มธุรสโลกันตร์

วันเดียวกันภูผารับตัวหมอธันว์มารักษาอาการลำเจียกและกระเช้าในชุมโจร ซึ่งทั้งคู่ปลอดภัยแต่ลำเจียกยังไม่รู้สึกตัวเพราะเสียเลือดมาก เหตุนี้ทำให้ภูผากระวนกระวายเพราะอยากรู้เรื่องชาติกำเนิดของตัวเองจากลำเจียก แต่หมอธันว์กลับบอกว่ามีอีกเรื่องสำคัญคือพ่อแม่เพชรน้ำผึ้งโดนพวกผจงจับตัวไป

ก่อนหน้าที่หมอธันว์จะมาที่นี่เพชรน้ำผึ้งมาขอร้องให้บอกเส้นทางเข้าภูพยัคฆ์เพราะเธอต้องการคุยกับเสือผาเพื่อจะได้ตามสืบเสือผจงที่จับตัวพ่อแม่เธอไป แต่หมอไม่รู้จักเส้นทางจึงบอกเธอไปว่าต้องรอให้เสือผามาหาเธอเอง วันนี้หมอจึงถามภูผาว่าจะตัดสินใจอย่างไร

ภูผาตัดสินใจไปหาเพชรน้ำผึ้งที่บ้านพักเผ่าเทพ ทันทีที่เห็นหน้าเขา เพชรน้ำผึ้งสวมกอดและร้องไห้ตัวสั่นเทาด้วยความกลัวและเป็นห่วงพ่อแม่

 “พอให้เธอเดินออกไปจากชีวิตฉัน เธอก็กลับไปเป็นน้ำผึ้งที่บอบบางคนเดิมเลยเหรอ เสียดายน้ำผึ้งคนที่ฉันเคยรู้จัก น้ำผึ้งคนที่เคยเป็นเมียโจร มีทั้งความเด็ดเดี่ยว เข้มแข็ง ถึงวันนี้จะไม่ได้เป็นแบบนั้นอีกแล้ว แต่ความเข้มแข็งก็น่าจะอยู่ในตัวเธอไม่ใช่เหรอ”

“ที่ฉันเข้มแข็งได้เพราะฉันรู้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็ยังมีพี่อยู่ใกล้ๆตลอดเวลา แต่พอไม่มีพี่อยู่ด้วยแล้ว ฉันก็...”

“ก็เลยกลายเป็นคนอ่อนแอ ไม่ได้นะน้ำผึ้ง จะมีฉันอยู่หรือว่าไม่มี เธอก็ต้องเข้มแข็งให้ได้”

หญิงสาวผละออกจากเขาทันที “ถ้าพี่จะมาหาเพื่อบอกฉันแค่นั้น พี่ไม่ต้องมาก็ได้” แล้วปาดน้ำตาหันหลังให้แต่ภูผารีบคว้ามือเธอไว้

“ฉันไม่ได้มาเพื่อปลอบใจ แต่ฉันมาเพื่อช่วยเธอ...”

ขณะนั้นเผ่าเทพกลับมาพร้อมจ่าเศก รู้จากพลอยน้ำค้างว่าเสือผาอยู่ข้างในกับเพชรน้ำผึ้ง จ่าเศก ชักปืนออกจากเอวทันที แต่เผ่าเทพสั่งลูกน้องให้เก็บปืน ภูผามีผ้าคาดหน้าเดินออกมาได้ยินพอดี

“ถูกต้องแล้วหมวด อยากให้ฉันร่วมมือก็ต้องทำตัวเคารพฉันบ้าง ให้รู้ว่าใครเป็นใคร” ภูผาพูดพร้อมโอบเพชรน้ำผึ้งเย้ยเผ่าเทพเพราะยังคิดว่าเขาเป็นคู่หมั้นเธอ

“ดูมัน...ยังกล้ากวนประสาท ปากดีอีก แกควรขอบใจหมวดด้วยซ้ำที่ยื่นโอกาสให้แกได้ทำเรื่องดีๆลบล้างเรื่องเลวๆที่แกทำเอาไว้เยอะแยะ เวลาที่ถูกจับจะได้ไม่ต้องติดคุกนาน”

“จ่า!! เสือผาไม่ได้ตั้งใจจะกวนประสาทหรอก ผมเข้าใจ เขาก็แค่ยังเข้าใจผิดว่าผมกับคุณน้ำผึ้งยังเป็นคู่หมั้นกันอยู่”

“เข้าใจผิด?”

“ใช่ ตอนนี้คุณน้ำผึ้งกับฉันก็เหมือนพี่น้องกัน แต่กับคุณน้ำค้างเธอคือตัวจริงต่างหาก...ผมขอโทษนะครับคุณน้ำค้าง ที่ผมจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว แต่ผมตั้งใจจะหาโอกาสดีๆบอกคุณไม่ได้ บอกซะตอนนี้จะได้รู้กันทุกคน”

เผ่าเทพจู่โจมจนพลอยน้ำค้างตะลึง ส่วนภูผาหน้าแตกแล้วเดินหนีจะกลับแต่เผ่าเทพรีบตามออกมาเรียก

“เดี๋ยวก่อนเสือผา”

“บอกแล้วไงหมวด ถ้าอยากให้ช่วย เงื่อนไขไม่มีอะไร ก็แค่ฉันไม่ชอบเดินตามใครและไม่ไว้ใจการทำงานของตำรวจ”

“แต่งานนี้เราต้องพึ่งพากัน ไม่งั้นแกคนเดียวก็ไม่ไหว ฉันคนเดียวก็ไม่รอด”

“งั้นหมวดก็ต้องตามฉันให้ทัน”