ตอนที่ 5
ท่าทางกราดเกรี้ยวของอังเดรทำให้คิงเฮนรี่ปวดหัวใจไม่น้อย เคธลอบมองเหตุการณ์ด้วยความสาสมใจแต่ต้องพยายามเก็บอาการต่อหน้าคิงเฮนรี่ทำเป็นไม่อยากได้ตำแหน่ง
“หลานไม่อยากรับงานนี้เพคะ หลานไม่ได้อยากทำหน้าที่รัชทายาทแล้วหลานก็ไม่อยากมีปัญหากับท่านพ่อ”
“ตอนนี้พ่อเราคิดว่าตัวเองมีสิทธิ์ขึ้นเป็นองค์รัชทายาทคนเดียว ปู่ไม่ต้องการให้เขาเหิมเกริมไปมากกว่านี้”
“แต่หลานไม่เหมาะสม”
“ปู่ถึงบอกว่าตำแหน่งนี้แค่ชั่วคราว...ปู่ขอแค่ช่วงนี้เท่านั้น คิดซะว่าทำเพื่อปู่ เพื่ออลิซและเพื่อฮรีสอซก็แล้วกัน”
คำยืนยันว่าตำแหน่งของเธอแค่ชั่วคราวทำให้เคธชะงัก เกิดอารมณ์พลุ่งพล่านในอกด้วยความริษยาอลิซญาติสาวที่ได้ทุกอย่างโดยไม่ต้องทำอะไร พลันก็เกิดความคิด...ทำไมเธอต้องเสียสละเพื่อคนอื่น!
ข่าวเคธรักษาการตำแหน่งรัชทายาทรู้ถึงหูอลิซเวลาต่อมา คิงเฮนรี่กลุ้มใจมากเพราะมีกระแสต่อต้านโดยเฉพาะจากลูกชายแท้ๆอย่างอังเดรแต่เจ้าของตำแหน่งตัวจริงอย่างอลิซกลับไม่คิดมากเพราะไว้ใจเคธว่าจะทำได้ดี
อลันเป็นอีกคนที่เห็นด้วย ทั้งเชื่อมั่นในตัวเคธและยินดีที่พี่สาวคนละแม่ได้รับตำแหน่งสำคัญ โมนาฟังแล้วของขึ้น จากที่ตั้งใจมาปรับทุกข์ก็ปรี๊ดแตกทันที
“จะให้แม่ดีใจได้ยังไง...ท่านปู่ไม่เคยเห็นหัวท่านพ่อและไม่เคยเห็นว่าลูกของแม่มีความสำคัญอะไรเลย ตอนนี้ทุกคนแซงหน้าเราไปหมดแล้ว เมื่อไหร่จะทำผลงานให้ท่านปู่เห็น ทำอะไรก็ได้ให้ทุกคนเห็นว่าเราเป็นเจ้าชายที่มีสมอง”
โมนาโกรธจัดไล่เบี้ยลูกชายเรื่องหาอลิซ อลันหงุดหงิดตอบตามตรงว่ายังไปไม่ถึงไหน โมนาแทบลมจับเอ็ดลั่น
“นี่เราทำอะไรสำเร็จสักอย่างได้ไหม อย่าลืมว่าตอนเด็กๆเราเป็นหลานที่ปู่โปรดมากที่สุด ตอนนี้ทุกคนแย่งความรักไปหมดแล้วแม้แต่เคธท่านปู่ก็ยังวางใจให้ทำงานแทนอลิซ แล้วเรามัวทำอะไร รีบสร้างผลงานแย่งความไว้วางใจและความรักจากท่านปู่กลับมาให้ได้อำนาจก็จะอยู่ในมือเรา อย่าทำให้แม่ผิดหวังอีก!”
อลันน้อยใจที่ถูกแม่ตำหนิ วางสายได้ก็ไปซ้อมยิงปืนอย่างบ้าคลั่งแต่แม่นยำจนวิลที่แวะมาหาอดทึ่งไม่ได้
“ฝีมือยิงปืนยังดีเหมือนเดิม”
“แต่แม่ก็ยังมองว่าผมไม่มีสมองอยู่ดี”
“ที่มายิงปืนระบายอารมณ์เพราะทะเลาะกับแม่มานี่เอง...มีอะไรปรึกษาพี่ได้นะ”
วิลเปิดช่อง อลันตามเล่ห์เหลี่ยมอีกฝ่ายไม่ทันกระโจนไปติดกับเปิดเปลือยทุกอย่างโดยเฉพาะเรื่องความเก็บกดเพราะแม่ไม่เคยเห็นคุณค่าและความสามารถ มีแต่เร่งรัดให้จัดการเรื่องอลิซและสร้างผลงาน
“ผมคิดแล้วคิดอีกก็นึกไม่ออกว่าจะสร้างผลงานอะไร”
“จริงๆมันก็มีอะไรหลายอย่างให้เราทำนะ แต่ด้วยเวลาที่จำกัดเราต้อง...หนึ่งทำสิ่งที่ไม่ยากเกินไป สองใช้สิ่งที่เรามีอยู่ให้เกิดประโยชน์ สามเอามันมาใช้ทำอะไรบางอย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้”
อลันนิ่วหน้าคิดตามก่อนโพล่ง
“นำเข้าทองคำ...ฮรีสอซมีสินค้าส่งออกสำคัญคือทองคำแต่ยังไม่เคยเปิดตลาดที่ประเทศไทย”
วิลได้ยินคำว่าทองคำแล้วตาวาวด้วยความโลภ แผนการมากมายผุดในหัวอย่างรวดเร็ว