ระบำมาร

ในวันนั้นขณะที่อัสดมมาหลับนอนอยู่กับสุวิกาที่อพาร์ตเมนต์ของเธอ ชลิตาตามมาเจอ ทำให้สุวิกาเพิ่งรู้ว่าอัสดมหลอกลวงเธอมาตลอดว่าหย่ากับเมีย แต่ที่ยังอยู่ด้วยกันก็เพื่อธุรกิจ...ไม่มีใครคาดถึงว่าคนที่ส่งรูปสุวิกามาคือถวิกาผู้เป็นน้องสาว...ถวิกายืนมองรูปพี่สาวที่เป็นรูปเดียวกัน มีโถใส่กระดูกวางอยู่ข้างหน้าน้ำตาซึม พึมพำด้วยความโกรธแค้น

“พี่จะต้องไม่ตายเปล่า ฉันจะทำให้ผู้ชายคนนั้นรู้สึกถึงความเจ็บปวดของพี่...เขาจะต้องมาคุกเข่ากราบขอขมากระดูกของพี่ เอาใจช่วยฉันด้วยนะ พี่แวว” 

ชลิตาสั่งโสภาให้ไปสืบที่อพาร์ตเมนต์ของสุวิกาว่าเธอตายจริงหรือไม่หรือว่ามีใครแกล้ง ถวิกาในชุดสุดเชยเดินตามเข้ามาในบ้าน โสภาหันมาเอ็ดเพราะให้รอที่หน้าบ้าน ถวิกาอ้างว่ายืนตากแดดร้อนมาก พอดีคนรับใช้ออกไปข้างนอกจึงเข้ามาได้ แล้วถวิกาก็รีบทำคะแนนให้ตัวเอง

“คุณชลิตาคะ เมื่อคืนหนูเป็นคนจับได้ว่าผู้หญิงชื่อรสลินส่งคนมาป่วนคุณที่งานเลี้ยงค่ะ”

ชลิตามองโสภาทำนองให้เล่า เธอรับว่าใช่และได้จ้างเด็กขายพวงมาลัยไปสั่งสอนรสลินเรียบร้อยแล้ว ถวิกาเสริมอีกว่า ตนแค้นแทนที่โดนเมียน้อยแกล้งพังงานแบบนั้น ชลิตากำชับห้ามเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง ไม่อย่างนั้นจะโดนไล่ออก หญิงสาวรับคำทำหน้าบ้องแบ๊ว

“หน้าตาเธอดูใสซื่อดี นิสัยก็น่าจะซื่อๆเหมือนหน้าตา ฉันจะลองไว้ใจเธอก็ได้ ตั้งใจช่วยโสภาทำงานล่ะ แล้วฉันจะตกรางวัลเธออย่างงาม”

ถวิกาทำทีดีใจรับคำ ชลิตาเอารูปให้ดูแล้วบอกให้ไปช่วยโสภาสืบว่าคนในรูปตายแล้วจริงไหม ถวิกามองอย่างข่มใจเก็บอาการแค้นถาม ถ้าตายแล้วเธอจะทำอย่างไร ชลิตาเข่นเขี้ยวว่าจะสาปแช่งให้วิญญาณตกนรก ถวิกายิ่งเกลียดเมียหลวงผู้นี้จับใจ

ระหว่างเดินกลับออกมา โสภาตำหนิถวิกาว่าคราวหลังห้ามเข้าบ้านเจ้านายโดยพลการ ต้องให้ตนเป็นคนพาเข้า ถวิการับคำแต่สายตามองไปรอบๆหาอัสดม จึงโดนโสภาเอ็ดอีกครั้ง

พอมาถึงอพาร์ตเมนต์ของสุวิกา ถวิกาทำฟอร์มใสซื่อไม่รู้จัก พบว่าห้องนั้นมีคนอื่นมาเช่าแทนแล้ว โสภาไม่อยากเชื่อว่าสุวิกาตาย และปักใจว่าเธอเป็นคนส่งภาพตัวเองตายไปแกล้งชลิตา “เมียน้อยพวกนี้นะ แสบๆ ทั้งนั้น รสลินก็ส่งคนไปป่วนงานเลี้ยง มีก็แต่สาทินี สงบเสงี่ยมเจียมตัวหน่อย” ถวิกาตาโพลงเมื่อรู้ว่าอัสดมมีเมียน้อยอีกคน “ไหนๆคุณชลิตาก็มอบหมายให้เธอช่วยฉันทำงานแล้ว เธอก็น่าจะรู้ไว้ ผู้หญิงชื่อสาทินีเป็นเมียน้อยคนแรกของคุณอัสดม รู้ทั้งรู้ว่าคุณอัสดมมีคุณชลิตาอยู่แล้วก็ยังจะเอา”