คุณหนูเรือนเล็ก

วันรุ่งขึ้น ขณะที่ภิมุขกำลังจะลงไปว่ายน้ำในสระหน้าเรือนเล็ก วัชรีพยายามขอร้องให้เขาฟังรังสรรค์อธิบายก่อนว่าเงิน 5 ล้านบาทหายไปได้อย่างไร เขาไม่ต้องการฟัง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เงินของบริษัทหาย เธอแก้ตัวแทนหลานชายว่าเรื่องบัญชีการเงินผิดพลาดกันได้เขาน่าจะเข้าใจ

“พอเถอะคุณวัช คุณไปบอกหลานชายคุณดีกว่าว่าผมจะให้เวลาหนึ่งเดือนเอาเงิน 5 ล้านมาคืนเข้าบัญชีบริษัทซะให้เรียบร้อย แล้วเงินก้อนเก่าๆที่หายเข้ากลีบเมฆไปผมจะยอมยกให้” ภิมุขพูดจบ ถอดเสื้อคลุมอาบน้ำออก วัชรีรีบเข้าไปรับเสื้อมาถือไว้ รับปากจะบอกเรื่องนี้ให้รังสรรค์รับรู้ ภิมุขไม่พูดอะไรอีกโดดลงสระว่ายน้ำ

วัชรีมองตามแค้นมาก ถือเสื้อคลุมกลับไปที่เก้าอี้สนามริมสระ เห็นรังสรรค์ยืนแอบๆอยู่แถวพุ่มไม้ มองลุ้นว่าหลานชายจะยอมทำตามแผนฆ่าภิมุขทิ้งหรือไม่ สุดท้ายเขาพยักหน้าส่งสัญญาณบอกเธอเป็นทำนองว่าพร้อมจะลงมือ วัชรียิ้มรับอย่างรู้กัน แล้วเดินกลับไปที่ริมสระว่ายน้ำ เป็นจังหวะที่ภิมุขว่ายมาเกาะขอบสระพอดี

“คุณว่ายไปก่อนนะคะ เดี๋ยววัชจะไปทำน้ำผลไม้ปั่นมาให้” วัชรีผละจากมาเพื่อให้รังสรรค์จัดการกับภิมุข ที่สำคัญเธอจะได้มีข้ออ้างว่าตอนภิมุขตายเธออยู่ในครัวกับพวกคนใช้ เขารอจนเธอไปแล้วจึงเดินไปที่สระว่ายน้ำ

ด้านภิมุขว่ายไปมาอยู่ในสระได้พักเดียวเป็นตะคริวที่ขาทั้งสองข้างพยายามใช้มือตีน้ำพยุงตัวไว้ เหลือบเห็นรังสรรค์ยืนมองอยู่ร้องเรียกให้ช่วย ตะคริวกินขาสองข้าง เขารีบถอดรองเท้าหย่อนตัวลงน้ำว่ายมาหาประคองภิมุขจากด้านหลัง แต่แทนที่จะลากไปที่ขอบสระกลับใช้แขนล็อกคอดึงลงใต้น้ำ ภิมุขดิ้นรนขัดขืนได้พักเดียวก็หมดแรงถูกรังสรรค์ดึงลงไปก้นสระจนหมดลมหายใจ เขาทิ้งร่างไร้วิญญาณของภิมุขไว้อย่างนั้นแล้วว่ายไปเกาะขอบสระ

จังหวะที่รังสรรค์ปีนขึ้นจากสระ วัชรีเดินถือแก้วน้ำผลไม้กลับมาพอดี มองเขาแล้วมองไปที่สระเห็นร่างภิมุขจมอยู่ใต้น้ำ รีบเอาแก้วน้ำผลไม้วางไว้แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวของภิมุขโยนให้หลานชาย

“เช็ดตัวเร็วๆเข้าแล้วรีบไปจากที่นี่ อย่าให้มีร่องรอยน้ำหยดจนเป็นหลักฐานได้”

รังสรรค์เช็ดตัวให้แห้งที่สุดแล้วสวมรองเท้าวิ่งออกไปจากตรงนั้นโดยไม่ลืมเอาผ้าเช็ดตัวติดไปด้วยไม่ทิ้งไว้เป็นหลักฐาน วัชรีรอจนหลานไปพ้นระยะจึงโทร.แจ้งเหิมว่าทุกอย่างเรียบร้อย ภิมุขตายแล้ว...

ดาญ่าถึงกับร้องไห้โฮเมื่อรู้ว่าพ่อถูกฆ่าตายอย่างทรมาน เทวัตดึงเธอมากอดปลอบใจ รังสรรค์เสียใจกับการกระทำของตัวเอง ขอโทษเธอด้วยที่ฆ่าพ่อของเธอ ยอมรับผิดที่โกงเงินบริษัทไปใช้แต่ไม่เคยคิดจะฆ่าภิมุข แต่เป็นเพราะคนชั่วสองคนนี่ครอบงำจิตใจ ยืมมือเขาฆ่าท่านเพื่อหวังสมบัติ