สมิงจ้าวท่า

ระหว่างนั้นบิ๊กฟิชพยายามขยับตัว พอเห็นว่าฉมวกปักผนัง ก็หักด้ามข้างหลังออกหน้าตาเฉย ดอนกับสรเดชทึ่งว่านี่มันตัวอะไรกันแน่ แล้วดอนก็พูดกับสรเดช

“โทษทีที่เมื่อกี้ดันเข้ามายุ่ง ทีนี้จะเอายังไงก็ตามสบายเลย” ดอนขยับออกห่าง

บิ๊กฟิชพุ่งเข้าต่อยสรเดชโดยไม่ทันตั้งตัว เขากระเด็นไปนอนร้องโอดโอย ดอนมองแล้วว่าท่าทางจะชอบแบบนี้ บิ๊กฟิชย่างก้าวเข้ามาบีบคอสรเดชยกตัวขึ้น เขาร้องขอให้ดอนช่วย ดอนจึงแกล้งให้พูดดังๆก่อนจะเข้าช่วย ด้วยการเข้าไปจับฉมวกที่คาร่างนักฆ่าล่ำบึ้ก แล้วกระชากออกอย่างแรง คราวนี้บิ๊กฟิชเจ็บปวดถึงกับร้องอ๊าก...ปล่อยสรเดชร่วงลงไป

บิ๊กฟิชโกรธหันมาเล่นงานดอนแทน ในขณะที่สรเดชตะเกียกตะกายหนีเข้าไปในห้องกัปตัน สั่งเก๋าเอาเรือเข้าฝั่ง ไม่ทันไร ต่อก็ร้องขึ้นว่า มีคนขึ้นเรือมาอีกแล้ว ทุกคนหันมอง เป็นเมดูซ่ายิ้มร่าพร้อมอาวุธตรีคู่ในมือ ทันใดมิเชลก้าวเข้ามาท้านักฆ่าสาวให้เจอกันอีกสักตั้ง

ooooooo

 เมื่อบิ๊กฟิชบาดเจ็บทำให้ดอนล้มเขาลงได้แต่ไม่ถึงตาย ดอนใช้โซ่เส้นใหญ่มัดร่างเขาไว้...ด้านมิเชลใช้มีดคู่สู้กับตรีคู่ของเมดูซ่าอย่างดุเดือด ยากที่ใครล้มใครลงได้ และแล้วมิเชลก็พลาดท่า มีดในมือร่วงหล่นต้องสู้มือเปล่า สรเดชเก็บมีดของมิเชลขึ้นมาร้องลั่น

“นางตัวแสบ ตายซะเถอะแก” ว่าแล้วก็ปามีดควงสว่านไปยังสองสาว

มิเชลปรายตามองแล้วหลบอย่างเฉียดฉิว มีดผ่านหน้าไปปักเข้าที่หน้าผากเมดูซ่าอย่างจัง เธอล้มลงแน่นิ่งทันที

สรเดชไม่รอช้า ใช้มีดอีกเล่มปาใส่มิเชล เธอหลบแล้วซัดหน้าเขากลับอย่างรวดเร็ว ดอนเข้ามาล็อกร่างสรเดชไว้แล้วใส่กุญแจมือทันที สรเดชขู่อาฆาตอย่าให้หลุดไปได้

อ่อนศรีเดินเข้ามาขอร้องดอน “แทนที่เธอสองคนจะสู้กันเอง ทำไมถึงไม่หันมาร่วมมือกัน สร้างความยิ่งใหญ่ล่ะ”

“นั่นเป็นเป้าหมายของพวกคุณ แต่ไม่ใช่ของผม ตอนนี้เวลาของพวกคุณหมดแล้ว ทุกคนถูกจับแล้ว”

“คิดหรือว่าฉันจะยอมโดนจับง่ายๆ” อ่อนศรีหยิบปืนที่ซ่อนขึ้นมาเล็งไปที่หัวดอน

“คุณคิดจะทำอะไร ฆ่าผมเหมือนที่ฆ่าแม่ของผมกับสรเดชอย่างนั้นเหรอ”

สรเดชได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจ ถามอ่อนศรีว่าจริงหรือ อ่อนศรีนิ่ง สรเดชขอให้พูดออกมา

“ใช่ ฉันเป็นคนฆ่าแม่ของพวกแกเอง เพราะแม่ของพวกแกมันดันรู้ความลับของฉัน ฉันถึงเก็บมันไว้ไม่ได้ไง”

“แม่...” สรเดชรู้สึกผิดหวังอย่างที่สุด

“ฉันตั้งใจจะฆ่าแกสองคนตั้งแต่ตอนนั้นซะด้วย เสียดายที่คนหนึ่งในนั้นดันหายตัวไป”

“แล้วแม่ทำไมถึงไม่ฆ่าผมซะเลย เอาผมกลับมาทำไม”

“ก็เพราะฉันหวังน่ะสิ ว่าสักวันเมื่อพวกแกโตขึ้นและได้พบกันอีกครั้ง พวกแกจะได้ฆ่ากันเองไง รู้ไหม ฉันเกือบทำสำเร็จอยู่แล้ว แต่พวกแกมันดันใช้ไม่ได้”