เล่ห์รักบุษบา

บอลมาขอร้องดินแดนไม่ให้โกรธฟ้าใสที่กีดกันไม่ให้บุษบาบรรณไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาลแล้วยังพูดเรื่องบุษบาบรรณหมั้นกับภูวดลให้ฟังอีก ดินแดนไม่โกรธน้องสักนิด ยิ่งพอรู้ว่าฟ้าใสสำนึกผิดไปขอโทษบุษบาบรรณเรียบร้อยแล้วกลับชื่นชมเสียด้วยซ้ำ

คืนเดียวกันสราญฉัตรที่โดนโภคินโทร.ขู่จะแก้แค้น เธอตัดสินใจมาพบดนัยถึงบ้านเพื่อขอเงินค่าจ้างแล้วจะไปจากเมืองไทย เพราะเพิ่งรู้ว่าโภคินยังไม่ตาย แต่ดนัยไม่ยอมให้ ย้ำคำพูดเดิมว่าเธอต้องทำงานอีกอย่างให้เขาก่อนถึงจะได้เงิน ส่วนเรื่องโภคินไม่ต้องกังวล คนอย่างมันไม่กล้าทำอะไรแน่ มันก็แค่หมาที่ชอบเห่าเท่านั้น

ฝ่ายดินแดนที่เพิ่งจะแยกกับบอลมา เขาต้องย้อนกลับไปที่บ้านบุษบาบรรณอีกเพราะเธอโทร.ตาม บุษบาบรรณ เล่าว่าเมื่อสักครู่โภคินมาหา มาขอโทษเรื่องที่หลอกเงินเธอ เหมือนเขาจะสำนึกผิดจริงๆ รวมทั้งเรื่องที่โดนดนัยทำร้ายเพราะเขาทำงานไม่สำเร็จ แต่ดนัยไม่วางมือแน่ ต้องการเล่นงานดินแดนให้ได้ เธอสงสารเขาจึงให้เงินไปนิดหน่อยและอโหสิกรรมเรื่องในอดีตกันไป

ดินแดนรับฟังแต่ยังไม่ปักใจเชื่อว่าโภคินจะสำนึกผิด อาจจะมีอะไรแอบแฝงก็เป็นได้ จากนั้นทั้งคู่บอกลากันหวานซึ้งก่อนแยกย้ายกันไปนอนบ้านใครบ้านมัน

ooooooo

รุ่งขึ้นดินแดนไปพบเอกภพแต่เช้าด้วยธุระเรื่องงานประมูลไวน์การกุศลเย็นนี้ เอกภพต้องการให้ดินแดนไปเพราะปีนี้พิเศษกว่าทุกปีมีการประมูลที่ดินด้วย แต่เจ้าตัวยังอิดออดบ่นว่างานแค่นี้ทำไมต้องแห่กันไปทั้งบ้าน

“พ่อต้องการที่ดินแปลงนั้นใช่ไหมครับ” ภูวดลถาม

“ใช่ หัวใจสำคัญของการทำไร่องุ่นคือแหล่งน้ำ ที่ดินแปลงนั้นจะมีตาน้ำอยู่บนเนิน ถ้าเราได้มาเราจะได้แหล่งน้ำตามธรรมชาติด้วย”

“ถ้าเรามีแหล่งน้ำเราก็จะหมดปัญหาเรื่องต้องแย่งน้ำกัน”

“ถูกต้อง แต่ถ้าคนอื่นได้ไปปัญหาเกิดแน่นอน ไม่ใช่แต่กับไร่ของเราเท่านั้น ทุกไร่ร่วมกันใช้ธารน้ำก็จะมีปัญหาแน่นอน โดยเฉพาะถ้าคนที่ได้ไปเป็นพ่อเลี้ยงดนัย”

“แล้วงานนี้จะเป็นการลบข้อครหาข่าวลือเกี่ยวกับไร่ของเรา ในขณะเดียวกันก็จะทำให้คนรู้จักไร่ของเราในระดับต่างประเทศอีกด้วย”

“ใช่ ตลาดหลักของเราจะอยู่ในร้านอาหารไทย และจะทำให้คนนอกรู้จักเรามากขึ้นด้วยการดึงคนเข้ามาท่องเที่ยวด้วย เป็นการประชาสัมพันธ์ไปในตัว”

“จากนั้นลูกค้าจากต่างประเทศก็จะบอกตัวแทนว่าต้องการไวน์ของเราแล้วเขาจะตามกลับมาที่ไร่ของเรา”

“เพราะฉะนั้นมันจำเป็นมาก ไม่ใช่เฉพาะเราที่อยากได้ที่ดินแปลงนี้ ไร่องุ่นทุกไร่ งานนี้แกต้องไปด้วยเจ้าดิน งานนี้มีแค่ครั้งเดียว แกต้องไป”

“แต่งานแบบนี้แค่พี่ภูคนเดียวก็พอแล้วนี่ครับ”