ใต้ปีกปักษา
ตอนที่ 7
อคินบอกว่าเพราะเรื่องเป็นอย่างนี้ ทำให้ตนกับปู่ได้รู้จักกันและร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน ร่วมผจญภัยด้วยกัน
“ข้อดีของเรื่องนี้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้เลยก็คือ คุณสองคนได้มาเป็นเพื่อนกันแบบนี้ไงคะ”
ริศาเสริม ทั้งสองเห็นด้วย ผีอัศนีพูดอย่างขำๆ ปลื้มๆว่า “ปู่กับหลานได้มาเป็นเพื่อนกันจริงๆ”
“นั่นสิครับ อัศนี...คุณปู่เพื่อนรัก”
ทั้งสามหัวเราะกันอย่างมีความสุข แล้วผีอัศนีก็บอกอคินว่า “อคิน...ฉันอยากเจออนงค์”
“ไชโย คราวนี้ความรักของคุณปู่กับคุณย่าจะได้แฮปปี้เอนดิ้งซะทีนะคะ” ริศาดีใจ
ทั้งสามมองหน้ากันไปมา ต่างมีความหวังว่าทุกอย่าง คงลงเอยด้วยดี
แต่การณ์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เพราะฟ็อกซ์รู้ว่าวันนี้ย่าเอมอรไปวัด เขาจึงแต่งชุดขาวไปวัดด้วย
ย่านั่งสมาธิแต่จิตใจไม่สงบเพราะคิดเรื่องที่อคินจะเอาหลักฐานมาให้ดู แต่ผ่านไปสองวันสองคืนแล้วยังเงียบหาย บอกตัวเองว่า “ทั้งหลานทั้งปู่เชื่อไม่ได้สักคน”
เมื่อย่าออกไปเดินจงกรม แดดจัดมากจนจะเป็นลม ฟ็อกซ์จับตาดูอยู่รีบเข้าประคองพาไปนั่งในศาลาวัด
ฟ็อกซ์ถามว่าทำไมคุณแม่มาคนเดียว ลูกหลานหายไปไหนหมด
“ลูกหลานเหรอ ไม่มีใครสนใจไยดีฉันหรอก แล้วนี่คุณมีธุระอะไรอยู่จะมาทำบุญก็ไปเถอะค่ะ”
ฟ็อกซ์บอกว่าตนมาถวายภัตตาหารเพล และบริจาคเงินสร้างศาลาที่พังไป ย่าจึงอนุโมทนาบุญด้วย
ฟ็อกซ์บอกว่าทรัพย์สมบัตินั้นเราตายไปก็เอาไปไม่ได้ สู้เอามาบริจาคสร้างประโยชน์ให้คนอื่นดีกว่า ไม่ใช่บริจาคให้วัดเท่านั้นถ้ามีโอกาสตนก็ช่วยเหลือทุกที่ อ่อยว่า
“วันหลังคุณแม่ไปกับผมสิครับ ผมมีโครงการสร้างวัดไทยในต่างแดน”
ย่าบอกว่าแก่แล้วไปไม่ไหวก็รับปากจะดูแลอย่างดีแล้วขอแลกไลน์กันจะได้คุยกันต่อไป ย่าจึงให้ไป ฟ็อกซ์ดูชื่อ “เอมอร นภประสิทธิ์” ก็ยิ้มสมใจที่เข้าถึงตัวย่าของ อคินโดยง่าย แล้วส่งสติกเกอร์ไลน์น่ารักให้ย่า
ooooooo
อคินกลับมาหาคุณย่าพร้อมสร้อยและจี้ด้วยความมั่นใจในหลักฐานที่ตนหามาได้ แต่พ่อบอกว่าคุณย่าไปวัดยังไม่กลับ อคินรออย่างตื่นเต้นจนเห็นคุณย่าหัวเราะกลับมาอย่างมีความสุขโดยมีรถหรูมาส่ง
อคินรีบไปรับคุณย่าถามว่าใครมาส่ง ย่าบอกว่าเพื่อนใหม่ เป็นคนดี เป็นสุภาพบุรุษ ผู้ดีมีสกุล ย้อนถามเสียงขุ่นว่า “แล้วแกจะมาห่วงฉันทำไม ฉันก็อยู่ของฉันได้” ถามว่าไหนล่ะหลักฐานว่าปู่เป็นคนดี อยากเห็นนัก
