ระบำมาร

“เกลียดนัก! พวกที่ชอบยุ่งกับสามีชาวบ้าน ไม่นึกถึงจิตใจเมียหลวงบ้างเลยว่าจะเจ็บปวดขนาดไหน เมียหลวงผู้น่าสงสารต้องนอนร้องไห้ทุกค่ำคืนอย่างเดียวดาย” ถวิกาเล่นใหญ่ โสภาขำท่าทางที่ดูอินจัด ถวิกเลียบเคียงถามว่าสาทินีเป็นพริตตี้เหมือนรสลินไหม โสภาจึงเล่าว่าเธอทำร้านเบเกอรีโดยอัสดมลงทุนให้ ถวิกาพูดเอาใจว่าน่าพ่นหน้าร้านว่า ร้านเมียน้อย

พอได้ข้อมูล ถวิกาเอามาให้เปรียวเสิร์ชหาร้านสาทินีเบเกอรี อยากรู้รสนิยมของเมียน้อยคนนี้เอาไว้เดาทางว่าอัสดมชอบผู้หญิงแบบไหน แล้วก็ได้เห็นภาพอัสดมมอบดอกไม้ให้สาทินีวันเปิดร้าน ถวิกาวางแผนให้เปรียวช่วย เพราะต้องการทำความรู้จักเมียน้อยผู้นี้มากขึ้น

วันต่อมาถวิกาพาชลิตากับโสภากลับมาที่อพาร์ตเมนต์ของสุวิกา “เมื่อวานหนูกลับมาที่นี่อีกหน เคาะประตูถามทุกห้องว่ามีใครรู้จักสุวิกาบ้าง จนเจอเพื่อนสุวิกาค่ะ”

เปรียวทำทีเป็นคนอาศัยในอพาร์ตเมนต์แห่งนี้ จะยอมพูดต่อเมื่อจ่ายเงินค่าเปิดปาก ถวิกาทำเป็นหงุดหงิดควักให้หนึ่งพัน เปรียวบอกสุวิกากลับบ้านเกิดที่ราชบุรีไปแล้ว ชลิตาเสนอถ้าติดต่อสุวิกาได้ตนจะให้อีกห้าพัน

“โห ตั้งห้าพัน ก็อยากได้หรอกนะ แต่แววเปลี่ยนเบอร์มือถือติดต่อไม่ได้เลย คุณลองไปถามเพื่อนสนิทแววที่ชื่อสาทินีดู”

“สาทินี! นี่สุวิกากับสาทินีเป็นเพื่อนกันรึ!” โสภาตกใจ

ชลิตาไม่อยากเชื่อ แต่พอเปรียวให้ไปเจอที่ร้านเบเกอรีแถววังหิน ชื่อร้านสาทินีเบเกอรี ชลิตาตกใจที่เป็นคนคนเดียวกัน ถวิกาแอบยิ้มสมใจ ระหว่างนั้นอัสดมมีโอกาสโทร.หาสาทินีและได้ไปเยี่ยมลูก พบรัชดาเฝ้าอยู่ จึงโดนเหน็บว่าหนีเมียมาได้แล้วหรือ อัสดมเซ็งไม่อยากต่อความ

“งั้นฝากจีน่าไว้เดี๋ยว ลองทำหน้าที่พ่อดูมั่งนะครับ ไม่ยากหรอก ง่ายกว่าหลอกผู้หญิงอีก”

“ฉันไม่เคยหลอกผู้หญิง ฉันบอกสถานะจริงของฉันกับผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิต”

“ครับ พี่สาวผมยอมเอง ยอมเพราะรัก ความรักทำให้คนตาบอดไปรักคนที่ไม่สมควรรัก”

อัสดมฟังแล้วขุ่นมัวหัวใจแต่ก็ปัดทิ้งหันมาสนใจลูก นั่งเฝ้าข้างเตียงรอแกตื่น...ที่สาทินีกลับมาร้านเพื่อทำเค้กไปให้จีน่า แต่แล้วชลิตา โสภาและถวิกามา สาทินีผงะเล็กน้อย บอกตนไม่เคยไประรานเธอ เธอก็ไม่ควรมาระรานตนเช่นกัน โสภาโกรธแทนเจ้านาย

“นี่ใช้คำว่าระรานกับคุณชลิตาเหรอ เธอเป็นเมียน้อยนะสาทินี เธอต้องพูดว่าคุณชลิตาอุตส่าห์มาเยี่ยมเมียน้อยสามี”

ชลิตาพูดเหยียด การใช้สามีร่วมกับเพื่อนตัวเองสนุกมากไหม น่าทุเรศ แล้วถามว่าสุวิกาเป็นอะไรตาย สาทินีงงไม่รู้ว่าพูดเรื่องอะไรและสุวิกาเป็นใคร โสภาวางรูปให้ดู สาทินีบอกไม่รู้จักและขู่จะฟ้องอัสดม โสภาโกรธปัดเค้กในมือสาทินีหล่นพื้น และบังคับให้ขอโทษชลิตา...

ooooooo