สุภาพบุรุษชาวดิน

หนูดีอุทานที่อ้นพูดไม่ให้เกียรติตนเลย อ้นยังย้ำเสียงเข้มหน้าตึงว่า

“หนูดีต้องแต่งงานกับพี่...จำไว้!!” พูดจบก็เดินปึงปังออกไป ทุกคนมองอ้นแล้วถอนใจ

ลลิดาเดินไปหาหนูดี หนูดีถามว่าลิดามาได้ไง ลลิดาบอกว่าพอรู้จากอ้อว่าหนูดีจะไปทำงานที่เชียงรายตนเลยมาส่ง อวยพรให้หนูดีเดินทางปลอดภัยและขอให้สนุกกับการทำงาน แต่พอหนูดีออกไป ลลิดาจิกตามองตามพึมพำอย่างเกลียดชัง

“ขอให้ไปแล้วไปลับไม่ต้องกลับมาเลยก็ดีนะนังหนูดี ฉันเกลียดแก!!!”

พอส่งหนูดีแล้ว วัฒน์โวยวายกับภัสสรอย่างไม่พอใจว่าทำไมแม่ให้หนูดีไปกับไอ้วศิน ภัสสรบอกว่าหนูดีโตแล้ว ไม่เคยทำให้แม่ผิดหวัง ทำไมแม่จะให้หนูดีไปไม่ได้ วัฒน์อ้างว่าหนูดีหมั้นกับพี่อ้นแล้วคนจะยิ่งมองไม่ดี

“หนูดีไปทำงานใช้หนี้ ใครจะคิดยังไงก็ช่างมันสิ” ภัสสรหยิบเช็คมาเขียนจำนวนเงินแล้วยื่นให้วัฒน์ “เอาไปใช้หนี้ที่เหลือซะ”

วัฒน์เห็นจำนวนเงิน 6 ล้าน 9 แสนบาท ถามว่าแม่ไปเอาเงินมาจากไหน ภัสสรบอกว่าขายตลาด วัฒน์ถามว่าขายให้ใคร พอรู้ว่าขายให้วศินก็โวยวายอีกว่าทำไมต้องขายให้มัน เราเสียหน้าให้มันยังไม่พอหรือ

ภัสสรอธิบายว่าเพราะขายให้คนอื่นตลาดอาจมีการเปลี่ยนแปลง พ่อค้าแม่ค้าที่ขายของจะทำยังไง วัฒน์ถามว่าเรื่องของพวกมันเราจะไปสนใจทำไม

“แม่คงจะสอนลูกมาผิดจริง รู้ตัวอีกทีลูกถึงได้กลายเป็นคนที่ไม่เห็นอกเห็นใจคนอื่นแบบนี้...แม่ขอโทษนะลูก แต่ต่อไปนี้แม่จะเป็นคนใหม่ เริ่มต้นใหม่นะลูก”

วัฒน์ผิดหวังถามว่าแม่เป็นอะไรไปเนี่ย ภัสสรบอกว่าแม่อยากเป็นแม่ที่ดี วัฒน์ว่าแม่ก็เป็นคนที่ดีอยู่แล้ว ภัสสรสวนทันควันว่าไม่ใช่ แล้วบอกวัฒน์ว่า

“อ้อ...เช็คนั่นจะเป็นเงินก้อนสุดท้ายที่แม่จะให้ลูก หลังจากนี้ไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก แม่จะไม่ช่วยลูกอีกแล้ว...จำไว้ นี่เป็นโอกาสแก้ตัวครั้งสุดท้ายของลูกที่แม่จะให้” พูดแล้วเดินไปเลย วัฒน์มองแม่บ่นงงๆ

“อะไรวะเนี่ย!!!”

ooooooo