ลิขิตรัก
ตอนที่ 8
“ตอนผู้พันมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ใครๆในหมู่บ้านก็รู้นังมัดหมี่มันรักผู้พันจะตาย ตอนผู้พันทำงานเสร็จต้องกลับกรุงเทพฯนังมัดหมี่มันร้องห่มร้องไห้ไม่กินไม่นอนตั้งหลายเดือนกว่าจะทำใจได้ ผู้พันกลับมาคราวนี้แถมอยู่ไม่มีกำหนดกลับ สงสัยหัวหน้าแสงจะมัดมือชกให้แต่งงานกับนังมัดหมี่ซะล่ะมั้ง”
ท่าทางสนิทสนมเมื่อหลายชั่วโมงก่อนพลันแวบในหัว อลิซทนอึดอัดใจไม่ไหวประคองตัวเองไปฝึกยิงธนูเพื่อสงบสติอารมณ์ หญิงชาวบ้านหลายคนฝึกยิงธนูเพื่อร่วมแข่งขันวันรุ่งขึ้น อลิซเห็นท่าเก้ๆกังๆ เลยอดสอนให้ไม่ได้ แต่นั่นก็ช่วยให้สติกระเจิดกระเจิงเพราะเรื่องดวินกับมัดหมี่ของเธอสงบลง
ooooooo
อลิซเพลิดเพลินกับการสอนยิงธนูจนเวลาล่วงเลยหลายชั่วโมง ดวินตามหาจนเจอ ท่าทางรวนๆของเธอทำให้เขาสงสัยแต่ไม่ทันอ้าปากถาม อลิซก็โพล่งเสียก่อน
“มีเรื่องอะไรสำคัญหรือเปล่า ถ้าเป็นเรื่องที่เราควรรู้บอกเราได้นะ”
“ไม่มี...มันเป็นเรื่องส่วนตัว คุณอย่ารู้เลย”
คำพูดบ่ายเบี่ยงของเขายิ่งทำให้อลิซมั่นใจว่าเรื่องเขาจะแต่งงานกับมัดหมี่เป็นเรื่องจริง แรงน้าวศรและคันธนูรุนแรงแต่ก็เข้าเป้าจนดวินอดทึ่งไม่ได้
“แม่นแบบนี้น่าจะลงแข่งยิงธนูวันพรุ่งนี้นะ”
“ไม่...ฉันไม่อยากลงแข่ง ฉันไม่ชอบแข่งขันกับใคร นายล่ะ...ทำไมไม่แข่ง คนอย่างนายไม่กลัวแพ้อยู่แล้ว”
“ผมยิงธนูไม่เป็น”
“ผู้พันดวิน...ยิงธนูไม่เป็นงั้นเหรอ...ไม่น่าเชื่อ งั้นเดี๋ยวเราสอนให้เอง พอนายยิงได้พรุ่งนี้ก็ลงแข่งเองแล้วกัน”
“คุณแน่ใจเหรอว่าจะสอนผมได้ภายในวันเดียว”
“แล้วนายมั่นใจว่าจะเรียนรู้สิ่งที่ฉันสอนได้ภายในวันเดียวหรือเปล่าล่ะ”
“ก็ต้องลองดู...”
ดวินอยากรู้สาเหตุท่าทีเย็นชาแต่อลิซไม่เปิดโอกาสให้ถาม ราชนิกุลสาวสงวนถ้อยคำแต่ตั้งอกตั้งใจสอนยิงธนูให้จนเขาเริ่มคุ้นมือ อดทนรอจนเขายิงได้ใกล้เป้าจึงเอ่ยปากชม
“ฝีมือไม่เลวนี่สำหรับครั้งแรก ฝึกไปเรื่อยๆพรุ่งนี้ก็ลงแข่งได้เอง”
“ผมว่าคุณเองก็น่าจะลงแข่งด้วยนะ สนุกๆ อย่าคิดมาก แพ้ชนะไม่ใช่เรื่องสำคัญ คุณอยู่ที่นี่ไม่มีใครรู้ว่าคุณเป็นใคร แพ้ไปก็ไม่มีใครว่า คุณจะได้รู้ไง ...คนเราไม่จำเป็นต้องชนะทุกเรื่อง”
อลิซเก็บคำพูดเขาไปคิดและอดคล้อยตามไม่ได้ แต่ไม่ทันเปิดใจกัน มัดหมี่ก็มาตามไปกินแกงเห็ด อลิซอดใจไม่ไหวขอตามไปด้วยและยอมกินเผ็ดเพื่อเรียกร้องความสนใจจากดวิน แต่นอกจากเขาจะไม่เข้าใจยังชมมัดหมี่หน้าตาเฉยว่าทำแกงเห็ดได้อร่อยที่สุดในหมู่บ้าน!
บรรยากาศบนหมู่บ้านกลางเขาอึมครึมเพราะอลิซน้อยใจดวิน ไม่ต่างจากสถานการณ์ระหว่างโมนากับอลันที่เถียงกันลั่นผ่านโทรศัพท์เรื่องอลิซถูกใส่ร้าย
“ท่านแม่เป็นคนปล่อยข่าวลือเรื่องพี่อลิซวางยาท่านปู่ใช่ไหมครับ”
