เกมเสน่หา

ลัคนัยกดดันมาก อยากสารภาพทุกอย่างแต่ไม่ทันอ้าปากจอมยุทธ์ก็โวยวายลั่นบริษัทว่าเหมือนชนก

ปวดท้องจะคลอด ลัคนัยรีบพาเธอส่งโรงพยาบาล ธวัชกับวิสาขาตามไปด้วย แต่คงรีบมากไปเลยทำเอกสารสำคัญของเหมือนชนกหลุดมือ ทั้งสมุดฝากครรภ์และหนังสือสำคัญการหย่า!

หนังสือสำคัญการหย่าระหว่างลัคนัยกับเหมือนชนกที่ให้สิทธิ์การเลี้ยงดูลูกชายเป็นของลัคนัยคนเดียว

ทำให้ธวัชกับวิสาขาประสาทเสียแต่จำต้องพักไว้ก่อนเพราะเหมือนชนกกำลังจะคลอดลูกในอีกไม่กี่อึดใจ

เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดทำให้ลัคนัยร้อนใจมากรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดปลอดเชื้อตามไปนั่งให้กำลังใจเธอข้างเตียง

“ไม่เป็นไรนะครับคุณนก...ผมอยู่นี่แล้ว”

เหมือนชนกใจมาเป็นกองเมื่อเห็นหน้าลัคนัยก่อนฮึดเบ่งอีกหลายครั้งทารกเพศชายตัวน้อยก็ถือกำเนิด!

ลัคนัยโอบอุ้มลูกชายตัวน้อยด้วยใบหน้าอิ่มรักและเปี่ยมสุข เหมือนชนกเฝ้ามองด้วยความสะท้อนใจต้องเบือนหน้าหนี ทั้งที่อยากกอดลูกชายใจแทบขาด

แต่ต้องพยายามข่มใจไว้

ลูกชายคนแรกของลัคนัยกับเหมือนชนกกลายเป็นขวัญใจคนใหม่ของทั้งบ้าน ธวัชกับวิสาขาแย่งกันอุ้มแต่ช้ากว่ามาลินีที่ใช้สิทธิ์ความเป็นยายทวดอุ้มก่อนใคร

“คนดีของทวด...รู้อะไรไหม ก่อนหน้านี้ทวดกลัวเหลือเกินว่าจะมีเหลนเป็นพันธะ...แต่ตอนนี้ทวดไม่รู้สึกอย่างนั้นแล้ว เพราะมัวตั้งแง่ใส่กันมันก็มีแต่ทุกข์ มีแต่เสียเวลาไปเปล่าๆ”

มาลินีจงใจพูดให้เหมือนชนกกับลัคนัยได้ยินและถือวิสาสะตั้งชื่อให้เหลนชายคนแรก

“นนทพัทธ์แปลว่าผูกพันด้วยความสุข ทวดตั้งชื่อนี้ให้เหลนพร้อมกับหน้าที่ จงเป็นทั้งความสุขและเป็นพันธะของคนสองคน ผูกเขาไว้ รัดเขาไว้...อย่าให้เขาแยกจากกันไปไหน”

ooooooo

ไม่ใช่แค่มาลินีที่อยากช่วยให้ลัคนัยกับ

เหมือนชนกปรับความเข้าใจ วิสาขาก็ไม่นิ่งดูดายเปิดอกคุยกับลูกเขย

“จำวันที่น้าเปิดใจคุยกับเธอเรื่องยัยนกได้ไหม จำได้ไหมว่าน้าทั้งเตือนทั้งห้ามแต่เธอก็ดันทุรังทั้งที่รู้ดีว่ามันเป็นเกมแก้แค้น...คนใจเด็ดคนนั้นหายไปไหนแล้ว”

“ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ แค่ยอมรับแล้วว่าเกมนี้ตัวเอง...แพ้”

“น้าไม่เชื่อหรอก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอบอกถอดใจจากยัยนก เธอบอกน้าไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแต่เธอก็ไม่เคยทำได้...เธอเคยรักยัยนกมากนะ ทำไมเธอจะปล่อยให้มันจบลงง่ายๆ”

“แล้วถ้าครั้งนี้ผมทำได้ล่ะครับ”

“แล้วเธอไม่เห็นแก่ลูกบ้างหรือไง...เก็บไปคิดดีๆ”

เหมือนชนกได้ยินทุกอย่างโดยบังเอิญ น้อยใจมากเมื่อลัคนัยพูดเหมือนจะตัดใจจากเธอจริงๆ และเพราะความรู้สึกนี้เอง คุณแม่มือใหม่เลยเย็นชากับนนทพัทธ์ยิ่งกว่าเก่า ไม่ยอมให้นมลูกจากเต้าแต่ให้กินจากขวดแทน

ความจริงเหมือนชนกไม่ได้ตั้งใจแต่เพราะได้ยินพยาบาลบอกว่าลูกจะกินนมจากขวดได้ดีกว่าเลยตัดสินใจแบบนั้น แต่ลัคนัยไม่เข้าใจและคิดว่าเธอรังเกียจลูกชายตัวน้อย

“ในเมื่อแม่เขาต้องการอย่างนั้นก็ตามนั้นละกันครับ แค่เขายอมปั๊มนมให้ลูกดื่มก็ดีมากแล้ว...อย่าขัดใจเขาเลย”