คุณหนูเรือนเล็ก

แผนขั้นต่อไปของเหิมกับวัชรีคือปลอมพินัยกรรมของภิมุขเพื่อยึดทุกอย่างมาจากดาญ่า แม้วัชรีจะรักนันทิยาเหมือนลูกในไส้ก็ไม่ยอมปริปากบอกถึงแผนชั่วนี้ ได้แต่บอกว่าทุกอย่างของภิมุขจะต้องเป็นของเธอเพราะเธอเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย นันทิยาอาสาจะมาอยู่เป็นเพื่อนระหว่างรอเปิดพินัยกรรม

“เผื่อนังดาญ่ามาหาเรื่องระรานน้า นันจะได้ช่วยตบสั่งสอนมันให้”

“ขอบใจมากจ้ะยัยหลาน ไม่เสียแรงที่น้าเอ็นดูส่งเสียให้เรียนถึงเมืองนอกเมืองนาหวังจะฝากผีฝากไข้ด้วย”

นันทิยาโผกอดออดอ้อนวัชรีเพราะนี่คือตัวทำเงิน หยอดคำหวานว่าตนก็รักและจะดูแลวัชรีเหมือนเป็นแม่แท้ๆเช่นกัน แต่อย่าลืมเรื่องตนกับเทวัต วัชรีบอกว่า ไม่ต้องเป็นห่วง เหิมเองก็อยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้

“เสียดาย ถ้ารู้ว่าวันนี้หลานจะมา น้าจะได้ให้คุณเหิมชวนเทวัตมาทานข้าวด้วย”...

เทวัตสงสารและเห็นใจดาญ่าที่มีแต่เรื่องทุกข์ใจรุมเร้า จึงหยิบนามบัตรยื่นให้หากมีปัญหาอะไร ต้องการใครพูดคุยปรับทุกข์ด้วยโทร.หาเขาได้ตลอดเวลา นอกจากนี้เขายังคุยเปิดอกกับเธออีกว่าเขาไม่ได้เป็นลูกแท้ๆของเหิม พ่อแม่ของเขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับท่าน พอดีทั้งคู่เสียชีวิต ท่านก็เลยรับเขามาเลี้ยง เทวัตเห็นสมควรแก่เวลาจึงขอตัวกลับก่อน ดาญ่าแสดงไมตรีตอบแทนด้วยการเดินไปส่ง...

ฝ่ายนันทิยายังแค้นดาญ่าไม่หายที่ผลักตัวเองหงายท้องจะตามไปเอาเรื่องถึงเรือนเล็ก แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นนังนั่นเดินคุยมากับเทวัตอยู่มุมไกลๆ เธอแทบปรี๊ดแตก เขาไปรู้จักมันตั้งแต่เมื่อไหร่

ดาญ่าล่ำลาเทวัตเสร็จเดินกลับไปเรือนเล็ก โดยเขาเดินแยกไปอีกทางหนึ่ง นันทิยาวิ่งตามจนทันเห็นเขากำลังจะขึ้นรถ รีบดึงประตูรถไว้ เชิญเขาที่ตึกใหญ่หน่อย เขาอึกอักไม่อยากไป เธอมองอย่างรู้ทัน

“จะไม่แวะไปไหว้สวัสดีคุณน้าเจ้าของบ้านหน่อยเหรอคะ” คำพูดดักคอของนันทิยาทำเอาเทวัตหนีไม่ออก

ครู่ต่อมาเทวัตเข้าไปไหว้ทักทายวัชรีที่ตึกใหญ่พอไม่ให้เสียมารยาทเสร็จสรรพก็ขอตัวกลับก่อน อ้างมีนัดคุยเรื่องสร้างคอนโดฯกับลูกค้าที่ออฟฟิศ แล้วพรวดพราดออกมา นันทิยางงมากที่เขามาไวไปไว รีบวิ่งตามจนทันกันที่รถ นัดแนะกับเขาวันพรุ่งนี้อย่าลืมมากินข้าวด้วยกันที่นี่ ทดแทนที่วันนี้เขาต้องรีบไปทำงาน เขายังไม่ทันปฏิเสธ เธอเข้ามากอดแขนยื่นนิ้วก้อยให้เกี่ยวเป็นสัญญา พอดีเธอจะมาอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนคุณน้าสักพักใหญ่ๆ