สมิงจ้าวท่า

“ไม่เอาน่า ยังไงแกก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าแกสองคนเป็นพี่น้องกัน ฉันมันแก่แล้วจะตายหรือติดคุกก็ไม่มีอะไรต้องคิดมาก แต่สรเดชเขายังมีเวลาในชีวิต ฉันไม่ต้องการให้เขาไปตายในคุก”

“แต่ในเมื่อเขาทำผิด ก็ต้องชดใช้ความผิด ไม่ต่างจากคุณเหมือนกัน”

ทันใดนั้นเอง สรเดชกับลูกน้องเดินมาอีกด้านของสะพาน บอกบัญชาให้เลิกขอร้องดอน บัญชาเอ็ดบอกแล้วไม่ให้ตามมา และว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขา สรเดชไม่ยอม

“ไม่! วันนี้ผมต้องรู้ให้ได้ว่าระหว่างผมกับมัน พ่อจะเลือกใคร” สรเดชหันปากกระบอกปืนไปที่ดอน บัญชาตกใจห้ามเสียงหลง ทวงสัญญาที่เขาให้ไว้จะไม่ทำอะไรดอน

สรเดชไม่สนใจ บัญชาจึงเข้าแย่งปืน ทั้งสองยื้อกันชั่วครู่ก็เกิดเสียงปืนดังปัง!ขึ้น บัญชาชะงักกุมหน้าอกตัวเองทรุดลงเลือดชุ่ม ทุกคนตกใจ บัญชามองดอนด้วยสายตาวิงวอนขอให้เรียกตนว่าพ่อสักครั้ง ดอนเรียกพ่อออกมาได้คำเดียวเขาก็สิ้นใจ

สรเดชถลาเข้าประคองร่างพ่อตะโกนก้องด้วยความเสียใจ สักครู่ก็หันมาโทษดอนเป็นคนทำให้พ่อตาย แล้วสั่งลูกน้องยิง ดอนฉุดวดีกระโดดหนีลงแม่น้ำ สรเดชแค้นใจสั่งลูกน้องให้เอาเรือออกตามล่าตัวให้ได้

ดอนกับวดีขึ้นจากน้ำมาได้ วดีปลอบใจที่เขาต้องเสียพ่อ ดอนทำใจไว้แต่แรกแต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้...ทั้งสองกลับมาบ้าน เห็นเนตรดาวสนุกสนานกับการหัดทำอาหาร ดอนลำบากใจมาก กว่าจะบอกน้องสาวได้ว่าพ่อจากเราไปแล้ว เนตรดาวเสียใจจนเป็นลมหมดสติ

สรเดชกลับมาที่ห้องพัก รู้สึกเคว้งคว้างเสียใจกับการตายของพ่อ จู่ๆลิลลี่กลับมา เขาตกใจเพราะเห็นเธอถูกยิงตาย ลิลลี่บอกว่าเธอสวมเสื้อเกราะและคิดว่าเขาถูกจับไปแล้ว แต่พอสืบรู้ว่าเขามาอยู่ที่นี่จึงรีบตามมา สรเดชโผกอดบอดี้การ์ดสาวยึดเหนี่ยวเป็นที่พึ่งคนสุดท้าย ก่อนที่จะสั่งให้เธอตามล่าและฆ่าดอนให้ได้ ลิลลี่เสนอว่าต้องใช้ตัวช่วย...คือเนตรดาว

ในคืนนั้นสรเดชโทร.หาเนตรดาว ทำทีบอกว่าตนเป็นห่วงเธอมากอยากรู้ว่าอยู่ที่ไหน และบอกอีกว่าดอนฆ่าพ่อของเรา เนตรดาวไม่เชื่อ สรเดชเดาได้ทันทีว่าเธออยู่กับดอน เขาสั่งลิลลี่ให้ไปจัดการดอน ลิลลี่ทวงสัญญาจากสรเดชถ้าทำงานนี้สำเร็จ

“ไม่ลืมอยู่แล้ว ตำแหน่งสตรีหมายเลขหนึ่งของแก๊งมังกรทะเล ไม่มีใครเหมาะสมไปกว่าเธออีกแล้ว”

ลิลลี่ยิ้มปลื้ม “ลิลลี่แทบอดใจรอไม่ไหวแล้วค่ะ”

“ถ้างั้นก็ต้องรีบทำงานให้เสร็จไวๆจริงไหม”

ลิลลี่รับคำแล้วอดที่จะเล้าโลมเขาไม่ได้ในคืนนี้

ooooooo