ตอนที่ 8
ความสัมพันธ์ระหว่างดวินกับอลิซราบรื่น ต่างจากบรรยากาศของคู่อังเดรกับโมนาที่ห่างเหิน แม้อังเดรจะยอมรับสถานภาพใหม่ว่าราชการแทนคิงเฮนรี่ที่ประชวร แต่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็ทำให้สำนึกความเป็นลูกทำงานหนัก...หรือเขาจะทำผิดต่อพ่อมากเกินไป
โมนาจับตาดูอาการอังเดรกับคิงเฮนรี่อย่างใกล้ชิดด้วยไม่อยากให้แผนที่วางไว้แรมปีผิดพลาด เช่นเดียวกับอลันที่เกาะติดสถานการณ์ในฮรีสอซด้วยความเป็นห่วงปู่ และรายงานที่ว่าคิงเฮนรี่ยังไม่ฟื้นก็ทำให้ต้องหวนคิดว่าเขาควรหาตัวอลิซในเมืองไทยให้พบโดยเร็วที่สุด
แพนถูกเรียกตัวไปคาดคั้นอีกครั้ง แต่เธอก็ยืนยันคำเดิมว่าไม่รู้ไม่เห็น อลันเลยเปลี่ยนถามถึงดวินแทน
“หม่อมฉันไม่ทราบเช่นกันเพคะ หน้าที่หม่อมฉันคือถวายอารักขาพระองค์ ไม่ได้ติดต่อกับหัวหน้าเลยเพคะ”
“ถามอะไรก็ไม่รู้สักอย่าง เธอจะปิดปากไม่บอกฉันจริงๆใช่ไหม”
“หม่อมฉันไม่บอกเพราะไม่ทราบจริงๆเพคะ”
“ได้...ถ้าเธอไม่บอกฉันก็จะหาคำตอบเอง!”
อลันไม่ฟังเสียงทัดทานของแพน บุกบ้านศักดิ์ชายเพื่อสอบถามเรื่องดวินกับอลิซ อำไพรับหน้าแทนสามีโดยมีเปรี้ยวคอยช่วย หลังจากแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ อำไพกับเปรี้ยวก็ต้องนำเสด็จอลันไปบ้านพักของดวินที่ค่ายทหาร อลันยืนกรานจะสำรวจตามลำพังแต่ก็ไม่พบอะไรนอกจากภาพถ่ายงานแต่งงานระหว่างดวินกับอลิซ!
ภาพถ่ายแสดงถึงสถานะที่เปลี่ยนไประหว่างดวินกับอลิซทำให้อลันรีบโทร.หาแพน แต่อีกฝ่ายไม่เปิดเครื่องเพราะถูกเรียกสอบปากคำเป็นการภายในทั้งทีมเรื่องดวินพาอลิซหนี แม้การสอบจะเป็นไปด้วยดี แต่ศักดิ์ชายก็ไม่ไว้ใจและยืนยันคำสั่งคือให้ดีทีมปิดเรื่องดวินกับอลิซเป็นความลับจนกว่าคิงเฮนรี่จะหายและควบคุมสถานการณ์ในฮรีสอซได้
อลิซไม่ได้รับอนุญาตให้ติดต่อใครแม้แต่คิงเฮนรี่ ข่าวสุดท้ายจากดวินที่ว่าปู่ถูกวางยาพิษและยังไม่ฟื้นทำให้เธอเก็บไปฝันร้ายจนนอนไม่หลับต้องลุกไปเดินเล่นเพื่อสงบสติอารมณ์ ไฟในบ้านพักของมัดหมี่ยังไม่ดับ อลิซเข้าไปทักเลยได้ช่วยอีกฝ่ายเตรียมอุปกรณ์การสอนภาษาอังกฤษให้เด็กๆในหมู่บ้าน
จิตเมตตาและจิตอาสาเต็มเปี่ยมในตัวอลิซเจ้าหญิงรัชทายาทแห่งฮรีสอซทำให้การเตรียมการสอนสนุกมากกว่าที่คิด อลิซคิดเสมอว่าตัวเองไม่มีค่าแต่เมื่อได้ลงมือทำอะไรเพื่อคนอื่นจากใจจริง ความรู้สึกนั้นก็เลือนไป เธอทุ่มเทจนแม้แต่ผู้สังเกตการณ์อย่างมัดหมี่กับดวินอดทึ่งไม่ได้...โดยเฉพาะดวินที่คิดว่าเลือกรักคนไม่ผิด
ooooooo