เล่ห์รักบุษบา
ตอนที่ 12
“ไม่ได้ล่ะ งานนี้แกต้องเปิดตัวกับสื่อบ้างแล้วในฐานะลูกชายของฉัน เข้าใจไหม”
“งั้นฟ้าไปแทนในฐานะลูกสาวก็แล้วกัน อยากออกงานบ้างเต็มแก่แล้ว งานนี้เขาให้ไปเป็นคู่ด้วย พี่ดินต้องหาแฟนพาไปด้วยนะ”
“แก่แดดนะเราน่ะ” ดินแดนขยี้ผมน้องสาวอย่างเอ็นดู ส่วนอักษรลอบมองภูวดลที่นิ่งขรึม แล้วเกริ่นถามเอกภพขณะอยู่กันสองคนว่า
“คุณคิดยังไงถึงบังคับให้ตาดินออกงานแบบนั้น คุณก็รู้ว่าลูกไม่ชอบ”
“ก็มันถึงเวลาแล้วน่ะสิ ที่เจ้าดินมันต้องออกมาแบกความรับผิดชอบบ้าง”
“แต่คุณทำแบบนี้ภูจะรู้สึกนะคะ”
“คุณอักษร...คุณจะว่าผมลำเอียงยังไงก็ตามทีเถอะนะ แต่ผมมันก็คนธรรมดาๆคนนึง ภูน่ะถึงผมจะเอ็นดูยังไง แต่เขาก็ไม่เหมือนเจ้าดิน”
อักษรสบตาสามีแล้วก้มหน้ายอมรับ
“ยังไงๆเจ้าดินก็ต้องเป็นคนสืบทอดกิจการไร่ต่อไป โดยมีภูเป็นคนคอยช่วยเหลือ แล้วก็อีกอย่างนะคุณไม่เห็นหรือภูกับดินแดนมันคนละขั้วคนละฝั่ง ภูน่ะเยือกเย็นรอบคอบ แต่ไอ้เจ้าดินมันเหมือนไฟ ทั้งร้อนทั้งเร็ว ต้องมีภูคอยประคับประคองแล้วก็ดึงๆ เอาไว้อย่างนี้แหละ ผมเข้าใจคุณนะษร แต่คุณอย่าน้อยใจแทนภูเลย ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับเจ้าดิน ถ้ามันให้เกียรติและรักภูอย่างพี่ชายแท้ๆของมันจริงๆ ผมก็เชื่อว่าภูคงจะเข้าใจได้”
เวลานั้นเอง ดินแดนกับภูวดลออกมาคุยกันหน้าบ้าน ดินแดนเย้าพี่ชายว่าเย็นนี้จะชวนใครไปทั้งที่รู้ว่าต้องเป็นสริยา
“ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก นายควรห่วงตัวเองมากกว่า กล้าชวนบุษบาไปหรือเปล่า”
“ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม”
“แล้วเมื่อไหร่ล่ะ มันควรมีบทสรุปสำหรับเรื่องนี้ไม่ใช่หรือ”
“ตอนนี้มีแต่เรื่องวุ่นๆ ผมอยากจัดการเรื่องไร่เรื่องงานก่อนค่อยจัดการเรื่องชีวิตส่วนตัว”
“จริงสิ เรื่องโภคินไปถึงไหน ทำไมตำรวจถึงตามหาตัวไม่เจอ”
ดินแดนไม่เล่าเรื่องที่โภคินมาหาบุษบาบรรณเมื่อคืน ตอบเลี่ยงไปว่าตำรวจกำลังสืบอยู่ไม่ช้าคงเจอตัว
“ถ้ามันเกี่ยวกับพ่อเลี้ยงดนัย นายก็จัดการได้ตามที่เห็นสมควรนะ พี่ห่วงแต่ความรู้สึกของแม่ แม่คงลำบากใจเกินกว่าจะพูด”
“ผมก็คิดแบบนั้น”
“ดีแล้วที่นายเป็นคนจัดการเรื่องนี้”
“ขอบคุณนะพี่ภู...ที่เข้าใจผม”
“พี่เข้าใจนายเสมอดินแดน”
สองพี่น้องเข้าใจกันดี แต่คนที่กำลังไม่เข้าใจคือพิม เธอหงุดหงิดมากที่สราญฉัตรไม่มาทำงานหลายวัน แต่จู่ๆ วันนี้นางก็ปรากฏตัว ภูวดลจึงขอคุยส่วนตัวครู่หนึ่งก่อนที่นางจะกลับออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น โดยไม่รู้ว่าที่แท้เป็นแผนของดินแดนที่จะคอยจับผิดสราญฉัตรเพราะคิดว่าน่าจะเชื่อมโยงกับดนัยและโภคิน
ooooooo
