ลิขิตรัก
ตอนที่ 4
แม้จะยอมแต่งงานหลอกๆตบตาคนอื่นและล้มเลิกความตั้งใจไม่กลับฮรีสอซเพื่ออนาคตของประเทศแต่อลิซก็อดห่วงคิงเฮนรี่ปู่แท้ๆไม่ได้เพราะสถานการณ์ภายในประเทศไม่น่าไว้ใจ
คิงเฮนรี่ต้องปลอบหลานสาวคนโปรดให้คลายกังวลว่าตัวเองควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดได้
“หลานทำถูกแล้วที่ไม่ใจร้อนผลีผลามยกเลิกภารกิจกลับมาที่นี่ ถ้าหลานกลับมาปู่อาจจะเป็นกังวลมากกว่านี้”
“ท่านปู่คิดว่าท่านลุงกับโมนาจะทำอะไรมากกว่านี้หรือเปล่าคะ”
“คิดว่าคงไม่กล้า...แต่สิ่งที่ดีคือทำให้รู้ว่าข้าราชการผู้ใหญ่คนไหนบ้างที่เลือกข้างฝั่งโน้นบ้าง”
อลิซเห็นด้วยแต่ไม่คลายกังวล คิงเฮนรี่เตือนสติเสียงอ่อน “ไม่ต้องห่วงสถานการณ์ทางนี้ปู่ดูแลได้ เราอยู่ทางโน้นก็อย่าทำให้แผนปลอมตัวเสียหาย เพราะมันเป็นไพ่ใบสุดท้ายที่เรามีแต้มสูงกว่าอีกฝ่าย พวกนั้นยังไม่รู้ว่าหลานอยู่ไหนเลยทำอะไรไม่ได้ ในเมื่อเราไว้ใจผู้พันดวิน...หลานต้องเชื่อเขาเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง”
“หลานจะพยายามค่ะ แต่ก็มีหลายอย่างที่ต้องเรียนรู้ การใช้ชีวิตแบบคนธรรมดามันไม่ง่ายเลยจริงๆ”
“ถือซะว่าไปเรียนรู้ชีวิต เรียนรู้ผู้คน ภารกิจการปลอมตัวครั้งนี้อาจทำให้หลานได้เข้าใจประชาชนของเราเพิ่มขึ้น”
“ค่ะท่านปู่...หลานจะอดทนเพื่อประเทศของเรา”
บรรยากาศในบ้านพักทหารของคู่รักกำมะลอ ไม่แย่นัก เมื่อตกลงกันได้ดวินกับนารีหรือเจ้าหญิงอลิซตัวจริงก็อยู่ร่วมกันอย่างไม่อึดอัด แต่กระนั้นเพื่อป้องกันไม่ให้ถูกจับได้ดวินจำต้องสร้างเรื่องภูมิหลังของนารีภรรยาหมาดๆให้สมจริงไม่ให้ใครสงสัย อลิซเห็นด้วยแต่ไม่ยอมช่วยคิด
“ถ้าเป็นเรื่องนั้นเรามอบหมายให้นายทำ”
“แต่กระหม่อมว่าเราควรช่วยกันคิด ทุกอย่างจะได้ดูสมจริงนะพระเจ้าค่ะ”
“แต่เราไว้ใจนาย นายบอกเองว่าให้เราไว้ใจ อีกอย่างแผนปลอมตัวก็แผนของนาย ฉะนั้นนายต้องรับผิดชอบ”
“กระหม่อมรับผิดชอบอยู่แล้วแต่เรื่องนี้พระองค์ก็ต้องทรงรับผิดชอบด้วย”
แม้จะรับปากปู่แล้วจะพยายามเปิดใจทำหน้าที่คู่แต่งงานแต่อลิซก็ฤทธิ์เยอะ ยื่นข้อเสนอให้ดวินออกกำลังเอาชนะเธอแล้วจะยอมช่วยคิดภูมิหลังของนารี นาวิกโยธินหนุ่มย่ามใจมากตามประสาพวกบ้าพลังออกกำลังสม่ำเสมอแต่ที่คาดไม่ถึงคือภรรยาหลอกๆของเขาก็ไม่ธรรมดา!
อลิซไม่ใช่เจ้าหญิงสายหวานเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้แบบเจ้าหญิงทั่วไปแต่โปรดปรานการฝึกอาวุธทุกประเภทและการออกกำลังหนักๆก็ทรงทำเสมอ ดวินประมาทกำลังของเธอเลยพ่ายไปในที่สุด
“เราไม่เคยบอกนายใช่ไหมว่าเราถูกฝึกมาแบบทหาร”
ดวินที่หอบหนักได้แต่ถอนใจยาวเซ็งๆ อลิซแทบกลั้นขำไม่ได้ตบบ่าให้กำลังใจ
“ฝากด้วยล่ะ...เราจะรออ่านประวัตินารีอย่างใจจดใจจ่อเลย”
ooooooo
