ตอนที่ 15
ลวิตาตกใจมากกับคำขู่ของชายลึกลับที่ใช้โทรศัพท์ของปวัตรโทร.มาขู่ว่าจะฆ่าปวัตร...มยุราเดินกลับมาไม่เห็นลวิตาที่หน้าลิฟต์ก็แปลกใจ ทำไมลูกไม่รอ
ลวิตามาหาไตรภพที่ห้องเช่า เธอไม่พูดพร่ำขอธัมบ์ไดรฟ์จากเขา ไตรภพงงบอกไม่รู้เรื่อง แต่ลวิตาไม่เชื่อเพราะมีคนบอกว่าธัมบ์ไดรฟ์อยู่กับเขา และอ้อนวอนขออย่างร้อนรน
“ถ้าไม่บอกผมว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผมจะไม่เอาให้คุณ”
“ฉันบอกไม่ได้ ฉันไม่มีเวลาแล้ว” ลวิตาร้องไห้โฮ ไตรภพมองอย่างไม่เข้าใจ
“คุณจะไม่บอกผมจริงๆเหรอว่านี่มันเรื่องอะไร”
“ฉันขอโทษ ฉันพูดไม่ได้ ฉันต้องรีบไปแล้ว ไม่อย่างนั้นจะไม่ทัน”
“หลิว ขอให้คุณรู้เอาไว้นะว่านั่นเป็นหลักฐานเพียงชิ้นเดียวที่จะเอาผิดคนที่ทำให้เรื่องเลวร้ายทุกอย่างมันเกิดขึ้น...”
“ฉันรู้ แต่ฉันต้องเอามันไปเพื่อช่วยคนคนหนึ่ง เพราะฉันเสียเขาไปไม่ได้” ลวิตาดึงธัมบ์ไดรฟ์จากมือไตรภพแล้วรีบกลับออกไป...
ปวัตรกลับจากวิ่ง รู้ว่าลวิตาหายตัวไปก็เป็นห่วงมาก จีน่ามาช่วยตามหาก็ไม่เจอ มยุราหวั่นใจจนเป็นลม เอกมาถึงแจ้งทุกคนว่า
“คุณแม่ไม่ต้องกังวลนะครับ ผมโกหกเขาไปว่าหลิวไม่สบายมาก เขาเข้าใจดี ผมก็เลยส่งเด็กในสังกัดคนอื่นไปร่วมงานแทน ว่าแต่โทร.แจ้งความรึยังครับ”
ปวัตรแย้งไม่ให้แจ้งความ เอกรีบถามว่าที่ลวิตาหายตัวไปเกี่ยวข้องกับเสี่ยมนูญหรือ ปวัตรพยักหน้า มยุราเป็นลมซ้ำสอง ปวัตรให้เอกกับจีน่าอยู่ดูแลมยุรา ตัวเขาจะไปหาไตรภพ
ลวิตามาที่ตึกร้างเงยหน้ามองแล้วนึกออกว่าเป็นที่ที่สมมาตรถูกฆ่าตาย เธอเดินด้วยความระแวดระวังมองหาชายลึกลับก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปในตึก ไม่ทันไร ชายลึกลับย่องมาทางด้านหลังแล้วล็อกคอเธอกระชากไปในทันที...
ปวัตรมาหาไตรภพที่ห้องเช่า บอกเรื่องลวิตาหายตัวไปเกรงจะเป็นฝีมือเสี่ยมนูญ ไตรภพอึ้งบอกว่าลวิตาเพิ่งกลับไปได้ครึ่งชั่วโมง เธอมาเอาธัมบ์ไดรฟ์ที่มีคลิปค้ายาของเสี่ยมนูญไป
“เธอรู้ว่าผมเก็บธัมบ์ไดรฟ์ไว้ก็เลยมาขอจากผม จากคำพูดของหลิว ผมคิดว่าหลิวต้องการเอามันไปช่วยใคร ท่าทางหลิวดูร้อนรนกังวลใจมาก...หรือหลิวคิดว่าเกิดเรื่องกับคุณ”
“คุณหมายความว่ายังไง”
“หลิวพูดว่าต้องเอามันเพื่อไปช่วยคนคนหนึ่ง เพราะฉันเสียเขาไปไม่ได้ ผมว่าหลิวถูกหลอก เขาคงเอาคุณมาล่อให้หลิวออกไปหา”
ปวัตรแค้นใจเข่นเขี้ยวจะไม่ปล่อยเสี่ยมนูญไว้แน่ ไตรภพแย้งว่าไม่ใช่ฝีมือเสี่ย ตนรู้จักเขาดี เขาไม่โง่ปรากฏตัวให้ตำรวจจับแน่ ปวัตรยิ่งงงว่ายังมีใครอีก
“มีอยู่คนเดียวที่จะเป็นเดือดเป็นร้อน ถ้าคลิปนี้หลุดออกไปเพราะชื่อเสียงเกียรติยศรางวัลเชิดชูคุณงามความดีต่างๆที่เขาได้รับมา มันจะหมดค่ากลายเป็นแค่เศษฝุ่นที่จะมีแต่คนเหยียบ...”