ลิขิตรัก
ตอนที่ 9
กรรณทำความเคารพและหมุนตัวจากไปแล้ว เคธยิ้มบางๆให้ก่อนเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันทีที่ลับร่างเขา มั่นใจโดยไม่ต้องถามใครว่าอลิซตัวจริงยังมีชีวิตอยู่ที่ไหนสักแห่งในเมืองไทย...ภายใต้การอารักขาของดีทีม!
ooooooo
แม้จะเข้าใจเหตุผลของดวินที่ไม่ยอมบอกเรื่องภารกิจลับกับเสาวณีแต่อลิซก็อยากเคลียร์กับเขาให้อีกครั้ง
“เรารู้เหตุผลที่นายไม่บอกแม่เรื่องที่เรามาจากฮรีสอซแล้ว”
ดวินมองมาอึ้งๆก่อนเปลี่ยนเป็นอ่อนแสงด้วยความเป็นห่วง อลิซถอนใจยาว “เราเข้าใจ มันไม่ง่ายจะเผชิญหน้ากับคนในครอบครัวที่เป็นต้นเหตุทำให้คนที่รักต้องตาย ถ้าวันนั้นแม่นายรู้ว่าเรามาจากฮรีสอซ ท่านคงไม่พอใจมาก”
“สบายพระทัยเถอะพระเจ้าค่ะ กระหม่อมไม่อยากให้เกิดความระคายเคือง พอพระองค์เสด็จกลับทุกอย่างก็จบ”
“ถ้าเรากลับไป นายจะบอกแม่นายว่ายังไง นารีหายไปไหน”
“มีสองทาง...ถ้าไม่หย่ากันก็ต้องตาย นายกับผมต้องปรึกษากันเพื่อหาทางแนบเนียนที่สุดปิดบทบาทของนารี”
“แค่รู้ว่านารีมาจากฮรีสอซยังไม่ได้ ถ้ารู้ว่าจริงๆแล้วเราเป็นเจ้าหญิงแห่งฮรีสอซแม่นายคงต้องเจ็บปวดมากๆ”
สองหนุ่มสาวคู่แต่งงานกำมะลออยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก อลิซอยากปลอบหรือพูดอะไรมากกว่านี้แต่ไม่ทันอ้าปาก ศักดิ์ชายก็มาตามไปประชุมแผนกลับฮรีสอซด่วนโดยมีคิงเฮนรี่ร่วมหารือ ส่วนดวินจะได้พักและจัดเตรียมแผนอารักขาให้เรียบร้อย ไม่ให้มีข้อผิดพลาดในวันส่งตัว
แพนไม่บอกเรื่องอลิซกับอลันทุกอย่าง แต่ราชนิกุลหนุ่มก็มั่นใจว่าอลิซอยู่ภายใต้ความคุ้มกันของดีทีมจึงอยากฝากฝังให้อีกฝ่ายช่วยดูแลญาติสาวแทนเขา...
ญาติหนุ่มที่ไม่ได้เรื่อง แพนดีใจที่เขาไว้ใจและรักษาความลับเป็นอย่างดี โดยไม่รู้เลยว่าเคธจะแอบได้ยินบทสนทนาทั้งหมด...และตกใจมากเมื่อได้ยินกับหูว่าอลิซยังมีชีวิต!
เคธตั้งสติวางแผนขั้นต่อไปเพื่อกำจัดอลิซ
เช่นเดียวกับอลิซที่ต้องข่มความต้องการจากส่วนลึกของจิตใจไม่ให้ฟูมฟายที่ต้องแยกจากดวิน หลังประชุมกับคิงเฮนรี่จึงผละไปหาเขาอีกครั้ง
“นาย...จะมาส่งเราด้วยหรือเปล่า”
“กระหม่อมต้องมาแน่นอนที่สุดพระเจ้าค่ะ กระหม่อมจะทำหน้าที่องครักษ์จนถึงวินาทีสุดท้าย...จนกว่าจะแน่ใจว่าพระองค์จะเสด็จกลับฮรีสอซอย่างปลอดภัย”
“ขอบใจมาก...ขอบใจสำหรับทุกอย่างที่ทำให้เรา ทั้งในหน้าที่และบางเรื่องที่ไม่ใช่หน้าที่แต่นายก็ทำเพื่อเรา”
อลิซใจหายมาก สุดท้ายก็เปิดใจคุยกับเขาเพราะคิดว่าอาจเป็นโอกาสสุดท้าย
“นายคงรู้ว่าเราไม่ใช่คนจะพูดอะไรซึ้งๆหรือหวานๆแต่เรา...”
“กระหม่อมทราบพระเจ้าค่ะ...ทราบว่าพระองค์ทอดพระเนตรทุกการกระทำของกระหม่อม ภายใต้ความเย็นชานิ่งเฉยแต่พระองค์ทรงมีจิตใจที่อ่อนโยน”
ดวินคิดไม่ต่างกัน เขาพูดทุกอย่างจากใจและตัดสินใจมอบบางสิ่งให้เธอ
“กระหม่อมรู้ว่ามันอาจจะฟังดูแปลกๆแต่กระหม่อมขอพูดบางอย่างกับนารีได้ไหมพระเจ้าค่ะ”
“ได้สิ...พูดมาเลย นารีรอฟังอยู่”
