ตอนที่ 14
“คุณอาต่างหาก เลิกตอแยผมเสียที ถ้าคุณอาไม่หยุด ผมก็ไม่หยุดเหมือนกัน ต่อจากนี้ไป ไม่ว่าคุณอาจะทำอะไร ผมจะทำให้มันพินาศไปให้หมด”
“แกกล้าขู่ฉันเหรอ”
“คุณอาก็รู้ว่าผมไม่ได้ขู่ ผมพูดจริง แล้วก็ทำจริงด้วย” สรเดชให้ตามหาของเอาเอง
อลันแค้นใจ พอดีลูกน้องเข้ามารายงานว่าเจอเรือของเราแล้ว อลันจึงสั่งให้เอาของเราคืนมาแล้วฆ่าพวกมันให้หมด เขาหยิบปืนมาเตรียมพร้อมที่จะไปด้วย
สรเดชสะใจที่ปั่นอารมณ์อลันจนอยู่เฉยไม่ได้จะต้องเข้ามาติดกับที่วางไว้ ลิลลี่พูดเอาใจและเล้าโลม ให้เขาเตรียมตัวฉลองใหญ่ได้เลย ตนจะไปจัดการอลันให้ ทั้งสองไม่รู้เลยว่ากำลังอยู่ในสายตาของใหญ่ และใหญ่ก็ได้แอบถ่ายรูปส่งไปให้ดอนเรียบร้อย
ดอนรายงานต่อวิชาว่ารู้ที่ซ่อนตัวสรเดช วิชาให้นำกำลังไปจับก่อนที่เขาจะไหวตัวทัน ด้านอลันกับลูกน้องมาจอดรถที่ปากแม่น้ำ มองไปที่เรือของตัวเอง อลันรู้สึกแปลกๆให้ลูกน้องลงไปสำรวจเพราะเกรงจะเป็นกับดัก สักพักลูกน้องกลับมารายงานว่าในเรือว่างเปล่า อลันร้อนใจสั่งให้กลับไปค้นหาของให้ทั่ว พร้อมตัวเขาลงไปด้วย
ลิลลี่ยืนมองอยู่บนฝั่ง ส่งภาพจากกล้องที่ติดอยู่กับแว่นไปให้สรเดชดู เขายิ้มย่องสั่งให้จัดการตามแผน ลิลลี่ลอบฆ่าคนของอลันในเรือทีละคน จนเหลือแค่อลันกับคนสนิท...พอไม่มีใครรายงานว่าเจอของ อลันก็โมโหเรียกให้ทุกคนกลับ แต่กลับไม่มีใครโผล่มาก็ชักเอะใจ
สักพักลิลลี่ใช้ปืนคุมตัวคนสนิทของอลันเดินมา อลันตกใจพยายามยื่นข้อเสนอให้เธอ จะสนับสนุนให้เธอ เป็นใหญ่ในแก๊งมังกรทะเล เสียงสรเดชดังมาว่าไม่ต้องฟังให้ฆ่าให้หมด ลิลลี่รับคำ อลันจึงรู้ว่าสรเดชกำลังดูอยู่ เขาไม่ยอมถูกฆ่าง่ายๆ ชักปืนยิงใส่ลิลลี่ แต่เธอใช้คนสนิทของเขาเป็นกำบังอย่างดี อลันฉวยโอกาสวิ่งขึ้นจากเรือไปที่รถ แต่รถทั้งสองคันล็อกประตูไม่อาจเปิดได้ จึงหันมากระหน่ำยิงใส่ลิลลี่จนกระสุนหมด
ทางด้านดอนมากับวดี มิเชลและใหญ่เพื่อจับตัวสรเดชที่หมู่บ้านชาวประมง สรเดชกำลังดูภาพผ่านกล้องที่แว่นตาของลิลลี่ด้วยความสะใจ ได้เห็นอลันวิ่งหนีและกำลังจะถูกฆ่า ทันใดนั้นเองดอนกับพวกผลักประตูโครมเข้ามา สรเดชตกใจร้องบอกลิลลี่ว่าดอนจะจับตน
ลิลลี่ละล้าละลังจะจัดการอลันต่อหรือกลับไปช่วยนายน้อยของเธอ สุดท้ายตัดสินใจปิดกล้องเก็บปืนขี่มอเตอร์ไซค์ออกไป อลันประหลาดใจที่ตัวเองรอดตายราวปาฏิหาริย์
ภายในบ้านพักสรเดช มีสินค้าของอลันอยู่มากมาย สรเดชขู่ดอนกับพวก
“ฉันวางปืนแล้ว แต่ขอถามหน่อยว่าพวกแกจะทำยังไงต่อ ในเมื่อแค่พวกแกก้าวออกจากบ้านนี้ไปก้าวเดียว คนของฉันที่รออยู่ก็จะยิงพวกแกชนิดเรียงตัว”
“อย่าไปเชื่อมัน มันไม่มีใครอยู่ที่นี่หรอก นอกจากตัวมันเองกับ...ลิลลี่ ลิลลี่! จริงด้วย แย่แล้ว แย่ที่สุดด้วย” ใหญ่กร่างได้ชั่วครู่ก็หวาดผวา