ลิขิตรัก
ตอนที่ 1
ข่าวการร่วมงานเลี้ยงต้อนรับเจ้าหญิงอลิซที่เมืองไทยของเจ้าฟ้าชายอังเดรกับเจ้าฟ้าหญิงโมนาทำให้เจ้าชายอลันแปลกใจจนต้องแอบตามไปเพราะเชื่อว่าต้องมีเหตุผลเบื้องหลัง เจ้าหญิงเคธกลัวเป็นเรื่องเลยขอตามไปด้วย
อังเดรกับโมนาปาหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นทิ้งเมื่อเห็นภาพข่าวการมาร่วมงานของอลิซในฐานะอาคันตุกะอย่างเป็นทางการของเมืองไทย
“อลิซมันมาร่วมงานเมื่อคืนได้ยังไง การข่าวของเรายืนยันแล้วว่ามันมาไม่ได้แน่ๆ...หรือว่าจะมีอะไรผิดพลาด”
“ก็เป็นไปได้แต่ถ้ามันมีความผิดพลาดจริงๆ พวกนั้นก็ต้องกลับไปจัดการแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดให้เรียบร้อย!”
สถานการณ์ของติช่าหรือเจ้าหญิงอลิซตัวปลอมไม่ค่อยดี หลายฝ่ายกังขาการปรากฏตัวของเธอทั้งในงานเลี้ยงและที่อื่นๆ รวมถึงกำหนดการกลับประเทศ
ฮรีสอซที่ถูกเปลี่ยนอย่างกะทันหัน ศักดิ์ชายจึงตัดสินใจเรียกสมาชิกดีทีมทุกคนมาพบและสืบเรื่องเจ้าหญิงอลิซอย่างลับๆ
“ผมอยากรู้ว่า...เจ้าหญิงที่ประทับในงานเลี้ยงเมื่อคืน และเจ้าหญิงที่กำลังจะเสด็จกลับวันนี้เป็นเจ้าหญิงอลิซพระองค์จริงหรือเป็นแค่...เจ้าหญิงตัวปลอม”
เจ้าหญิงอลิซตัวปลอมถูกสงสัยอย่างหนัก ส่วนเจ้าหญิงอลิซตัวจริงไม่รับรู้อะไรด้วยเพราะกำลังจะอดตายบนเกาะร้างเพราะดันทำหยิ่งไม่ยอมญาติดีกับชายหนุ่มแปลกหน้าผู้มีพระคุณ
ดวินแอบตามจนเจอสภาพหญิงสาวแปลกหน้าเกือบหมดสติจึงพาไปพักและหาอาหารให้ด้วยความสงสารปนเวทนา สงครามเย็นระหว่างสองหนุ่มสาวสงบลงชั่วคราว พลันทั้งสองก็ต้องตื่นตัวเมื่อสัมผัสว่ามีผู้บุกรุกบนเกาะ!
พวกคนร้ายที่ลักพาตัวเจ้าหญิงมาจากที่พักเมื่อคืนก่อนนั่นเอง ดวินไม่รอช้าพาหญิงสาวแปลกหน้าที่ยังไม่รู้จักชื่อหนี อลิซยอมทำตามแต่แค่ชั่วอึดใจก็ขืนมือไว้
“พวกนั้นมันตามล่าเรา เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนาย หลบไป...เราจัดการเอง”
“กินไปนิดเดียวอย่ามาอวดเก่ง หิวจนเป็นลมหมดสภาพจะจัดการยังไง อย่าพูดมาก...สิ่งที่ต้องทำตอนนี้คือวิ่ง!”
ดวินเห็นท่าไม่ดีจึงพาหญิงสาวแปลกหน้าไปหลบบนที่พักบนต้นไม้ของเขา อลิซยอมปีนขึ้นไปเพราะไม่อยากทำตัวมีปัญหา แต่กระนั้นก็ไม่ยอมอยู่เฉย สอดส่ายสายตาหาอาวุธใกล้มือไว้ป้องกันตัว
อลิซใช้โอกาสบนที่สูงปามีดพกเล่มเล็กของชายหนุ่มใส่คนร้าย แต่กระนั้นชายหนุ่มก็ยังต้องรับมืออีกหลายคน โดยเฉพาะตัวหัวหน้าที่เอาปืนจ่อหัว
“บอกมา...ผู้หญิงอยู่ไหน ไม่บอกมึงตาย!”
ดวินลอบสบตาหญิงสาวแปลกหน้าแวบเดียวก่อนโพล่งตอบคนร้าย
“ถึงฉันบอก แกก็ฆ่าฉันอยู่ดี!”
อลิซได้ยินสารแฝงของเขาจึงยอมอยู่บนนั่งไม้เงียบๆ ดวินเห็นดังนั้นก็แกล้งพูดถ่วงเวลาหาทางหนี
“อย่ามาขู่เลย ถึงแกฆ่าฉันตอนนี้ ฉันก็ไม่มีผู้หญิงให้แก แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แกจะตามหาเขาไปทำไม”
“ไม่ใช่เรื่องของมึง”
ขาดคำดวินก็หมุนตัวกระชากปืนจากหัวหน้าคนร้ายอย่างรวดเร็ว ขู่เสียงเรียบ “ที่นี่ไม่มีคนที่พวกแกต้องการ ฉันอยู่คนเดียวและต้องการความสงบ จะกลับออกไปดีๆหรือจะกลับแบบเป็นศพลอยออกไป...ฉันจะนับหนึ่ง...”
สถานการณ์พลิก...หัวหน้าคนร้ายยอมถอยเพราะดูท่าชายหนุ่มแปลกหน้าบนเกาะจะฝีมือไม่เบา แต่เมื่อเดินกลับไปทางชายหาดก็ดันสะดุดเศษผ้าเหมือนชุดราตรีของเจ้าหญิงอลิซหล่นอยู่...หรือว่าเจ้าหญิงจะอยู่ที่นี่...
ooooooo
