ตอนที่ 16
“กูไม่ยอมตายด้วยมือมึงหรอกไอ้ผา” ผจงแข็งใจลุกขึ้น ระหว่างนั้นจ่าเศกขับรถจี๊ปเข้ามาพอดี ภูผา หันไปมองทำให้ผจงได้โอกาสกระเสือกกระสนหนีไปตายเอาดาบหน้า ภูผาเจ็บใจอยากจะตามไป แต่เป็นห่วงอาการของเผ่าเทพ
“ไม่ต้องห่วงฉัน ตามไปเอาตัวมันกลับเถอะเสือผา”
“ฝากหมวดพาคุณชายคุณหญิงกลับไปหาน้ำผึ้งด้วย”
เผ่าเทพพยักหน้ารับก่อนจะพึมพำด้วยความสงสัยหลังจากภูผาผละไปแล้ว “เสือผา...ทำไมแกกับไอ้พสุถึงได้หน้าตาเหมือนกัน”
ผจงในสภาพบาดเจ็บเดินโซซัดโซเซพยายามหนีเอาตัวรอด แล้วไปล้มลงตรงต้นไม้ใหญ่ก่อนจะได้ยินเสียงคุ้นหูดังขึ้นใกล้ๆ
“เป็นไงล่ะไอ้ผจง สุดท้ายความทะเยอทะยานของเอ็งก็ไม่พาเอ็งไปถึงไหน”
เสือผันนั่นเอง เขาเดินเข้ามาพร้อมไอ้ดำ เสือผันมองลูกชายด้วยสายตาแข็งกร้าวดุดัน
“อย่าเข้ามานะพ่อ ถึงสภาพฉันจะเป็นแบบนี้แต่ฉันก็พร้อมสู้ตาย”
“เอ็งจะเอาอะไรมาสู้ แค่ข้ายืนเฉยๆไม่ต้องทำอะไร ก็ยืนดูเอ็งตายต่อหน้าได้แล้ว”
“ฉันไม่ยอมตายต่อหน้าให้พ่อมาสมเพชฉันหรอก” ผจงยันตัวลุกขึ้น แต่ถูกไอ้ดำถีบทีเดียวล้มกลิ้ง
“เสือผันเป็นพ่อแท้ๆของมึง มึงยังกล้าอกตัญญู คนอย่างมึงสมควรตายคาตีนกู”
ผจงรีบพนมมือไหว้อ้อนวอนกลัวไอ้ดำจะกระทืบซ้ำ “ยอมแล้วๆ ฉันยอมแล้วจ้ะพ่อ ฉันขอโทษ พ่ออย่าซ้ำเติมฉันเลยนะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันยังไม่อยากตาย”
เสือผันตวาดห้ามลูกน้อง ผจงได้ทีโน้มน้าวให้พ่อใจอ่อนด้วยการโยนความผิดให้กำนันชัชบอกว่าตนโดนมันเสี้ยมให้อกตัญญูกับพ่อ แล้วก้มกราบแทบเท้าเสือผัน ฟ้องว่าภูผาทรยศพ่อยิ่งกว่าตน มันร่วมมือกับตำรวจ
ทันใดนั้นภูผาเดินเข้ามาบอกเสือผันให้มอบตัว ถึงเวลาที่เราทุกคนในภูพยัคฆ์ต้องชดใช้กรรม ยอมแพ้ตอนนี้จะได้ไม่ต้องมีใครตาย
“ถ้าเอ็งทำลายภูพยัคฆ์ให้ย่อยยับคามือ อยากให้พวกข้ายอมมอบตัว เอ็งก็ต้องออกแรงมากกว่านี้ไอ้ผา”
พูดขาดคำ เสือผันให้ไอ้ดำพยุงผจงก่อนที่ตัวเองจะใช้อาคมเปิดประตูมิติพากันหายไปทั้งหมดโดยที่ภูผาไม่ทันได้ทำอะไร
เสือผันมาโผล่ที่ชุมโจรในเวลาต่อมา ซึ่งก่อนหน้านั้นเขาวางแผนให้ไอ้ดำไปนำทางพวกดนูมาที่นี่เพื่อจุดประสงค์บางอย่าง แต่ลำเจียกรู้ทันว่าเสือผันต้องการแก้แค้นเรื่องในอดีตโดยลวงให้พ่อลูกมาฆ่ากันเอง จึงพยายามขอร้องเสือผันให้ลดทิฐิและความแค้นลง แต่เขาไม่ยอม
“ข้าไม่มีทางหยุด เพราะไอ้ดนูไม่ได้แค่ทำให้ข้าพิการเท่านั้น แต่ยังทำให้แม่ไอ้ผจงต้องตาย ทำให้เอ็งต้องแท้งลูก”
“พี่ไม่ต้องเอาคนอื่นมาอ้าง ทั้งหมดพี่ทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น ฉันไม่ยอมให้พี่ทำลายชีวิตไอ้ผาอีกแล้ว”
“งั้นเอ็งก็เลือกข้างผิดแล้ว เพราะข้าใช้ไอ้ดำไปบอกเส้นทางเข้ามาที่ภูพยัคฆ์แล้ว ทันทีที่ไอ้ดนูพร้อมกำลังตำรวจของมันมาถึง พ่อกับลูกจะได้เผชิญหน้ากัน ลูกจะฆ่าพ่อ หรือพ่อจะจับลูก จะลงเอยแบบไหนข้าก็พอใจทั้งนั้น จากนั้นที่นี่ก็จะถูกกวาดล้าง ถ้าไม่ตายก็ต้องติดคุกกันหมด”