ใต้ปีกปักษา

คืนนี้อนงค์หลับฝันไปว่าได้ซ้อนมอเตอร์ไซค์ของอัศนีไปชมพระอาทิตย์ตกที่ริมแม่น้ำโขงอย่างมีความสุข

และยังฝันถึงความห่วงใยเมื่ออัศนีหายไปโดยไม่บอกกล่าว อัศนีบอกว่ามันเป็นภารกิจลับ ตนไม่อยากบอกให้เธอไม่สบายใจ อนงค์บอกว่าตนเข้าใจแต่ก็เป็นห่วงไม่อยากให้เขาตาย ทุกครั้งที่เขาหายไป ไปบินทำภารกิจที่เขาภูมิใจ ตนกลัวเหลือเกิน กลัวว่าเขาจะไม่ได้กลับมา

“พี่รู้ พี่รู้ว่าอนงค์กลัว พี่สัญญานะว่าถ้าพี่ทำภารกิจครบร้อยภารกิจเมื่อไหร่ พี่จะออกจากงาน กลับไปรับราชการเหมือนเดิม ไม่ต้องมารบกับพวกที่รุกรานบ้านเราให้อนงค์ต้องเป็นห่วง พี่สัญญา”

อนงค์ถามว่าแล้วตอนนี้ทำไปกี่ภารกิจแล้ว อัศนีบอกว่ายี่สิบสาม อนงค์ได้แต่พยักหน้าอย่างหนักใจ

 แต่ในอีกฝันหนึ่งกลายเป็นอัศนีทำผิดสัญญา ถูกอนงค์ตบหน้าด่าเลว ไม่รักษาสัญญาทิ้งตนกับลูกได้ลงคอ ตนเลี้ยงลูกตามลำพังและเลี้ยงหลานมาจนโต แต่สิ่งที่ตนได้รับคืออะไร อนงค์ระบายความคับแค้นว่า

“สิ่งที่ฉันได้รับคืออคินเห็นฉันเป็นคนไม่ดี เป็นย่าที่จุกจิกใจร้าย ผิดกับปู่ที่กลายเป็นวีรบุรุษ แล้ววันนี้คุณยังจะให้ฉันยกโทษให้อย่างนั้นเหรอ ฝันไปหรือเปล่า”

อนงค์กำมือแน่นตัวสั่นน้ำตาไหลทั้งเสียใจทั้งแค้น อัศนีได้แต่นิ่งงันแก้ตัวไม่ออก ทันใดก็ได้ยินเสียงอนงค์ละเมอไล่ให้เขาไปผุดไปเกิดเสียเถิด ตนไม่อยากเจอเขาอีกแล้ว อัศนีได้แต่เศร้า...เสียใจ

ooooooo

เพราะศรุตหายไปหลายวัน วันนี้ศรันย์เอารายละเอียดตารางบินที่อคินจะไปรับเครื่องบินลำใหม่มาให้ฟ็อกซ์ที่คอนโดและถามถึงพ่อที่หายไป ฟ็อกซ์ทำไขสือว่าไม่รู้ไม่เห็น ย้อนถามว่าศรุตมีศัตรูที่ไหนหรือเปล่า

“ศัตรูเหรอ ศัตรูของพ่อก็มีคนเดียวแหละ” ฟ็อกซ์เอ่ยนำทันทีว่าไอ้อคิน “ครับ...ไอ้อคิน มันทำอะไรพ่อ”

ฆ่าศรุต เอานุชมาเป็นนางบำเรอเพื่อรับใช้ตนเต็มที่ และเข้าถึงตัวเอมอรย่าของอคินได้แล้ว ฟ็อกซ์ที่มาในมาดเศรษฐีนักบุญก็หว่านล้อมชักชวนเอมอรให้เดินทางไปทำบุญสร้างวัดที่อินดาน่า แกล้งเลียบเคียงว่าจะขออนุญาตลูกหลานให้

“ไม่ต้องไปขอใคร ฉันก็อยากจะให้มันรู้สึกบ้างว่าถ้าฉันมีที่ไปดีๆ มีกิจกรรมดีๆที่ให้ไปทำได้โดยไม่ต้องพึ่งพามัน ไม่ใช่ยายแก่ไม่มีทางเลือกไร้สมรรถภาพ”

“เหมือนแม่ผมเลย ท่านมีอิสระเสรีที่สุด ท่านปฏิบัติธรรมอยู่ที่วัดไทยในอินดาน่า...แล้วคุณแม่จะได้พบกับท่านครับ”

“เหรอ...ดีจ้ะ ดีๆ ฉันจะได้มีเพื่อน”