ลิขิตรัก

วิลเป็นตัวแทนจากประเทศดิออนิซุสมาร่วมงานฉลองวันเกิดคิงเฮนรี่ แต่บรรยากาศในงานเต็มไปด้วยพิธีการเกินไปทำให้เขาหนีไปถ่ายรูปรอบวังแทนและที่นั่นเขาก็ได้เจอกับเคธเพราะดันแอบถ่ายรูปเธอ

“นายบุกเข้ามาในเขตพระราชฐานแล้วยังมาแอบถ่ายรูปของเรา...เราคงใจเย็นไม่ได้”

“ผมขอโทษ...แต่ความลึกลับในดวงตาคุณทำให้ผมต้องยกกล้องขึ้นมาแล้วถ่ายมันเก็บไว้...โดยที่ผมเองก็ไม่รู้ตัว”

พูดพลางส่งตาหวานจนเคธเขินแต่ไม่ทันพูดกันมากกว่านั้น อลันก็โผล่มา

“พี่เคธเห็นเจ้าชายวิลแห่งประเทศดิออนิซุสเป็นนักข่าวได้ยังไงเนี่ย”

เคธหน้าเสีย “ต้องขออภัยท่านพี่ด้วยค่ะ เห็นว่าแขกของท่านปู่อยู่ในห้องอาหารกันหมดก็เลยไม่คิดว่า...”

วิลไม่ถือสา ส่งยิ้มบาดใจให้เคธตามประสาผู้ชายเจ้าชู้

“ไม่คิดว่าจะมีเจ้าชายมาเดินแถวนี้ อลันไม่เห็นบอกพี่เลยว่ามีพี่สาวใบหน้าสวยงามขนาดนี้”

“อ๋อ...ที่ไม่แนะนำเพราะพี่เคธเขาเป็นเจ้าหญิงที่ถูกลืมบ่อยๆ ผมเองก็หลงๆลืมๆไปบ้าง ไม่ค่อยได้เล่าให้ใครฟัง”

อลันตั้งใจแหย่พี่สาวแต่เคธไม่ขำด้วย วิลไม่ทันสังเกตท่าทางของสองพี่น้อง หยอดยิ้มๆ

“ถึงคนอื่นจะลืม...แต่พี่ไม่ลืมแน่ๆ”

เคธตกหลุมรักวิลอย่างถอนตัวไม่ขึ้นนับแต่นั้น ความหล่อเหลา ความอ่อนโยนและเอาใจใส่ของเขาตามประสาผู้ชายเจ้าชู้ทำให้ราชนิกุลสาวซึ่งไม่ค่อยมีใครเห็นหัวถลำใจอย่างง่ายดาย ก่อนจะค้นพบความจริงเวลาต่อมาว่าเขามองเธอแค่ตัวสำรองไม่ใช่คู่หมายตัวจริงอย่างอลิซ

อลิซถูกวางตัวเป็นคู่หมายของวิลเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศฮรีสอซกับดิออนิซุส ทั้งสองรู้ตัวดีและไม่คิดปฏิเสธเพราะเป็นหน้าที่ เคธเข้าใจแต่ก็ปวดใจมาก จนกลายเป็นแผลในใจที่ต้องแย่งทุกอย่างจากอลิซ!

ooooooo

ภารกิจแต่งงานหลอกๆเพื่อซ่อนตัวเจ้าหญิงอลิซแห่งฮรีสอซดำเนินต่อไป นอกจากสวมบทบาทสามีภรรยากำมะลออย่างแนบเนียน ดวินยังให้คนนำรูปในงานแต่งใส่กรอบติดในบ้านพัก อลิซเห็นแล้วงงมากเพราะไม่เห็นความจำเป็นที่ต้องทำขนาดนี้

“สร้างบรรยากาศคู่แต่งงานใหม่พระเจ้าค่ะ ใครมาเห็นจะได้คิดว่าเรารักกัน”

“แค่ติดรูปไว้ที่ผนังแปลว่ารักกันแล้วเหรอ”

“ในเมื่อเราไม่ได้รักกันจริงๆทุกอย่างมันคือการสร้างภาพ จะติดรูปเพื่อสร้างภาพอีกอย่างจะเป็นไรไปพระเจ้าค่ะ”

อลิซพยักหน้ารับรู้ก่อนเปลี่ยนเรื่องเมื่อเห็นเครื่องแต่งกายของสามีหลอกๆ

“แต่งตัวเต็มยศจะไปไหน”

“กระหม่อมมีฝึกร่วมกับหน่วยปฏิบัติการพิเศษของต่างชาติ เป็นภารกิจสำคัญ ตอนแรกกระหม่อมจะปฏิเสธแต่ทางผู้ใหญ่ขอร้องมา...พระองค์คงต้องประทับอยู่บ้านคนเดียว”

“เราดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องห่วง...เราโตแล้วไม่ใช่เด็กๆ”

“ถ้าพระองค์ไม่ใช่เด็กก็ควรปฏิบัติตามคำแนะนำของกระหม่อมอย่างเคร่งครัดด้วยพระเจ้าค่ะ”