ้าง ผมโทร.ไปแม่ไม่รับคงหลับอยู่ ฝากบอกด้วยว่าผมทำตามที่สั่งแล้ว ทำให้แค่นี้นะ แม่อยากรู้อะไรต่อก็ส่งคนมาสืบเอาเอง”
เคธลอบยิ้มสมใจที่ทุกอย่างเข้าทางโดยไม่ต้องลงแรง แสร้งทำเสียงเครียดสั่งน้องชายคนละแม่
“ตอนนี้ท่านพ่อกับท่านน้ากำลังมีปัญหากับท่านปู่ ...บรรยากาศไม่ค่อยดี เอาเป็นว่าพี่จะหาจังหวะดีๆบอกเอง เราอยู่เฉยๆไม่ต้องพูดอะไรเกี่ยวกับอลิซทั้งนั้น และถ้าน้าโมนาถามก็บอกว่ากำลังตามหา...บอกแค่นี้รู้หรือเปล่า”
“โอเคๆ...ผมก็ไม่พูดอะไรมากอยู่แล้ว ผมแค่อยากแสดงความดีใจที่ท่านปู่เริ่มเห็นความสำคัญของพี่เคธบ้าง”
อลันพูดจากใจจริงก่อนวางสายเพราะเวลานี้มีเรื่องสำคัญอย่างการเจรจาค้าทองคำและความน่าสงสัยของแพนให้คิดมากกว่าเรื่องอลิซ เคธไม่ยี่หระเรื่องน้องชายแต่ครุ่นคิดอย่างหนักจะฉวยโอกาสที่อลิซหายตัวไปทำให้ตัวเองกลายเป็นรัชทายาทจริงๆได้อย่างไร...
บรรยากาศระหว่างอลิซกับดวินดีขึ้นหลังผ่านเหตุการณ์ระทึกเสี่ยงตายด้วยกันหลายครั้ง ดวินเรียนรู้จะสัมผัสตัวตนอันแสนอ้างว้างแต่เด็ดเดี่ยวของอลิซ ส่วนอลิซก็ทำความรู้จักความอ่อนโยนในแบบของดวินที่สอดส่องและห่วงใยเธอเสมอ ทั้งสองปรับตัวหากันช้าๆโดยไม่รู้เลยว่าความรู้สึกดีได้ก่อตัวในหัวใจสองดวงแล้ว...
