คุณหนูเรือนเล็ก

เสร็จจากแจ้งความ เทวัตมาส่งดาญ่าถึงเรือนเล็ก หลังล่ำลากันด้วยความอาลัย เขาเดินกลับมาที่รถแต่ต้องชะงักเมื่อเจอเหิมดักรออยู่ คิดว่าพ่อมาเอาเรื่องที่ทำให้นันทิยาถูกตำรวจจับ รีบแก้ตัวแทนดาญ่าที่จำเป็นต้องแจ้งตำรวจเพราะนันทิยาคลุ้มคลั่งพยายามใช้มีดแทงดาญ่า

“ต้นเหตุมาจากใครล่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะหึงแก ฉันเคยเตือนหลายครั้งแล้ว ความเป็นความตายของนังดาญ่าขึ้นอยู่กับแกแกก็ยังดื้อด้านมายุ่งกับมันอีก”

เทวัตพยายามอธิบายแต่เหิมไม่ฟัง หาว่าเขาไม่เคยเห็นหัวตนเองไม่ว่าจะเรื่องดาญ่าหรือเรื่องที่เขาไปกินอยู่ในบ้านวิจารณ์ เทวัตไม่อยากมีปัญหา หากพ่อจะให้ทำอะไรเพื่อชดใช้ที่ทำให้ท่านโกรธเขายินดีทำทุกอย่าง เหิมไม่ต้องการอะไรขอแค่เอาซอสามสายหักสองท่อนที่เขาเอาติดมือไปด้วยมาคืน เขารับปากจะคืนให้

“พรุ่งนี้เลย แกเอามาคืนให้ฉันกับมือ แต่จะเป็นที่ไหนแล้วฉันจะโทร.ไปบอก”

ชายหนุ่มรับปากโดยไม่รู้เลยว่าเหิมเตรียมแผนร้ายไว้รอเขาอยู่ จากนั้นเขาเดินตรงไปยังรถที่จอดอยู่ ยังไม่ทันสตาร์ตเครื่อง ผีภิมุขปรากฏตัวขึ้นที่หน้าต่างรถ เตือนไม่ให้ไป เขาตกใจสุดๆ ขยี้ตามองอีกครั้งภิมุขหายไปแล้วเหลียวมองไปรอบๆก็ไม่เจอใคร มองกระจกส่องหลังเห็นเหิมยืนมองอยู่อึดใจก่อนจะเดินเข้าตึกใหญ่ เขาขับรถจากมาอย่างงงๆไม่สามารถหาคำตอบกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้

ooooooo

ที่ห้องนอนใหญ่บนเรือนเล็ก ดาญ่านั่งมองรูปพ่อกับแม่ด้วยน้ำตาคลอเบ้า บ่นกับท่านทั้งสองว่ามะรืนนี้จะเป็นวันเกิดของเธอแล้ว เมื่อพินัยกรรมเปิดเราจะได้รู้เช่นเห็นชาติคนชั่วกัน แต่เธอยังไม่มีหลักฐานเลยสักชิ้นเดียวว่าใครกันที่เป็นฆาตกรฆ่าคุณพ่อ

“ทั้งหมดเป็นความผิดของดาญ่าคนเดียว ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ วันนั้น...” พูดได้แค่นั้นมีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น เธอเหมือนถูกมนต์สะกดบางอย่างดึงให้ย้อนกลับไปสู่ความฝันในอดีต ลุกขึ้นไปเปิดประตู เจอดารินในสภาพป่วยหนักยืนอยู่ เธอไม่รู้สึกกลัวแม่แม้แต่น้อยกลับดีใจเสียด้วยซ้ำ ท่านขอร้องให้เธอช่วยด้วยแล้วยื่นมือมาหา ร่างของท่านกลับถูกกระชากลอยหายไปในความมืดด้านหลัง เธอจะตามแต่ประตูปิดปังใส่หน้า

ดาญ่าสะดุ้งตื่นขึ้นพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในหอพักของมหาวิทยาลัยในอเมริกา ก้มมองมือตัวเอง เห็นมีผ้าพันคอฝีมือแม่กับจดหมายที่แนบมาด้วย หยิบผ้าพันคอมากอดด้วยความคิดถึง แต่แล้วใจต้องสลายเมื่อพ่อโทร.ทางไกลมาบอกว่าแม่ตายแล้ว เธอทำใจให้เชื่อไม่ได้ แม่จะตายได้อย่างไรเธอเพิ่งได้รับผ้าพันคอที่แม่ส่งมาให้ ภิมุขยืนยันว่าดารินตายแล้วจริงๆ ให้ลูกรีบกลับเมืองไทย ดาญ่าปล่อยโฮกอดผ้าพันคอไว้แน่น...