เส้นสนกลรัก

พวกเหมียว เปิ้ล ส้มและเฮียนางถูกมัดมือและปากอยู่ในรถ เป็นสถานการณ์เช่นนั้นทุกคนก็พยายามช่วยกันต่อสู้เท่าที่ทำได้เพื่อช่วยพวกเจ้าหน้าที่ที่ตามมา

ในที่สุดรถตู้ของพีระชนต้นไม้ไปต่อไม่ได้ พีระลากเหมียวลงมาวิ่งหนี โขงไล่ตามไปจนเห็นป้ายเขียนว่า

“500 เมตรสุดเขตแดนสยาม” ด้านล่างเขียนว่า “อุทยานแห่งชาติ” โขงบอกเบน แต่เบนไม่รู้เรื่องอุทยานแห่งชาติ อาสาจะถามอิสร์ให้ แต่พอโทร.ไปไม่มีสัญญาณตอบรับ

พีระลากเหมียวไปจนสมุนบอกว่าถ้าผ่านต้นไม้นั่นไปเราก็รอดแล้ว แต่พีระยังไม่ทันก้าวไปก็ถูกเหมียวสะบัดหลุดและเตะผ่าหมาก ซ้ำด้วยถีบตรงลิ้นปี่จนพีระเซล้มลง เหมียวกระชากผ้ามัดปากออก พร้อมเข้าช่วย

พีระก็ถูกเหมียวกระแทกล้มลงแล้ววิ่งหนีสุดชีวิต

“อีแมวเดนตาย กูไม่ปล่อยมึงแน่” พีระแค้นจัดวิ่งตามเหมียวไป สมุนที่อยู่ด้วยลังเลแต่แล้วก็ตัดสินใจบอกตัวเองว่า ใครไม่หนีกูหนีล่ะ แล้ววิ่งผ่านต้นไม้เข้าชายแดนประเทศเพื่อนบ้านไป

ooooooo

ชัยจับเปิ้ลเป็นตัวประกันวิ่งหนีไป ส้มกับ

เฮียนางช่วยกันตะโกนหลอกบอกตำรวจว่าทางนี้...

ทางนี้แสนกับแป๊ะก็ซุ่มดัก ดำตะโกนให้หยุดตำรวจล้อมไว้หมดแล้ว สั่งชัยให้ปล่อยเปิ้ลวางอาวุธ แต่ดำเห็นว่าแป๊ะไม่มีปืนตะโกนบอกชัย ชัยจึงยิงใส่แป๊ะ

เหมียววิ่งอ้าวออกไปแล้วไม่รู้จะไปทางไหน โชคดีเจอโขงต่างดีใจวิ่งเข้าหากัน โขงพาเหมียววิ่งไปแต่ถูกพร้อมกับพีระมาดักหน้าหลัง โขงกอดเหมียวไว้แน่นอย่างปกป้อง

ในป่าอีกด้านหนึ่งอิสร์กับเพื่อนกำลังส่องนกเงือกอย่างมีความสุข ก็ได้รับโทรศัพท์จากเบน พออิสร์รับโทรศัพท์ ถามว่ามีอะไรไหม เบนไม่ตอบร้องอย่างอัศจรรย์ใจว่า

“โอมายก้อดๆๆ ในที่สุด พระเจ้าก็มีจริง ลูกช้างเชื่อแล้ว”

ชัยลากเปิ้ลไปเป็นโล่ให้ตนเปิ้ลพยายามดิ้น แป๊ะตามมาตะโกนว่าอย่าทำร้ายผู้หญิง อิสร์เข้ามาหลังพุ่มไม้เล็งปืนใส่ชัยพูดขู่ด้วยภาษาดี๊ดี...

“วางอาวุธซะนะครับ จะได้ไม่มีใครได้รับอันตรายนะครับ”

แล้วพรรคพวกของอิสร์ก็โผล่มาจากต้นไม้เข้าล้อมชัยไว้ ชัยมองรอบตัวตะโกนคลั่ง

“กูไม่ยอมให้จับหรอกเว้ย” ชัยกราดปืนใส่พวกป่าไม้จนต้องหลบกันพัลวัน ชัยลากเปิ้ลไป แป๊ะทนไม่ได้พุ่งเข้าลากเปิ้ลออกมา ชัยจะยิงอีก อิสร์ก็เข้ามากระซิบว่าอย่าส่งเสียงดังเดี๋ยวนกเงือกหนีหมด

“หัวหน้าอิสร์ดีเกินไปแล้วครับ พูดภาษาคนดี คนเลวไม่รู้เรื่องครับผม” เจิมติง

แป๊ะพยายามปกป้องเปิ้ล แสน สวัสดิ์ เฮียนางกับส้มพากันหลบกระสุนของชัย ชัยฉวยโอกาสนั้นหนีเข้าป่าไป

อิสร์ถามแสนว่ามากับโขงใช่ไหม แล้วตอนนี้โขงอยู่ที่ไหน

“พี่โขงตามนายพีระไป ผมไม่รู้ครับว่าอยู่ไหนแล้ว” แสนสีหน้าเป็นห่วงโขง อิสร์ตบไหล่ปลอบว่า

“ไม่เป็นไรครับ ถ้ายังไม่ตาย ก็คงได้เจอกันครับ”

ooooooo

พีระชกโขงจนเซไปติดต้นไม้แล้วตามไปซ้ำอีกปากก็ปรามาสอย่างสะใจว่า นึกว่าจะแน่สักแค่ไหน ส่วนเหมียวถูกพร้อมจับยึดไว้แต่ก็ยังตะโกนให้โขงสู้ๆ

“มึงต่อยกูที ไอ้พร้อมก็ตบอีนี่ที เอาสิ มาแลกกันคนละดอก...มา...” พีระท้า เหมียวยังตะโกนให้โขงสู้บอกว่าตนเอาตัวรอดได้ พีระกระชากคอเสื้อโขงขึ้นมาอาฆาตว่า “มึงทำกู หัวใจกูไว้เยอะไอ้กระจอก ไอ้เศษสวะ ถุย! กูยังไม่สะใจเลย”