ตอนที่ 15
สรเดชฉวยโอกาสวิ่งหนี แต่ก็เจออลันขวางพร้อมปืน อลันต่อว่าที่เขาฆ่าโรสแมรี่ สรเดชแก้ตัวว่าตนรักโรสแมรี่ และไม่ได้เจตนาฆ่าเธอ
“พอได้แล้ว ชีวิตต้องแลกด้วยชีวิต” อลันไม่ฟัง ขยับนิ้วจะลั่นไก
สรเดชพุ่งเข้าชนอลันล้มแล้ววิ่งหนี อลันไม่ยอม วิ่งไล่ยิง ลิลลี่ขี่มอเตอร์ไซค์มารับสรเดชหนีไปได้อย่างเฉียดฉิว อลันหยุดหอบมองตามอย่างโกรธแค้น
ด้านดอนสู้กับมูซาชิอย่างดุเดือด ต้องใช้วิชาการต่อสู้สารพัดกว่าจะล้มเขาลงได้ ส่วนวดีสู้เมดูซ่าไม่ได้ มิเชลก็ล้มบิ๊กฟิชไม่ลง สองสาวสบตากัน ขณะที่สองนักฆ่ากำลังพุ่งเข้าใส่ สองสาวจับมือกันกระโดดตัวลอย ทำให้บิ๊กฟิชซัดหมัดเข้าไปโดนหน้าเมดูซ่า และตัวเองก็โดนตรีคู่ของเธอเสียบเข้าที่ท้อง ล้มลงสลบไปทั้งคู่ ดอนเดินเข้ามาชื่นชม
“เยี่ยมมาก เห็นคุณสองคนแล้วขอบอกเลยว่า ผู้หญิงสมัยนี้น่ากลัวจริงๆ”
“เตือนก่อน อย่าทำให้ฉันโกรธก็แล้วกัน”
“คร้าบคุณผู้หญิง” ดอนรับคำแล้วหัวเราะกับวดี
มิเชลกล่าวขึ้นว่าเสียดายที่สรเดชหนีไปได้ ดอนเห็นว่าอย่างไรเสียก็ยังได้ตัวฤทธิ์ณรงค์ ช่วงเวลานั้น ใหญ่กับพวกจับเก๋า ย้งและต่อมัดรวมไว้กับฤทธิ์ณรงค์ แต่แล้วกลุ่มทหารรับจ้างกลับเข้ามาช่วยทั้งสี่คนออกไป กลายเป็นใหญ่ กิมและเล้งถูกมัดอยู่แทน
ooooooo
สรเดชหนีมาได้ด้วยการช่วยเหลือของลิลลี่ เขายังเป็นห่วงอ่อนศรีไม่รู้จะไปช่วยได้อย่างไร ลิลลี่แนะนำให้ร่วมมือกับฤทธิ์ณรงค์ เพราะเธอเป็นแม่เขาเช่นกัน สรเดชยิ้มย่องเมื่อช่วยแม่ได้และฆ่าอลันแล้ว ค่อยฆ่าฤทธิ์ณรงค์ทีหลัง
ดอนเจ็บใจที่ฤทธิ์ณรงค์หลุดมือไปได้ แต่ตอนนี้เขาต้องสืบให้รู้ก่อนว่า อลันจับอ่อนศรีไว้ที่ไหน เนตรดาวขอบคุณที่คิดช่วยแม่ตน
อลันเจ็บใจที่ฤทธิ์ณรงค์ทำงานพลาด มาลงที่อ่อนศรีเพื่อเป็นการกระตุ้นให้ฤทธิ์ณรงค์ลงมือใหม่ไม่ให้พลาดอีก อ่อนศรีหวาดหวั่นว่าเขาจะทำอะไรตน อลันหยิบหลอดยาฉีดออกมา
“เชื้อโรคบางตัวที่จะมีผลทำให้คุณลาจากโลกนี้ไป ตามเวลาที่เรากำหนด”
“อย่านะ! อย่าทำอะไรบ้าๆแบบนี้นะ”
อลันบอกไม่ต้องกลัวและหยิบหลอดยาอีกหลอดออกมาให้ดู
“ยาที่จะหยุดทุกอย่าง ทันทีที่ผมฉีดมันเข้าไป เชื้อโรคทั้งหมดจะตายภายในหนึ่งนาที โดยไม่เหลือผลตกค้างใดๆทั้งสิ้น แต่ข้อแม้ก็คือ ฤทธิ์ณรงค์ต้องทำงานให้สำเร็จตามเวลา ไม่อย่างนั้นยานี้จะไม่มีวันถูกใช้...”
ด้านฤทธิ์ณรงค์กลับมาที่โกดังท่าเรือ คิดหาทางช่วยแม่ อลันโทร.เข้ามาเป็นวิดีโอคอล
“ฉันอยากให้แกได้ดูอะไรบางอย่าง เผื่อว่ามันจะช่วยให้แกมีแรง ตั้งอกตั้งใจทำงานให้ฉันมากกว่านี้”
อลันหันภาพให้ดูอ่อนศรีที่ถูกมัดอยู่ เธอร้องให้ลูกช่วย อลันโผล่หน้าเข้ามาข้างๆ